Hell University

Chapter 5

Chapter 5 : This is not me.

Allison's Pov

This is not even me.
Why is my eyes turning into red?
And I'm so thirsty.
Iba ang nararamdaman ko kesa sa kahapon.
Ng maalala ko ang kumuha sa akin,  baka sya yung gustong makipagkita?

Pumunta ako sa hinigaan ko at may nakita akong tubig sa isang baso,  ininom ko ito ngunit hindi nito napatid ang pagkauhaw ko man lang.
Aish,  what's wrong with you allison!?
Nagpalit ako ng damit na nakalagay sa tabi ng kama.
Napansin kong humaba ang buhok ko.
Bat ang bilis naman?
Natulog lang naman ako.

----------

Lumabas ako ng kwartong iyon.

''Ms. Moises" sambit ng boses sa likod ko kaya ako napatingin sa likod. Umakyat ang balahibo ko kaya ako napalunok.

"Ba-bakit po?" Tanong ko rito at ito ay ngumisi.  Eto na yata katapusan ko.

Itong lalaking ito na sobrang puti,  matangkad at nakasuot ng violet tuxedo.  Tangina ang pogi mo alam mo ba yun?

"Sumama ka sa akin sa Office" sambit nito.  Bago pa man ako makapagsalita ay kinuha nya ang aking braso at tumakbo ito ng mabilis na parang putok ng bala na dadapo sa iyong katawan.  Nakaramdam ako ng mahirap na paghihinga  kaya na ako  nagsalita.

"Te-teka tumigil ka muna"    at sya ay tumigil   at tinignan ako ng nakataas ang kilay.     "Baguhan ka nga,  hindi ka pa sanay na tumakbo bilang Bampira tulad namin" natigilan ako sa mga sinabi nya.

"Bampira?  Are you kidding me?"    Matawa-tawa kong sambit.  Bampira,  hindi naman sila totoo.

"I'm not joking" at bigla itong nawala na parang bula.

Nagtingin tingin ako sa paligid pero talagang wala na.

Ng bumalik sya na may kasamang babaeng sinasakal nya na umiiyak.  Natigilan ako tapos kinagat nya sa leeg ang babae at sumigaw ito.  Tinakpan ko ang mata ko.
Totoo nga....  Bampira sya....

Ng marinig kong nahulog ang wala ng hiningang babae tinanggal ko ang pagkakatakip ng kamay ko sa mata ko.

"Oo na,  naniniwala na ako" sambit ko at pinunasan nya ang dugo sa labi nya.

Tsaka nya ako kinuha ulit na walang sabi at pumunta kami sa office.

-----------

"Mr. Valdez,  eto na po sya" sambit nito sa lalaking nakaupo sa swivel chair.

"Salamat,  maari ka ng umalis" at umalis ang lalaking kumuha sa akin.

"Hello,  welcome to hell Ms. Moises" sambit nito at ngumisi.  Wala ng tatakot pa sa kanyang mga matang maiitim na maiitim.

'Alam ko na man na alam mo na talaga kung sino ang mga tao dito,  they are dangerous  , yet very mysterious.
Buti na lang at nahuli ka ng Supremo kundi malalaman mo ito at aalis ka at ibubunyag ang katotohanan sa otoridad na hindi mo pwedeng gawin" sambit nito kaya ako naiinis.  Pakealam ko ba?  Nakulong na ako dito sa impyernong to kaya wala akong magagawa.

''Alam ko na,  pero pwede ba sabihin mo kung pa-paano ko matatanggal ang pagkauhaw ko?" Tanong ko rito at sya ay ngumisi.

"Get a person,  and drink it's blood and you're free" sambit nito.  Kahit na nandidiri ako ay kailangan kong gawin ito para matapos na.

"Okay,  Can i have my schedule?" Tanong ko na agad nyang ibinigay kahit hindi naman sya nagsasalita.

Umalis ako pagkatapos nun dahil  pagod na ako kakasalita.

Pagkalabas ko pa lang ay nakatitig na sa akin ang mga estudyante na parang dumating angnisang delubyo
Ang iba ay naglakad palayo ang iba naman ay hindi man lang makagalaw ni isang buto.
Sorry  pero kailangan ko ng kumain.

Dali dali akong tumakbo sa babaeng tatargetin ko.
Sinakal ko ito at sinipsip ang dugo.

Ahh~ ang tamis na parang candy.
Napatid ang uhaw ko ngunit nagsiyakbuhan sila.
Kokonti na lang ang estudyante na natira.

Binitawan ko ang bangkay na babae at pinunasan ko ang aking bibig.

Lumapit ako sa dalawang lalaking magkamukha.

"Ano pangalan nyo?" Tanong ko na madali naman nilang sinagot sa maikling segundo.

"Ethan"   sambit ng lalaking maputi na nakablonde  "and im Nathan" sambit naman ng isa.

"Kambal ba kayo?" Tanong ko,  kase magkamukha talaga sila.

"Hindi haha,  ikaw ano name mo?" Tanong ng lalaking brown ang buhok na si Nathan.

"Kayo rin ang makalalaman kung ano ang pangalan ko" sambit ko at tumingin ako sa taas then sa kanila

Tumakbo ako ng mabilis na medyo malayo sa kanila na tinignan na man nila ako.
Atsaka ako kumindat bago umalis sa kanilang mga paningin.