His Series #1: Blaze Adams

Chapter Forty-Two

⬛BLAZE⬛

"Morgan, ilang oras na simula nung umalis si Caroline?" I asked ng makababa ako mula sa office ko

"Mga 3 oras na po. Bakit po Sir?" He asked

"Hindi pa rin siya tumatawag. Nag-aalala na ako" I said

"Sir gusto niyo po ba i-track na natin?" Miggy suggested

"Sige." I said

Binuksan ni Miggy ang laptop niya, mas maliit iyon kaysa sa normal na laptop. Nagsimula siyang mag-type then maya-maya may narinig akong tunog na parang in-approve something ang code

"Sir nasa Heaven's Gate memorial park" Ani ni Miggy

[A/N: IDK kung real or fictional place siya]

"Akala ko nasa office siya." I said

"Baka may dinalaw" Ani ni Miggy

I nodded at saka tinawagan ang number ni Caroline, nagri-ring lang iyon at walang sumasagot. Damn Caroline, ano na namang nangyayari sayo??

Hindi ko alam kung ako lang to pero simula noong ma-aksidente siya lagi na lang siyang tuliro. I asked her secretary about that pero sabi nila simula nung nanggaling siya sa Cebu naging ganyan na siya

"Mukhang uulan na po pero hindi pa rin umaalis si Ms. Caroline sa memorial park" Miggy said

Tumayo ako at kinuha ang susi.

"Morgan kayo muna bahala dito." Utos ko

"Yes Sir." Ani ni Morgan

Lumabas ako at pumunta sa garahe. Mabilis na sumakay ako sa isa ko pang kotse at pinaandar na iyon papunta sa memorial park.

Mga ilang minuto bago ako makarating sa memorial park na iyon. Humanap ako ng parking space at nang makahanap na ako mabilis na bumaba ako at hinanap si Caroline

At ayun siya nakaupo sa tapat ng isang lapida. Wala naman siyang na-mention na yumaong relatives niya saakin so sino itong binibisita niya??

"Caroline.." I called her

"Ako si Gwen..." She said and my eyes widened in horror. Shit, paano niya nalaman?? Fuck it. Tumalungko ako sa tabi niya and I tapped her shoulder.

"Caroline, lets go." I said

"Ako si Gwen" She said again

Niyakap niya ang tuhod niya at nanatiling nakatingin lang sa lapida. I glanced at the grave and my eyes widened

Helena Leeward

Her mother. Tinignan ko si Caroline at kasalukuyan siyang umiiyak pero straight face lang siya.

Nag-angat naman ako ng tingin ng magsimulang pumatak ang mga malalaking patak ng ulan

"Caroline, lets go." I said again

"No. I will stay with Mommy" She insist

She sobbed then pinunasan ang luha niya at saka patuloy na nakatingin lang sa lapida ng yumao niyang totoong ina.

"Caroline.." Pagtawag ko ulit sa kanya. I tried to pull her pero pumalag lang siya at niyakap ulit ang mga tuhod niya

I sighed and I pressed the pressure point of his neck, buti na lang at tinuruan ako ni Miggy tungkol duon, at kaagad naman siya nawalan ng malay. Binuhat ko siya at isinakay sa kotse ko, kumuha ako ng tuwalya, thankfully meron sa kotse ko then binalot ko sa kanya