My Twin Flame

Ikalawang Kabanata

Akmang lilingunan ko na ang mga nagtitiliang babae nang humarap sa akin yung babaeng nasa harap ko.

Nagulat naman ako nang makilala ko kung sino sya.

"Grace?!" Gulat kong wika sa kanya.

"Hi Andie!" sabay ngiti ng matamis at yakap sa akin.

Grace Levris my best friend since I wake up from coma. Para sa akin that time palang nag-start ang pagiging mag-best friend namin. Dahil meron nga akong selective amnesia, isa siguro siya sa naburang tao sa aking alaala. Noong bumisita siya sa ospital nagpakilala siyang best friend ko. Last semester daw kami nag-kakilala and we became friends. Kami daw ang palaging magkasama noon.

Nacomatose ako for 4 months and nakarecover ako for almost one month. So uulit akong magtake ng second sem.

I doubt her at first, hindi naman siguro yon maiiwasan pero narealize ko na bakit nga naman siya magpapakilalang best friend ng isang nacoma eh wala naman siyang mapapala kahit ano.

And eventually naman she earned my trust. Nandiyan siya sa tabi ko habang nagpapalakas.

May pagkamasungit at mataray siya minsan sa akin pero nag-sosorry naman siya at nagpapaliwanag so okay lang. Ngayon 2nd year college na si Grace, at ako? 1st year college parin. Kaya ngayon nagulat ako bakit siya nandito and worst nakauniform siya gaya ng akin. Sabi niya sa Kingston University siya magaaral, and yeah! Kingston University is the school where I studied before.

Niyakap ko na siya pabalik bago pa magtampo.

"Grace! What are you doing here? Akala ko ba nakapagenroll kana sa Kingston?" sabi ko sa kanya habang nakayakap parin.

Humiwalay siya sa pagkakayakap matapos kong sabihin yon.

"Ayaw mo na ba akong kasama ha Andie?" Kunwari'y puno ng hinanakit niyang sabi 't may bahid pang pagsusungit.

Okay? lumabas nanaman ang pagkamaldita niya. Napangiti naman ako dahil doon.

"Well Grace as you can see na shock akong makita ka rito but that doesn't mean na ayaw kitang kasama." I explained while looking at her.

Bumuntong hininga ako bago ituloy ang sasabihin.

"So bakit ka nga nandito?" I asked.

"Hindi paba obvious Andie? Dito ako nagpa-enroll, meaning dito na ako magaaral kasama ka." Humagikgik siya matapos sabihin yon.

I chuckled at her reason and touched her at the same time.

Hindi na namin namalayang kami na ang susunod sa pila para kunin ang kanya-kanyang schedule.

Magkahiwalay ang building na aming kinabibilangan kaya't nagpasiya kaming sa cafeteria nalang magkita tuwing recess, lunch o hindi kaya free time.

She already bid her goodbye para makapunta na sa department nila pati narin ako.

Habang naglalakad sa hallway narinig ko na naman ang walang humpay na tiliian kaya naman hindi ko na napigilang mapaligon sa gawi nila.

"Ken akin ka nalang!" a girl screamed for a guy who is tall and broad-shouldered, with a mop of dark hair and heavy, solemn brows that were offset by a boyish grin. A pair of eyes the color of sea glass gleamed behind square-framed glasses that kept slipping down his long nose.

"Oh gosh! Orion you're so hot!" a girl complimented, and yes he's damn hot with his messy hair. Golden skin, thick defined eyebrows, blue eyes, and strong cheekbones. Modelesque, but in a timeless manner. His hotness could take your breath away.