Restart

Hoofdstuk 9: M-A-S

Violet trok haar deur open. Cedric en Allison wandelden naar binnen. "Zeker dat jullie niet gevolgd zijn?" vroeg ze aan het paar. "Nee, geen paniek." zei Allison waarna Cedric plaats nam achter een bureau die in de loft van Violet stond. "Het zal een hele tijd duren, de ambassade laat niet gemakkelijk in zijn gegevens kijken." zei Cedric terwijl  hij de laptop uit de tas haalde. "Koffie?" vroeg Violet waarna zowel Cedric als Allison akkoord gingen. Violet wandelde richting de keuken waarna Cedric naar Allison keek die uit de grote glazen wand aan het staren was. "Allison Ik zou iets willen vragen." zei Cedric waarna Allison zich omdraaide. Zenuwachtig begon hij: "Zou jij.." "Melk?! Suiker?!" onderbrak Violet hem vanuit de keuken, "Zwart voor ons beide!" riep Allison terug waarna ze zich terug naar Cedric keerde die terug met de laptop bezig was. "Wat was er?" vroeg ze, "Niks, niks belangrijk." antwoordde Cedric waarna Violet de koffie aan de bureau bracht. "Dames, zijn jullie er klaar voor?" vroeg hij daarna, "Waar is Jef eigenlijk?" vroeg Allison aan Violet. Jef komt straks, hij is deze ochtend vertrokken naar zijn bedrijf om te kijken of Ivy daar geen schade heeft aangebracht. "ik hoop dat het over het algemeen mee valt." zei Cedric waarna hij de laptop aanzette. "Ik hoop het ook.." zei Violet waarna ze samen met Allison meekeken naar het laptopscherm. Cedric haalde de gegevens uit het mapje en legde ze voor hem klaar om aan de grote opdracht te beginnen.

Ivy zat achter de bureau van Jef waar ze van een glas whisky dronk. Voor haar lag een contract met daarop een verklaring dat Jef Belfrey zijn bedrijf overdraagt aan Ivy Mills. Ivy wandelde naar de kapstok in de hoek van de kamer en haalde daar uit de zak van een jas een portefeuille. Ze sloeg hem open en haalde er een identiteitskaart uit. Ze gooide de portefeuille in de vuilbak en legde de kaart voor haar neer. Ze nam een kladblad en oefende enkele keren op de handtekening die op de kaart stond. Na enkele keren proberen lukte het haar om de handtekening perfect na te maken en zo zette ze de perfect handtekening neer op het contract. Ze nam het kladblad en gooide het in de vuilbak waarna ze recht stond en richting het grote raam wandelde. "Proficiat Ivy, u heeft het allemaal voor mekaar gekregen. U bent een genie." zei ze tegen haarzelf waarna de grote dubbele deur van het kantoor openvloog. "Haal dat verdomde geniepig wijf uit mijn kantoor." zei Jef die samen met twee andere mannen de kamer binnenkwam. De mannen bonden er geen doekjes om en namen haar stevig vast. Ze namen haar mee richting de deur maar voordat ze buiten waren protesteerde Ivy: "Jullie zijn te laat! Het contract is getekend!" De beveiliging stopte in de deuropening en keek naar Jef die rond zijn bureau wandelde en het contract bekeek. Hij zag zijn handtekening staan en keek daarna naar Ivy. "Mijn handtekening staat op dit contract." zei hij waarna de beveiliging Ivy losliet. "Haal die man hier weg." zei ze kwaad. "Wacht. Ik zei: Mijn handtekening staat op dit contract. Mijn handtekening van mijn identiteitskaart." zei Jef, "En dan?" zei Ivy luid, "De handtekening van mijn identiteitskaart die afgelopen jaar verlopen is. En nu ben ik toch wel slim genoeg geweest om mijn handtekening te vervangen, in geval ik van die serpetine mensen tegen kom als u Ivy." vertelde Jef waarna de blik op haar gezicht veranderde naar angst. "En bovendien, ik vrees dat jij nog geen kopie hebt gemaakt van dit contract. Ivy toch.. Ik ben u altijd al te slim af geweest." zei Jef waarna hij het contract doormidden scheurde. "Weg met dat stuk vuil!" zei Jef luid waarna de beveiliging haar uit het kantoor sleurde. Op de gang kon Jef de kreten van Ivy nog horen totdat ze verdween in de lift. Jef ging achter zijn bureau zitten en nam zijn telefoon, hij toetste een nummer in en hield de hoorn tegen zijn oor. "Makarov. We moeten praten." zei hij waarna hij luisterde wat Makarov te zeggen had. "Goed. Tot straks." met deze woorden eindigde Jef het gesprek waarna hij het glas van Ivy verder uitdronk.

"Hoever sta je?" vroeg Violet terwijl ze uit de keuken terug kwam met meer koffie. "Het is echt moeilijk, hier staan wel 100 username-password combinaties op maar tot nu toe is het me nog niet gelukt om binnen te geraken." zei Cedric terwijl hij een slok nam van zijn koffie. Violet kreeg een sms. Ze opende een bericht waarin: '#69' stond. "Er is iemand onderweg naar hier." zei ze daarna, "Hoe bedoel je?" vroeg Allison. "Als iemand mijn verdiep kiest krijg ik een sms aangezien mijn loft het enige is op deze verdiep." zei Violet. "Er is dus iemand die deze verdiep gekozen heeft. En dan?" zei Cedric. "Ja de poetsvrouw ofzo." zei Allison terwijl ze samen met Violet richting de deur wandelde. Er werd op de deur geklopt. Violet wandelde naar de deur. "Misschien is het Jef?" zei Allison, "Nee, hij zou een sms sturen." zei Violet. Er werd nogmaals op de deur geklopt. "Openmaken!" riep iemand aan de andere kant van de deur. Allison deed teken dat ze stil moesten zijn. "We weten dat jullie binnen zijn we hebben de camerabeelden gezien!" riep iemand anders waarna Allison direct de deur op slot deed. "Schat we moeten een beetje opschieten." zei ze terwijl ze samen Violet terug naar de bureau wandelde. Het gebonk op de deur bleef doorgaan terwijl Cedric zo snel hij kon de gegevens probeerde in te vullen. De dreunen op de deur werd als maar feller, Allison wandelde naar de deur toe en keek bezorgd naar Violet. "kom op." zei Violet tegen Cedric, "Ik doe mijn best.." antwoordde Cedric kalm terwijl het gedreun over ging tot zware beuken tegen de deur. "Ben je binnen?" vroeg Violet ongeduldig. "Violet, ik doe mijn best, jaag mij niet op." zei Cedric terwijl hij hevig tekeer ging op het toetsenbord. "Bon. Dit te lang.." zei Violet waarna ze richting de sofa wandelde. Ze ging met haar hand onder de sofa en scheurde het stof open. Allison haar ogen werden groter wanneer ze zag dat Violet een tweeloop van onder de sofa haalde. Ze stopte er twee kogels in en laadde het geweer. "Dat ze maar komen." zei ze gefocust terwijl ze op de deur richtte. Allison wandelde snel naar Cedric en tikte hem aan met haar hand. Wanneer Cedric opkeek deed ze teken op Violet, Cedric draaide zich om en zag Violet in aanvalshouding klaar staan. "Violet!" riep hij luid terwijl hij recht stond en naar haar wandelde. "Ben je nu helemaal gek geworden?!" zei hij in paniek. Violet draaide haar kwaad om en hield de tweeloop voor Cedric zijn gezicht. "Kun je misschien maken dat je achter die bureau zit en de laptop open krijgt!" riep ze luid waarna Cedric zich direct terug omdraaide en achter de laptop plaats nam. 

Allison zat met haar handen in haar haren te kijken hoe Violet klaar stond om het schot te vuren wanneer Cedric plots riep dat hij binnen was. Violet en Allison wandelden naar de laptop waarna er een schot klonk. Cedric keek geschrokken naar Allison. "Ze schieten de deur open! Achter de sofa!" zei Violet waarna Cedric Allison haar hand greep en haar achter de zetel trok. Violet stond achter de bureau met het geweer op de deur gericht. "Ik ben bang.." zei Allison waarna Cedric haar gerust stelde. "ik zou eigenlijk iets willen vragen.." begon Cedric waarna de deur met een knal open vloog. Violet schrok haar waardoor ze niet op tijd kon schieten. Twee mannen vlogen de kamer binnen en hielden haar onder schot. "Wapen neer!" riep een van de twee mannen waarna Violet het geweer liet zakken. Een dikkere man in kostuum wandelde de loft binnen. "Kurva! In plaats van gewoon die deur open te doen." zei hij waarna Cedric direct recht sprong achter de sofa. "Makarov! Godzijdank." zei hij waarna Makarov hem de hand schudde. "Violet, mag ik u voorstellen aan Makarov. Jarenlang onze baas geweest. Eigenaar van M-A-S Industries en zakenpartner van Jef." vertelde Cedric, "Violet Sterling?" vroeg Makarov waarna hij haar een kus op haar hand gaf. "Dus u deelt de lakens met mijn zakenpartner. Interessant." zei hij tegen Violet waarna ze haar hand terug trok, "Wat komen jullie hier in godsnaam doen?" vroeg ze aan Makarov. "Wij komen iets ophalen." zei Makarov waarna hij naar de laptop wees. "Ik heb hem al open gekregen voor u." zei Cedric met een lach. "Perfectemundo. We nemen hem mee naar M-A-S waar hij veilig en wel in de kluis terecht komt." zei Makarov waarna een van zijn mannen de laptop dichtklapte en hem mee nam. "Cedric. Wat wou je me vragen?" vroeg Allison aan haar geliefde waarna Cedric zich tot haar richtte. "Kijk ik weet dat we mekaar nog helemaal niet lang kennen. Maar ik hou zielsveel van u en daarom wil ik niet wachten om dit aan u te vragen. Wie weet wat er nog allemaal komt." begon Cedric waarna Violet Makarov een lichte duw gaf met haar elleboog en haar wenkbrauwen meerder keren ophaalde. Makarov knikte op Violet om haar gelijk te geven. "Wat vragen?" vroeg Allison waarna Cedric op zijn knie ging, "Wil je met mij trouwen Allison?" vroeg hij waarna Allison moest lachen. "Nu?" vroeg ze, "Zo snel mogelijk.." zei Cedric. "Oke dan.." zei Allison die straalde van geluk waarna Cedric haar in zijn armen nam. "Weet je wat ik daar op zeg?" vroeg Makarov waarna Violet hem een fles champagne in zijn handen drukte: "Nastrovje" zei ze waarna ze hem een knipoog gaf. De kurken vlogen van de flessen om het huwelijk van Allison en Cedric in te zetten.

Enkele uren later kwam Jef uit het grote kantoor van M-A-S gewandeld. Wanneer hij de ingang voorbij was kruiste hij drie mannen die naar binnen gingen. Achter de balie stond een pientere jonge dame. Wanneer ze het drietal naar haar zag komen begroette ze hen op een vriendelijke toon: "Welkom bij M-A-S heren, kan ik u.." Ze kreeg zelfs nog niet de tijd om haar zin af te maken wanneer ze een tiental kogels door haar lichaam kreeg. De paniek brak uit terwijl de drie mannen in alle rust hun weg verder zette richting de lift. Onderweg schoten ze in het rond. Zowel delen van het gebouw als mensen sneuvelden. Ze drukten op de lift knop. Ondertussen was ook de security verwittigd maar deze waren echter simpel spel voor het professioneel drietal. De lift ging open en daar troffen ze een medewerkster van M-A-S. "Kantoor van de directeur." zei een van de mannen tegen de vrouw terwijl ze haar onder schot hielden. Makarov stond in zijn bureau. Hij staarde naar de deur terwijl het alarm luid af ging. De medewerkster begeleidde de drie mannen onder schot richting het kantoor van Makarov. Wanneer ze tot stilstand kwam voor een deur met een codeslot op, drukte ze de code in waarna de drie mannen vrije toegang hadden tot het bureel van Makarov. Een van de mannen twijfelde niet en schoot de dame neer. De drie mannen wandelden de gang verder om aan het einde de deur naar het kantoor te treffen. Makarov leunde tegen zijn bureau met een glas wodka in zijn hand wanneer de drie mensen binnenstormden. "Die laptop! Nu!" riep een van hen waarna een ander individu de deur sloot. "Waarom zou ik. Ik heb de inloggegevens vernietigd. Ze zitten enkel nog hier. Veilig in mijn hoofd." zei Makarov terwijl hij met zijn vinger tegen zijn hoofd tikte. "Meld u nu aan op die laptop! Of ik schiet u kapot." zei de man waarna Makarov zich omdraaide naar zijn bureau en op een laptop begon te typen. De drie mannen konden niet goed zien wat Makarov bezig was omwille van een grote bureaustoel die hun zicht belemmerde. Makarov draaide zich na enige tijd weer om, nam zijn glas en zei: "Klaar." "Geef hier!" riep een van de mannen waarna Makarov zijn bureaustoel aan de kant schopte. Op het scherm van de laptop verscheen een grote klok die van 5 begon af te tellen. "kurva fiú!" zei Makarov waarna hij zijn glas begon leeg te drinken. "Nee!" riep de man luid waarna de klok op 0 sprong. Makarov en de drie mannen werden samen met de bovenste drie verdiepen van het gebouw de lucht in geblazen door een enorme explosie gevolgd door een vuurzee. Dit betekende voor goed het einde van M-A-S.