Soul

33/1 - FİNAL

۞  Wendy

Duvarda asılı kalmıştım. Hiçbir şekilde hareket edemiyordum. Sarışın ve kızıl olan kadın anlamadığım dilde bir şeyler söylemeye başlamıştı. Merdivenin başında olan kapının kapanma sesi büyük bir gürültüyle duyuldu.

Kızıl kadının eli hala havada duruyordu. Bana doğru yürümeye başladı ve bir iki saniyeliğine anlayabileceğim dilde konuşmaya başladı.

“Cheryl Jasstaur. Bu ismi asla unutma,”

Çığlık atmaya başladım.

 

“Bizden ne istiyorsunuz! Lütfen, bırakın!”

 

Clariss ağlıyordu. Benim karşımda duruyordu ve hareket bile edemediğini görüyordum. Lana da aynı şekilde duruyordu.

Cheryl, sarışın kadının yanına ilerledi.

“Slyvia ben devam edeceğim, sen başla.” Dedikten sonra Slyvia ihtişamlı elbisesini kaldırdı ve bacağını saran kemerden bir bıçak çıkardı.

“İyi izle, Wendy!”

 

“HAYIR. HAYIR.”

 

“Mors. Et statim!”

 

Slyvia, Lana’nın yanına doğru ilerlerken, merdiven başında ki kapıya vurulduğunu duyuyordum.

 

“YARDIM EDİN, BRANDON!”

Brandon’ın gelmesini bir yandan isterken, bir yandan da; Slyvia’nın, gelirse ona neler yapacağını düşünerek istemiyordum. Slyvia, kapıyı duymazdan gelerek Lana’nın yanına ilerledi. Gözleri kapalıydı ve Cheryl ile aynı sözleri söylüyorlardı. Elinde ki bıçağı kaldırdı ve hareket edemeyen Lana’nın boğazına götürdü. Lana, Clariss ve diğer üç kız ne konuşabiliyor, ne de hareket edebiliyordu. Yapabildikleri tek şey ağlamaktı.

Bense duvar da hareket edemeyerek çığlık çığlığa bağırıyordum.

“YAPMA, LÜTFEN! ONA BUNU YAPMA!”

Boğazım ağrıyordu. Gözlerim ağlamaktan şişmeye başlamıştı. Lana’nın gözleri benimkileri buldu. Gözyaşları o güzel beyaz yüzünden boğazına doğru gidiyordu. Alnına yapışan saçlarıyla tamamen çaresiz görünüyordu. Slyvia bıçağı onun boğazında ilerletirken ince bir çizgiden akan kan, gözyaşlarına karışmıştı.

 

“HAYIR, HAYIR, YAPMA!”

 

Kimse beni duymuyordu. Lana bilincini kaybedip, yere yığılmadan önce bile bana bakmayı kesmemişti. Sarı saçları yüzünü kapatmıştı ama boğazında ki kesik derindi ve kanaması devam ediyordu.