My Knight in Shining Fangs [Fangs Series # 1]

Chapter Ten

It was 3.00 in the afternoon when Florence texted me. Mag-snack daw kami sa Pizza haus—just across the building.

“Aren’t she mourning?” nasabi ko habang nakatingin pa din sa phone ko.

Nag-retouch lang ako saka ako bumaba sa office. Lumabas ako at pinagsisihan kong hindi ako nagdala nang payong. Ang lakas kasi nang ulan at parang may bagyo.

“Ngayon talaga naisipan ni Florence kumain kung kailan malakas ang ulan.” Sabi ko. Sinuong ko ang malakas na ulan habang nakahawak sa ulo ko—as if hindi nababasa. Naka-high heels pa naman ako. Haay naku Florence malalagot ka sa akin pag-dating ko!

Pero pag-dating ko—walang Florence. ‘Yong kaninang nakatayo na cashier at waiter ay biglang pumasok sa kusina. Feeling ko tuloy ayaw nila akong maging customer.

Kinuha ko ang phone ko sa bulsa par asana itext si Florence nang may nagsalita sa likod ko. Isang baritonong boses na nagpatindig nang balahibo ko sa braso.

“Ms. Torres.” Nakakakilabot ang boses niya. Parang boses na hinugot sa kailalim-laliman nang lupa. Malamig at creepy.

Napalingon ako sa nagsalita. Nagulat pa akong makita siya dito. Ano’ng ginagawa nang isang mala-Dyos ang mukha at katawan sa isang Pizza Haus na katulad nito.

“Sir.” Nasambit ko. Siya ‘yung kausap ni Sir Kent no’ng isang araw. ‘Yung gwapo kong crush. Hehe

“Fancy meeting you here.” He said saka lumapit sa akin. Napalunok ako habang papalapit siya. He’s wearing a rugged jeans and white cotton V-neck t-shirt at bakat na bakat ang kanyang muscles sa braso at kanyang abs. Ano ba ‘yan, Theyn! Hindi mo baa yang itago ang pagnanasa mo sakanya? Nakakahiya ka! Grabe naman! Pagnanasa talaga ang term?

“O-oo nga po eh. H-hehehe” napakamot ako sa leeg ko. Ako na ang awkward. Bakit ba kasi ako kinakausap nang gwapong nilalang na ‘to? Ah baka masyado lang siyang down to earth at kahit mga low-ranked-file employee ay pinapansin niya.

“Are you here to eat? Of course you are. Silly me. Why don’t you dine with me?” nakangiti niyang sabi. Naa-amaze talaga ako sakanya.  Napaka-perfect niya in every angle. ‘Yon bang wala kang mahahanap para ipintas?

“E-eh… K-kasama ko po kasi ‘yung office mate ko.” Pag-dadahilan ko kahit sa totoo lang, pinagdadasal ko na h’wag nang dumating si Florence para solo ko ‘tong si Sir.

“Hmmm. I bet she won’t come kasi malakas ang ulan.” He said. Sana nga, Sir. Sana magdilang anghel ka.

“Hehehehe” tanging tawa lang ang naisagot ko sakanya. That’s great, Theyn! Baka isipin niya maluwang ang turnilyo sa utak mo!

Nakaupo na ako sa table for two—samantalang si Sir ay nakaupo sa bar counter at pinaglalaruan ang baso nang inumin niya.

Kinuha ko na din ‘yung phone ko para itext si Florence.

‘Nand2 n q. San knb?’

Makikita nang babaeng ‘yan. Masesermunan ko siya. Hindi pa ako makapag-order kakahintay sakanya. Tsaka 20 minutes lang ang break time namin kapag hapon. 3 minutes na lang before 3:20.

‘Ha? D2 q office.’

It was her reply. Mas lalo akong napasimangot. Nakakainis naman siya! Playing innocent pa ang bruha! Eeee! Kung hindi lang ako nagluluksa kay Cindy baka inaway ko na siya.

‘Ewan ko sau!’

“She won’t come. Didn’t I tell you?” nakangising sabi ni Sir. Tumayo ako sa upuan saka tumingin kay Sir.

“K-kaya nga po.” Napabuntong hininga ako. “A-alis na po ako, Sir.” Tumalikod na ako saka ko tinungo ang pinto.

Palabas na akong pinto nang biglang may pumigil sa braso ko. Cold. He’s hands were cold as ice. Just like Sir Kent’s hands.

“B-bakit po, Sir?”

“It’s Ivo. Call me, Ivo.”

“S-sige po. Sir Ivo.” Sabi ko saka tuluyang umalis.

-=-

“WHERE’VE YOU BEEN?!” Bulyaw sa akin ni Sir.

“S-sir…”

“I WAS FLOODED WITH PHONE CALLS BECAUSE YOU’RE NOWHERE TO BE FOUND! SAAN KA BA NAGSUSUSUOT, HA?!” Halos napapikit na lang ako sa sobrang lakas nang sigaw ni Sir. Gusto kong mag-dahilan pero natatakot akong baka mas lalo ko siyang magalit.

“P-pasensya na po, Sir. H-hindi ko po sinasadya.” Nauutal kong sabi.

“DAMN IT! Get out!”

Nakayukong umalis akong opisina ni Sir. Every time na papagalitan ako ni Sir, naiiyak pa din ako. Ang babaw lang nang dahilan niya para magalit. Hoy Theyn walang kababawan ang galit kung naabot mo na ang boiling niya! Mag-resign na lang kaya ako? NO!

“I’ll talk to him.” Agad akong napaangat nang tingin sa nag-salita.

“S-sir…Sir Ivo.”

“You don’t have to cry. I’ll talk to your goddamn boss!” he said and stormed inside Sir Kent’s office.

Uh oh! This is not happening!

xxx

A.N: Next update is on saturday! :)))