Cat meet Wolves

CHAPTER 7

CHAPTER 7

Leigh's POV

"Hindi pa ba kayo uuwi?" tanong ko sa dalawa. Tapos na kami magtanghalian pero nandito pa rin sila sa bahay. Balak pa yata maghapunan dito. Tinulugan ko nga sila eh. Akala ko umalis na pero pagkagising ko mukha nila ang bumungad sa akin.

"Dito na muna ako," sagot ni Alas. Tumabi ako sa kanya.

"May naisip ka na bang pangalan niya?" tanong ko saka hinawakan sa ilong si kuting.

"Wala pa. Ano ba maganda?" tanong niya.

"Babae yan diba? Lei na lang tutal magkamukha sila ni Leigh" sagot ni Jacey.

"Hmm. Pwede," nakangiting sagot ni Alas.

"Eh kung pag-untugin ko kaya kayong dalawa?? Ha? Pangalan ko pa talaga?"

"Ayaw mo? Ikaw si Lei 1 at siya naman si Lei 2. Para kayong kambal," pang-aasar ni Jacey kaya hindi ko napigilan ang sarili ko na hampasin siya.

"Aray! Nakakadami ka na," reklamo niya dahil madaming hampas ang ginawa ko. Lumayo siya sa akin para hindi na ako makaulit.

"Kulang pa nga yan."

"Anong kulang? Namumula na nga yung braso ko."

"Nagtext si Sid. May naghahamon daw. Punta daw tayo sa computer shop nila ngayon," singit ni Alas habang nakatingin sa cellphone.

"Sabihin mo papunta na tayo," sagot ni Jacey. Salamat naman. Aalis na sila. Wala ng asungot sa bahay.

"Magbihis ka na. Hintayin ka namin sa labas," utos bigla sa akin ni Jacey.

"Huh? Kasama ako?" gulat na tanong ko.

"Nakalimutan mo na ba? Ikaw boss namin kaya kailangan kasama ka din," tugon niya.

"Oo nga pala. Acting boss niyo ko."

Akala ko pa naman nakakapagsolo na ako. Yun pala kasama din ako. Wala pa naman ako sa mood ngayon makipagsuntukan.

Lumabas na ung dalawa sa kwarto ko kaya nagbihis na ako. Saglit lang naman ako dahil hindi ako tulad ng ibang babae na may kung ano-ano pang nilalagay sa mukha.

Sabay kaming tatlo naglakad dahil malapit lang naman yun sa bahay. Pagdating namin nandoon na lahat.

"Ano nangyari sayo?" pansin agad ni Xian kay Alas. Dami niya kasing bandaid sa mukha saka braso.