All Strings Attached (taglish)

Open Interval

“Cheee tapos mabibigatan. Ayan na bahay na tayo! Baba!”

Bumaba na kami ng van. Sinalubong kami nila Manang Fe, ang mayordoma at ni Ate Nitz, isa pa namin kasambahay. May bitbit na kahon si Ate Nitz at alam na alam ko from the color of the box hanggang sa French writing dito, kung ano yun: French Macarons, at alam ko kung kanino galing dahil walang ganyan sa Pilipinas.

“Magandang gabi po. Senyora, Senyorita. Nakahanda na po ang gabihan.” Ika ni Manang Fe. Diretsong pumasok si Mom at Ninang Tess.

“Ate Nitz. Bakit pinakita mo pa sakin yan? Hindi mo nalang ipinabalik kay Mang Rene.” Singhal ko kay Ate Nitz.

“Naku sinabi ko na sa iyo, Nita. Dapat kinain mo nalang yan.” Sabi ni Manang Fe.

“Eh kasi Ma’am, Senyorita, eh paboritong paborito niyo po ito. Baka po gusto nyo.” nasabi ni Ate Nitz.

“Ate. Kabilin bilinan ko po na kahit ano pong manggaling dun sa taong yun ay ibalik nyo po o wag pong tanggapin.”

Nagpipigil lang ako dahil paborito ko talaga yun at fresh from Paris pa. Next year pa ako pupuntang Paris ulit para makatikim non. SHET na TYLER CHEN.

“Wag kang masungit. Masarap yan ha. Bakit ayaw mo?” Singit ni Zeke pakialamero.

“Hoy. Kung gusto mo niyan, samahan mo si Ate Nitz at kainin nyo yan!” sabay pasok sa loob ng padabog.

Sumunod naman ang mokong na Zeke sa akin at iniwan na sila Ate Nitz.

“Ang sungit mo, nagugutom na kaya ako. And galing yun Paris, I know that brand, my sister loves those.”

“Well. Favorite ko naman talaga yun e. Pero I told everyone here at home na if he sends me anything eh i-donate sa orphanage or ibigay sa mga streetchildren. Pinakita pa kasi niya sakin eh di nainis ako di ba.”

“Sino ba yung he?” sabay upo na sa dining sa tabi ko. Sila Mom, Ninang Tess at ang nephew kong si Lyle ay nakaupo na din. Pauwi palang si Lyndon from our office.

“Later na natin pagusapan after dinner.”

----------------------

Mabilis kaming kumain at nagexcuse kila Mom. Nagdala ako ng dalawang wine glass and isang bote ng Merlot. Umakyat na kami sa room ko para magstay sa may terrace ko. I washed my face and nagbihis lang ako ng top ulit and not too short shorts. Mamaya na ko magssleepwear. I let him wear indoor slippers so he can remove his shoes.

“Yun ex ko. Si Tyler.” Abot ng baso ng wine sa kanya.

“Oh…” nag sip siya ng wine. Nakatingin lang siya, nakikinig.

“Since we broke up, he’s been sending me stuff every other day. Sa dami ng stuffed toys at libro na ipinadala nya sakin nakapagdonate ako ng dalawang balikbayan box nito sa orphanage na pinupuntahan ko lagi. Not counting pa yun mga pinadadala niyang food.”

“He’s trying to win you back. 8 years din kasi yun.”

“He knows very well that when I say it’s the end. It’s the end. I have never broken my word.”

“But you’d never been in an 8 year relationship before either.”

“Zeke, tapos na kami ni Tyler. Kahit ikulong pa kami sa isang kwarto para magkaayos. I only see him as an ex now. I can be friends with him again but I don’t think he can.”

“Ang lupit mo pala maging ex.”

“I try to be friends with my exes. Sila ang hindi kaya.”

“You must be one hell of a girlfriend then”

“Just not your typical.” I shrugged and smiled at him.