All Strings Attached (taglish)

Partition of an Interval

----------------------

 *ZACHRY KILLIAN’s POV*

***FLASHBACK ***

2  weeks after Tagaytay, ngayon lang kami nagkita ulit dahil pagbalik na pagbalik namin sa Manila, lumipad ito ng Thailand at four days siya duon. The rest of the week eh ako naman ang pinadadala sa kung saan saan ng sarili kong kumpanya. Parang ayaw kami pagkitain.

“Let’s stop na, Zeke .” Nasa bahay niya kami getting ready to go to dinner.

“Stop what?” tanong ko.

“This.” Lumingon ako sa kanya.

“Why? Have you grown tired of me?” paglambing ko sa kanya. Niyakap ko siya at hinalikan siya sa leeg.

“It’s not that. Di ba, Ethan started asking me out. And I wanna give him a chance and also I know unfair naman sa kanya if we are still at this tapos I’m giving him a chance..” half truth yan. Ramdam na ramdam ko. Zelene, don’t lie.

“We don’t need to stop. Di mo pa naman siya sinasagot so I don’t believe yan ang reason.” Bumitaw ako at inayos ko ang mga gamit ko.

“Hindi. I like Ethan. He’s a nice … person. And kaibigan siya nila Nadine. Nahiya naman ako. you get where I’m coming from?”

“Hay Zelene. Person? Di mo nga ma-refer si Ethan na GUY.  Ilan beses palang naman kayo nagde-date. Just to be clear, hindi ako uma-agree; pero sige wala naman ako magagawa. I respect your decision at ayoko naman tanggalin sayo un chance na magkaron ulit ng relationship. So sige.”  Kinuha ko ang car keys ko at phone kasama ang overnight bag ko.

“Eh why are you leaving? May dinner pa tayo.”

“I can’t stay here.”

“Don’t be a child, Zeke.”

“Sinong child sa atin? Ayaw mo na kaya isasantabi mo na lang ako? Dahil lang gusto mo bigyan ng chance si Ethan? I’m not a toy.”

“I told you hindi tayo dapat apektado sa mga mangyayari and magiging outcome so please wag ka nang magsalita baka may masabi ka pa na ire-regret natin pareho.”

“Oo na, ZELENE. Kaya nga I’m leaving na. Salamat. It was fun while it lasted.”

Binagsak ko ang pinto ng room niya at nagmamadaling bumaba ng hagdan diretso sa kotse ko. Alam kong ipapaalala na naman niya sa akin ang set-up namin. MALINAW NAMAN SA AKIN YUN di niya kailangan ulit-ulitin na parang kelangan pa niyang kumbinsihin namin ang isa’t isa.

Binuksan ni Mang Rene ang gate. Dali-dali akong nagdrive palabas.

I FEEL LIKE SHIT.

Kinuha ko ang phone ko at tinawagan si Jordan.

“Couz, bahay ka ba?”

“Oo bakit?”

“I need to drink.”

“O cge punta ka na dito. Di naman kami aalis.”

“Okay. Thanks”

Pinaharurot ko ang sasakyan ko papunta sa condo nila Jordan. Ilan minuto lang nakarating na ako. Nag-park at umakyat na.

“Oh bakit badtrip ka?” Bati sa akin ni Julianne. Isa pa tong kaibigan ng loka lokang yun.

“Hi, saan si Jordan.”

“Andun na ni-reready un iinumin nyo.” Nakita kong andun din si Will at si Arvin.

“O pinsan, wine o hard?”