7. The moment ?

186 3 0
                                    

POV: Damon

Ik keek y/n aan en wist niet wat ik moest zeggen. Moest ik haar eerlijk vertellen wat ik ben, of haar weer dwingen het te vergeten? "Damon..?" Hoorde ik y/n verward zeggen. "Eh.." ik zag y/n wachten op een antwoord, het enige wat ik wou doen is weggaan want ik wil mijn relatie met y/n niet verpesten. Ik nam een diepe zucht in en zei: "wat er net allemaal is gebeurd ben je vergeten, je weet alleen dat ik terug kwam om je tas terug te brengen die je bent vergeten bij mij thuis." Dwong ik haar.

"Bedankt voor het terug brengen van mijn tas Damon

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.


"Bedankt voor het terug brengen van mijn tas Damon." Zei y/n terwijl ze me naar de deur bracht. "Geen dank." Zei ik glimlachend. "Weetje?" "Nou?" "Ik ben blij dat ik je heb ontmoet Damon." Ik glimlachte. "Ik jou ook y/n." Ik gaf y/n een kus op haar voorhoofd. "Slaap lekker." "Slaap lekker." Zei y/n tegen me en ik liep weg.

POV: y/n

Het was de volgende dag alweer, ik was mijn ontbijt aan het eten en de deurbel ging. Ik legde mijn toast neer en opende de deur. "Goeiemorgen sunshine." Zei Damon blij. "Hey jij." Zei ik blij terug. Hij liep naar binnen en knuffelde me. "Jij bent in een blije bui." "Weet ik, dat komt door een speciaal meisje." Ik begon een beetje te blozen terwijl Damon naar de keuken liep. "Wat eet jij nou weer?" Zei Damon. "Toast met ei en bacon?" "Weg met deze troep, ik ga eens iets lekkers voor je koken." Zei Damon plagend.

Na een half uurtje zaten ik en Damon samen pannenkoeken met blauwe bessen te eten. "Deze zijn echt wel lekker." "Weet ik, want ik heb ze gemaakt." Zei Damon trost. Ik lachte om hem. "Wat gaan we vandaag doen?" "Geen idee, wat wil je doen?" "Alles, zolang het maar met jou is." Zei Damon flirtend. "Mhm dat vind ik een goed idee." Zei ik terwijl ik een hap van mijn pannenkoek nam. Even later zei Damon: "Y/n?" "Ja?" "Je hebt nog wat slagroom op je mond zitten." "echt?!" Ik probeerde het weg te halen maar volgens Damon zat het er nog steeds. "Wacht, laat me je helpen." Damon kwam dichterbij zitten en veegde met zijn duim het slagroom weg, maar hij hield zijn hand op mijn wang en keek me aan, kort daarna zei Damon: "Hoe graag ik je nu zou willen zoenen en aan iedereen zou willen laten zien dat je van mij bent." en vervolgens dit: "moet ik nog even wachten met je y/n, hoe graag ik het ook wil." Zei Damon met een kleine glimlach. "Daarom moet je dit voor nu vergeten dat ik het zei." Dwingt Damon me.

Toen ik knipperde met mijn ogen hield Damon zijn hand alweer weg en zei: "laat ik de tafel maar alvast afruimen, dan kun jij je klaarmaken

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Toen ik knipperde met mijn ogen hield Damon zijn hand alweer weg en zei: "laat ik de tafel maar alvast afruimen, dan kun jij je klaarmaken."

Ik was boven en ging mijn tandenpoetsen, deed een beetje make-up op, een geurtje en mijn schoenen aan. Voordat ik naar beneden wou gaan werd ik gebeld, het was Stefan. "Hey." "Hey y/n, hoe gaat het?" "Goed, met jou?" "Ja ook, wat had je gister avond gedaan?" "Eum.. geen idee eigenlijk." "Ah." "Ik weet alleen dat Damon kwam om mijn tas terug te brengen." "Juist, is Damon nu ook bij jou?" "Ja." "Zou ik hem even mogen spreken?" "Tuurlijk." Ik liep naar beneden en liet Damon zien dat Stefan met hem wou praten. Maar ik zag Damon al nee schudden, ik maakte een gebaar van "waarom
Niet" en Damon schudde nog steeds nee. "sorry hij is nu even bezig." Vertelde ik aan Stefan. "Juist ja, zeg maar tegen hem dat ik hem graag wil spreken." "Ja doe ik." En Stefan hing op. "Ik heb even geen zin in Stefan." Vertelde Damon me. "Sukkeltje." Zei ik lachend naar hem. "Bedankt." "Grapje toch" "weet ik." Zei Damon plagend en kietelde me.

Het was in de avond en Damon nam me mee naar school. Waarom echt geen idee. "Wat is er op school te doen dan?" Vroeg ik aan hem. "Niks bijzonders." Zei hij. "Sowieso ook wel." "Wie weet." Zei Damon flauw en focuste weer op de weg. We kwamen eindelijk aan op school en Damon had een blinddoek op me heen gedaan. "Oeh spannend." Lachte ik. Damon pakte mijn hand en we liepen door de school. Even later stonden we stil en hoorde ik Damon zeggen: "ben je zover?" "Zeker." Ik voelde dat Damon mijn blinddoek af deed en we stonden in de gymzaal. Alles was versierd met ballonnen en slingers, ik zag een hele dj opzet staan en allemaal disco lichtjes, een tafel met eten en drinken en een spotlicht waar ik en Damon onder stonden. "Wauw.. dit is echt mooi" ik zag Damon glimlachen, hij pakte zijn telefoon en klikte ergens op en het muziek begon te spelen, het was een langzaam liedje. "Mag ik deze dans?" Vroeg hij aan me terwijl hij zijn hand uitstak. Ik glimlachte en pakte zijn hand. "Je moet wel weten dat ik niet kan dansen." Lachte ik. "Dan leer ik je het." Zei Damon flirtend.

Ik en Damon waren al een tijdje aan het dansen samen. "Ik geef het eerlijk toe, je bent echt goed in dansen." "Ik heb een lange tijd gehad om het te leren." Zei Damon. "Dat geloof ik graag." En toen liet Damon me rond draaien en ik eindigde tegen hem aan, ik kreeg opeens een erg veilig gevoel bij Damon.

Even later vertelde Damon me dat er straks een echte schoolfeest plaats vind, dus hij vroeg me mee als date. "Ja tuurlijk wil ik je date zijn." Zei ik tegen hem. "Alleen, zijn we niet echt gekleed voor een feest." "Daar heb ik ook aan gedacht." Zei Damon. We liepen naar zijn kluisje toe en Damon pakte zijn pak eruit en een jurk voor mij. "Omg, wat een gentleman." Ik pakte de jurk en liep naar de wc om me om te kleden.

 My story with Damon Salvatore Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu