Ολοκληρωμένη!
"Όσο οι σταγόνες της βροχής του μ ακουμπούσαν,τόσο ξεχνούσα ποια ειμαι και επικεντρωνόμουν σ αυτό που με έκανε να γίνω.Μα πιο πολύ σ αυτό που μ έκανε να νιώσω,το πάθος,το πάθος για ζωή,το πάθος για έρωτα."
Μια ιστορία πάθους,ανάμεσα σε...
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Ενώ εγώ ήμουν κάπως έτσι
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
"Είσαι τρελός;" Αναφώνησα και κατέβασα το κρασί μου μονομιάς. "Να έρθω ως τι;" Τον ρώτησα και γελούσα ενώ ταυτόχρονα ήθελα να κλάψω.
"Ω έλα τώρα μην κάνεις σαν παιδί που αποζητά τίτλους. Έλα ως ότι θες,εγώ πάντως θα σε παρουσιάσω ως κορίτσι μου." Μου απάντησε και άρχισα να γελάω σατανικά σχεδόν.
"Ναι μόνο που το κορίτσι σου, τεχνικά,είναι παντρεμένη,με ΑΛΛΟΝ. Άσε που δεν είμαι το κορίτσι σου!" Του είπα προσπαθώντας να κρατήσω το ύφος μου σοβαρό με δυσκολία.
"Δεν είσαι;" Με ρώτησε και γύρισε όλο του το σώμα προς τη δική μου μεριά.
"Είμαι;" Ανασήκωσα το φρύδι μου και τον κοίταξα σχεδόν ειρωνικά, γυρνώντας και εγώ το σώμα μου προς το δικό του.
"Αρκεί να το θέλεις όσο εγώ." Μου είπε και σήκωσε και εκείνος το δικό του φρύδι.
Κάθισα ξανά πίσω στη καρέκλα και πέρασα το χέρι μου μέσα από τα μαλλιά μου.
"Είναι πολύ νωρίς για κάτι τέτοιο Άγγελε.Αν το θέλεις θα έρθω,ως συνεργάτιδα σου,δεν μπορώ να μπω σε αυτή τη διαδικασία τόσο σύντομα,σε παρακαλώ κατάλαβε με." Του είπα αφήνοντας την αναπνοή μου ελεύθερη.
Η αλήθεια είναι πως με τρόμαζε η ιδέα να γνωρίσω την οικογένεια του γιατί πολύ απλά εγώ δεν είχα ποτέ μια. Δεν ξέρω τι να πω και πως να συμπεριφερθώ. Ακόμα και με τους γονείς του Μάρκου είχα τόσο τυπικές σχέσεις, που δεν είχαν έρθει καν στο γάμο μας. Τους είχε δώσει διπλό χτύπημα με την στροφή στην καριέρα του και τη σχέση του μαζί μου,την οποία φυσικά δεν ενέκριναν.
