"Wacht Max!" Ik was achter hem aangerend. "Je gaat me nu ookal stalken?!" "Nee Max! En laat hwt me uitle-" "er valt niks uit te leggen! Je bent gewoon een vieze trut!" "Wat?" "Je hoorde me!" "Ja maar ik versta je niet! Ik kan nu één week Nederlands weet je nog?!" "Kwartel!" Vragend keek ik hem aan. "Huh?" "Dat je dom bent!" Hij gooide een boek naar mijn hoofd. "Au!" Riep ik. Het was een woorden boek. -Amerikaans Nederlands- stond er. "Klote kerel!" Riep ik. Wat een eikel! Hoe durft hij dít, persé dit naar mijn hoofd te gooien! Ik voelde een hand op mijn schouder. "Wat!" Riep ik truttig. Oh god. Een grote man in een zwart pak nam me mee. We gingen in een auto zitten. Waar we heen reden wist ik niet. "Waar gaan we heen?" "CIA gebouw" hoorde ik iemand zeggen. Een man voor me klom onhandig over de bank heen. "Hallo! Ik ben Dann!" "Nikkie..." "Weet ik." Hij keek me onderzoekend aan. "Oh ja! Je mag niemand vertellen over alles wat er straks gaat gebeuren!" Hij stapte uit en hield de deur voor me open. "Wow.." Ik keek naar het ENORME gebouw... "CIA wattes?" Zei ik. Maar antwoord zat er niet in, ik liep achter Dann het gebouw in. Toen we eindelijl bij de goede kamer kwamen plofte ik op de bank. "Moe?" "Jaha!" Riep ik. "Zo...nikkie..." "Ehm..." Ik keek naar de grond. "Porselijn..." Lachte Dann. "Heb ik iets...stouts gedaan?" Vroeg ik uit eindelijk. "Nee nee! We hebben alleen een eh...eh...vervelend nieuwtje...nou vervelend..." Hij keek me doordringend aan. "Je hebt een prachtige CD uitgebracht...je had veel fans...alleen toen je wegging..." Ik staarde naar de grond. "Zijn er wat Jongens achter je aan gekomen. En ze zijn niet bepaald...'rustig'..." Ik schrok van zijn woorden, Dann merkte het. "Rustig...mar omdat deze mensen dus een beetje richting...hooligan zijn gegaan. Hebben we de CIA ingeroepen.." "Is het z...z...zo erg?" "Ja Nikkie..." "M m m m ..." "Rustig...we hebben een bodyguard voor je!" "Wat!" Er liep een jongen naar binnen. "Heb je geen meisjes bodyguards?" Fluisterde ik. "Haha nee Nikkie sorry!" "Dit is Jason! Hij is 18 en een van de BESTE bodyguards!" "Oke.." Ik gaf Jason een hand. "Heey..." Zeinhij overdreven. "Eh...dus mijn LEVEN licht in ZIJN handen?" Site ik naar Dann. "Jup! En leuker: Jason komt naar HafferWood!" "Wat?!" "Leuk he! Ga hemdaar maar rondleiden." Dann duwde ons naar buiten. Even later stonden we voor onze school. Vol afschuw wierp ik Jason een blik toe. Ik ken Jason, hij pesten me altijd mijn zijn vrienden op de kleuterschool. Wat een rotjoch was het! Ik liet Jason alles zien. Toen we bijna klaar waren zag ik Max staan. Ik rende naar hem toe. "Max..." "Oh god oh god..." Hij draaide zich om en sloeg zijn armen over elkaar. "He- het...het spijt me..." Hij keek me raar aan. "Voor alles..." hij staarde me nogsteeds raar aan. "Oke dan niet!" Ik liep weer weg. "Oh ja." Ik gooide hem boek voor zijn voeten. Ik zag dat hij hem opraapte. Hij liep weg. Ik keek Jason boos aan. "Wat nou?!" Snauwde ik. Snel sloeg ik mijn handen voor mijn mond. "Sorry." En ik liep naar huis.
