It Was Always You

Chapter 1 Reminiscing

[Sam P.o.v.]

"Aaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!" sigaw ko sabay talon, kilig na kilig nung hinawakan ni Kuya Dave ang ulo ko. Feeling ko yung mga pisngi ko namumula na! Teka... hinawakan yung ulo ko... edi para pala akong bata nito. "Di bale na...aaaaahhhhhhhhhhhh!!!! Shet hinawakan nya yunh ulo ko shems!" Yung mga classmates ko nakatingin sa akin, sobrang overjoyed lang talaga ako kahit sa napakaliit na bagay.

"Hahahaha" tumawa yung isa kong kaibigan, "naku si Sam kinikilig!"

"Huy nakita niyo yun ? hinawakan ni Kuya Dave ang ulo ni Sam!" sabi pa nung isa sa isa pa naming classmate.

Hindi naman kagwapohan si Dave eh, pero somehow, may something sa kanya. Tsaka marami ring nakakakilala sa kanya, may classmate din ako na crush na crush din si Dave tapos may picture pa nga sila together. Famous nga naman oh Grrrr!

Isa sa mga di ko makakalimutan kay Dave ay yung everytime na nagkikita kami humahawak sya sa ulo ko at tsaka minsan hinahawakan pa yung buhok ko. Feeling ko talaga nun siya na eh. First time ko kasi nabaliw ng todo todo sa isang guy!

Kaya lang 1st year college palang ako nun tapos cya graduating na sa nursing. Kaya nga naman maraming humahanga sa kanya.

Lalo na ako.

Palagi ko nga siyang kinukwento sa mga kaibigan ko. Minsan isinusulat ko na lang sa mga sticky notes yung mga nararamdaman kong kilig sa tuwing pinapansin niya ako tapos idinidikit ko sa wall ng dorm namin ng bestprend ko, si Erin.

"In fairness ha, gwapo naman pala siya eh. Matangos ang ilong nya. Tapos may dating!!! Mmmhmm. Az in." Sabi pa ni Erin.

"Eh parang hindi naman ako na gagwapohan sa kanya...Ano ba naman yan. Pag sideview lng naman mataas ang ilong nya eh. Ano ba kasing...gayuma ito eh." Sabay kamot ko sa ulo.

"Feeling ko masyado ka lang na hurt nung nahulog ka sa jeep. Kaya yan naging side effects." Tumawa si Erin. Okay so nakakatawa naman talaga.

After kasi nung aksidente nung nakatulog ako sa gilid ng labasan ng jeep ay nahulog ako habang umaandar pa yung jeep. Epic fail nga naman. Tapos nun sunod sunod na ang kamalasan. Pero nakilala ko si Dave.

Si Dave Dantes.

That moment when sya yung nag lelecture sa klase namin.

"Parang bading..." sabi ko pa nun, sabay hikab.

Then the second time around nung sa gym, it was said kasi na siya yung magiging clinial instructor.

"Ang cute niya naman..." sabi pa nung kaibigan ko.

"Hala. Oo nga noh." With my matching blinking eyes. "Ouch. Natamaan yata ako." Sabay hawak sa dibdib ko habang nakatingin kay Dave na dahan dahang papunta sa amin. "Pinch me! pinch me!"

"Parang ang lakas ng chemistry niya..." eto naman yung kaibigan kong tulala pa rin. "Mahihimatay na yata ako."

Napatingin ako sa friend ko at tinulak yung ulo niya pero slight lang naman. "Pag crush mo cya crush ko na din cya! Ayan na ayan na papalapit na cyaaaaaaaaaaaaaaa!"

Pero teka di naman siya tumitingin sa akin eh!

The third time around naman is when return demonstration na! Naks nga naman! Di ko inexpect na ako pala hinahanap niya!

"Hala tingin ko ikaw yung tinatawag niya."

"Ako?" tanong ni Erin. Sad nga ako nun eh kasi akala ko iba yung magiging clinical instructor ko. However...

"Ikaw ba si Samuella Joana Tsui?" tanong ni Dave kay Erin.

"Ha? Naku hindi po! Si ano-" tinuro ako.

"Ako?" tugdugtdugdug!

At dun na nagsimula!

Yung titig ko sa kanya, yung mga ngiti nya na inaasam asam ko, his touch... his eyes. The way he talked. The way na kinunan nya ako ng blood pressure para ipakita kung paano ito gamitin ng tama.

"Highblood ka ba?" tanong nya.

"Naku hindi po Sir. Overjoyed lg." sagot ko pa habang nakangiti abot tenga.

"Ha???"

"AY ESTE ibig ko sabihin, I'm just very nervous." Napatawa ako sa sarili ko. At ngumiti din cya. Tapos yung iba na nyang mga classmates sinabihan pa cya na FC daw cya.

FC as in Feeling Close.

Hahahaahhah

Tapos ayun tinuruan nya ako how to transfer a patient from bed to chair, how to obtain vital signs at pati na rin sa pag plot nito sa chart. Dun ko nakita yung pangalan niya.

Dave Dantes pala ha...

Grabe ang gwapo mo talaga.

Bulag na ba ako???

Wew.

Back to the present wherein past is past.

"Hey Sam? What's next after that?" My fil-am bestfriend asked while kumakain kami sa restaurant ng pinsan kong si Bruce.

I just sighed nalang, unable to continue the story. Feeling ko kasi bumabalik nanaman ako dun sa moment na yun, sa mga sandaling nakasama ko si Dave.

"I'm tired. Let's go home." I suggested.

"Wait a minute. How did you two get close and how about the kiss? I told you all about me and my first love already so now it's your turn. Tell me everything. Especially the kiss part. "

"Kiss?"

"Yep. Was it the same with the way Andrew kissed you?" She crossed her arms.

"Di ah. Di pa ako marunong mag kiss nun kaya hindi ako naka cooperate! First kiss eh. He just kissed me and then after that he's gone tapos we're not friends anymore. Momol nalang."

"Huh? Make out make out lang?"

"No! It means Move on move on lang, Claire. "

"Oh I see..." Ngumiti cya ng pabiro. "Well then okay. I understand you're in love with Andrew now."

Napatingin nlng ako kay Claire. Speechless. Eh hindi ko pa naman sinasagot si Andrew. At parang ayoko siyang sagutin. Mabait naman cya eh tsaka na aapreciate ko rin ang efforts nya pra bisitahin ako sa work everyday.

Pero kaibigan lang talaga turing ko sa kanya eh.

"You girls not going home yet?" Bruce asked.

"Oh yeah I better go now. Mama's waiting." Claire said.

Tumayo na kami ni Claire nun at nagpaalam kay Kuya Bruce. May sariling kwarto na kasi sya sa restaurant nya talagang asensado.

Hinatid ko na din si Claire sa bahay niya sakay ng kotche na binigay sa akin ni Kuya Bruce.

Natutuwa ako habang inaalala yung college days ko sa Pilipinas kahit na dalawang semester lang yun. Nagpatuloy kasi ako sa pag-aaral abroad kasama ang pamilya ko. Tapos ngayon, eto. Naging nurse ako, buti na lng pang morning shift ako tapos tuwing gabi naman pumupunta ako sa restaurant ni kuya Bruce ko para tumulong at mag tambay.

Naku. It's been five years na.

Nakamove on na ako sa kung ano man yung ayoko ng maalala.

But I wonder how he's doing now... Naging doctor na kaya siya tulad ng kanyang pinapangarap simula noon?