3.Bölüm

5.4K 244 9
                                    

Medya-Berra

Merhaba canlarım. Bi hayli yazdığım yeni bölümüm hazır.

Umarım begenirsiniz. Yorumlarınızı bekliyorum.

İyi okumalar!

Evin kapısı ardımdan kapatıldı. Yavaş ve isteksiz adımlarla bahçenin çıkışına ilerlemeye başladım. Son cümlesi kulağımda yankılanıyordu.

"Çok istedim lan seni. Hep hayalini kurdum. Sen başkasına yar olmuşsun. Bizi unut gitsin."

Bir daha yankılandı, ve tekrar... Her bir yanım paramparca olmuş gibi. Kurşun gibiydi sanki kelimeleri. Beni yıkmıştı.

"Berra!"

Her şey göründüğü gibi değil aslında. Sevmek hiç bir şeye fayda etmiyor. Ya sevgi nedir? Aşk ne ki aşk? Kim bizi, bizim kadar seviyor? Veya değer veriyor. Hiç kimse öyle değil mi?

"Berra dur!" Kolumdan tutulmamla dış dünyama geri döndüm. Nisa'ydı. Elini yanağımda gezdirdi. "İyi misin?" Ardından sarıldı. O an sarıldığında hıçkıra hıçkıra ağladım...

&&

"Yeter. Ağlama artık lütfen."

"Ama lafları canımı çok acıttı.Bana-dudağımı ısırdım- 'Bizi unut gitsin' dedi. Yaşadığımız onca şeye rağmen öyle dediğine inanabiliyor musun?"

"Bak canımın içi kendini üzme bu kadar. Hem sana hem bebeğine iyi değil. Ya önüne bak biraz. Kendinden başkasına ödün verme. Dedi ve bitti artık. Berra yeni bir sayfa aç. Yeter ki topla kendini. Sen böyle değildin. Daha deli doluydun. Kendine gel lütfen."

Gözde yanıma oturdu. "Bebeğinle ilgilen. Ona nasıl hayat sunacaksın? Güzel şeyler düşün. Belki karşına daha iyisi çıkar. Belki ona başkası babalık eder. Onu unut. Ağlama yeter."

Nisa elini karnıma koydu. "Hem burada iki tane teyzesi var. Kimse ona karışamaz." Sırıtmama engel olamadım.

Gözde,"Cinsiyetini söylemedin bize?"

"Bende bilmiyorum."

Nisa,"Kontrolle gitmiyor musun sen?"

"Hayır."

"Ya Berra böyle bir şeyi nasıl aksatırsın sana inanamıyorum. Cidden inanamıyorum."

-Şimdi ki Zaman-

Dün akşam olanları düşündüm. O anı yeniden yaşadım sanki. Kızlar doğru söylüyordu. Bebeğime sahip çıkmalıyım. Hem anne hem baba olabilirim. Bunu neden yapmayayım ki? Sürekli Kaan için kendimi hırpalıyorum. Ama artık yeter. Kendimi ele vermemeliyim. Deniz kokusunu doya doya içime çektim.

Toparlan Berra, topla kendini. Hayatına çeki düzen ver. Yoluna devam et. Taşlara takılma. O taş seni ilerletmez. Güzel bir geleceğe ulaşacaksın. Bebeğine sahiplen. Onun ne suçu var ki? Hepsi sizin aşkınız yüzünüzden. Ona iyi bir hayat ver. Çünkü her şey eskiye dönmeyecek ve eskisi gibi olmayacak. Kaan senin için bitti. Aklından ve kalbinden bitir.

Bunu söylerken ne kadar zorlanıyorum. "Kaan benim için tamamen bitti. Ölü birisi..."

Bankta oturmuş kendimle yüzleşiyordum. Bunu daha önce yapmalıydım. Evet, yaptım. Bütün kararlar burada verildi. Yeni bir sayfa açtım. Bebeğim ve ben olacağım. Elimi karnıma götürdüm. Ona iyi bakacağım, sözüm olsun. Sadece ben ve bebegim olacağız...

Denizin dalgasını seyrediyordum. Ne kadar huzur veriyor insana. Sürekli buraya gelebilirim sanırım. Çünkü ben çok sevdim. Aniden sancıyla ellerimle banka bastırdım. Kasıklarımda keskin bıçak gibi sancı oldu. Belimi banka yaslayıp kalçamı yükseltim. Bu neydi böyle? Dudağımı ısırdım. Yoksa bebeğime bir şey mi oluyor?

Tatlı Serserim 2 -YÜZLEŞME-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin