Special Chapter #2

43 1 0
                                    

- 3 years ago -

"Xander..." bulong ko

"Misty naman... Ano pa ba gusto mong gawin ko?" tanong nya sa akin

"Wala nga kasi akong feelings sayo eh. Siguro dati yun kaso wala na ngayon eh" sagot ko sa kanya

"No! Please! I need you so bad! I want you back" pagmamakaawa nya sa akin

"Xander, 4 years passed already. Ang daming babae sa mundo" sabi ko sa kanya

"Pakialam ko ba sa kanila kung ikaw lang naman ang kailangan ko?" pagpupumilit pa nya

"B-but--" bago ko pa maituloy sasabihin ko ay naputol agad kasi may humila sa akin

"Stop flirting with my girlfriend, will you?"

Tris?

Tristan?

Huh?

Why?

Pagkatapos nun ay hinila na nya ako papalayo kay Xander. Sorry Xander, alam ko kasi na I'm not good for you kasi puro sakit lang binibigay ko. Mas nagiging mabuti ka if wala ako.

Dati naman wala ako pero kinaya mo. Pero nung duamting ako, nag adik ka pa nung iniwan kita. Isipin na lang natin na I never agreed to be your fake girlfriend

If we could meet somewhere else. In a different world, time, and place. I would really love it to be with you. Kaso mahirap ang situation natin ngayon eh.

I'm setting you free. Though I already set you free a long time ago. Thanks for holding on pero that's enough na

Katangahan na tawag dyan

“Anong kalokohan yun?” tanong ko kay Tristan

“Ah... wala. Ayaw ka tigilan eh” sagot naman nya

"Ah... San tayo Tris?" tanong ko sa kanya

"Basta" seryoso nyang sagot

Teka, bat kami papunta sa hospital? Wala akong sakit!

"Ano ginagawa natin dito?" tanong ko sa kanya kaso di sya sumasagot ang tuloy tuloy pa din sa paglalakad

Pumasok kami sa isang room

Ano nga ba kasi ginagawa namin dito??

"Lei..." mahinang sabi nung lalaki

Tiningnan ko kung sino

"OMG Kyle? What happened?" tanong ko tapos lumapit ako sa kama nya

"The time has come" sabi nya tapos tumawa

Anong kahibangan ba sinasabi nito?

"I'm finally leaving everybody. Thanks for everything" sabi nya ulit

"Pwede bang mag explain ka?" tanong ko sa kahya

"My death was already predicted by the doctors when I was 5. Kaya ginawa ko na lahat ng gusto ko except sa pakasalan ka" sabi nya tapos nagchuckle lang sya

Tatawa ba ako o hindi? Di ako nagsalita para ituloy nya kwento nya.

"Luckily, I lived a little longer than expected. Siguro it's for me to see you one last time" sabi nya ng nakangiti tapos may tumulong luha sa mata nya

"Alagaan mo to Tristan ha? Grabe, nagkalakas loob din ako na magtapat sayo after 7 years!" sabi nya tapos hinawakan nya kamay ko

"Bakit Kyle?" maluha luha kong tanong sa kanya

"Call me KM. Atleast mafeel ko ulit yung naramdaman ko dati tuwing tinatawag mo ako

"KM... bakit ba ayaw mo magsalita? ayaw mo ba sa akin? KM... friends na tayo diba? KM... tara usap naman tayo. KM... K... M..." sinasabi ko yung mga pangungulit ko sa kanya dati

Di ko na matuloy mga sinasabi ko at napaiyak na talaga ako

Bakit ba kasi? Di ko naman ineexpect na ito yung sinasabi bya dati na malalaman ko pagdating ng panahon. Bakit kailangan pang itago?

I liked you too before, KM. Kahit pa di mo pinapakita mukha mo, I fell inlove with your personality. Your beautiful soul

"Dati gusto ko na bugbugin si Ivan tuwing binubully at inaalila ka nya. How I wished to be in his place. Hindi ginaganun ang mga tulad mo" sabi nya

Ano to? Bakit ang dami nyang sinasabi? Mamamatay na ba sya?

"Tristan, pre. Alagaan mo to ha? Ikaw na gumawa ng mga pinangarap kong gawin" sabi ni KM tapos binalik nya sakin yung tingin nya tapos ngumiti at 

*toooot* *tooooot*

OMG

KM? Kyle?

Nananaginip ako diba?

Ano ba gagawin ko?

"Someone call the doctor!"sigaw ko kina Tristan na medyo tulala pa

No...

Just when I knew about his feelings...

Why?

Why now?

Don't forget to vote and comment 

Talk to me on twitter! @riellepuff

©2014 LittleMissLM

MCLS2: Madly [ UNDER CONSTRUCTION ]Where stories live. Discover now