My story with Damon Salvatore

1. New town

POV: y/n

Ik lig op mijn bed, na te denken over morgen. Morgen is de het de eerste schooldag, waar ik niemand ken.. logisch want ben net verhuisd hierheen. Ik keek rond in mijn kamer en wist dat er iets miste voor morgen. "Mam!?" Riep ik. "Waar zijn mijn schoolspullen?!" Geen antwoord. "Maaaamm?!" En ik kreeg een antwoord. "In de doos die nog in de auto zit!" Kreeg ik terug geschreeuwd. Wat ik op de één of ander manier wel grappig vond. Ik liep naar beneden pakte de auto sleutels en liep naar de auto. Deed de kofferbak open en daar stond de doos. Ik tilde het op en merkte al snel dat die best zwaar was, ik zette het weer neer en draaide me met een schrok om. Er stond een jongen achter me, met donker haar en mooie licht blauwe ogen. "Sorry! Was niet de bedoeling om je te laten schrikken.." zei de jongen. "Is niet erg." Antwoordde ik erop. "Moet ik je helpen met het tillen?" Vroeg hij. "Eum.. dat mag." Zei ik twijfelend aangezien ik hem niet ken. Hij tilde de doos op en vroeg ondertussen "dus je bent net verhuisd zo te zien." "Valt dat zo erg op?" Maakte ik als grapje, hij moest er gelukkig wel om lachen. "En ik neem ook aan dat morgen je eerste schooldag is?" "Ja dat klopt." "Dan zie ik je morgen ten minste weer." Zei hij flirtend. "Ja, gelukkig wel!" Zei ik, en hij glimlachte. We kwamen aan bij de voordeur en hij zette de doos neer. "Dankjewel.. eum?" "Damon!" Zei hij." "Y/n" zei ik erop terug. "Graag gedaan y/n." Terwijl hij dat zei pakte hij mijn hand en gaf er een kus op. Hij draaide zich om en liep weg.

Is het mogelijk om nu al verliefd te zijn op hem dacht ik bij mezelf. Zijn ogen... kom op y/n het is nog geen week geleden dat het is uit gegaan met je ex, je kan niet zo snel verliefd op iemand worden die je ook niet eens kent.

"Dus wie was dat?" Vroeg mijn moeder pestend. "Dat was Damon." Zei ik terug. "Hij ziet er leuk uit." "Hij zit ook nog eens bij mij op school!" Zei ik best wel blij. Ik ging naar boven en keek op mijn telefoon, zag dat ik een volgverzoek had gekregen van 'Damon Salvatore' ik accepteerde het en volgde hem terug en bekeek zijn account. Ik krijg toch een gevoel dat er iets met hem is, maar daar zit ik niet mee.

Later in de avond pakte ik mijn jas en tas en ging boodschappen doen. Ik ging lopend aangezien de supermarkt vlakbij is. Ik kwam aan in de winkel en begon het lijstje af. Oké ik heb boter, beleg, eieren, drinken, chips, fruit.... en wat nog meer dacht ik bij mezelf. Terwijl ik druk bezig was met het kijken wat ik aan het vergeten was botste ik tegen een jongen aan. "Oh sorry." Zei ik "oh nee nee dit was mijn fout, ik moest beter opletten. Gaat het?" Zei hij best wel bezorgd. Terwijl het maar een lichte botsing was. "Niks aan de hand." Zei ik glimlachend. "Stefan." Zei hij met zijn hand uitgestrekt. "Y/n" en ik schudde zijn hand. "Ben je nieuw hier? Want ik heb je hier nog nooit eerder gezien." Zei Stefan. "Ja klopt, ben vandaag aangekomen, en we moeten nog wat spullen uitpakken." Zei ik. "Ja snap ik, veel succes nog." "hello brother and y/n." Zei een bekende stem, het was Damon die er net aan kwam lopen met een fles drank in zijn handen. "Hey Damon." "Jullie kennen elkaar al?" Zei Stefan verbaasd en een beetje bezorgd. "Ja.. Damon hielp me met een doos." "Oh is dat zo." Zei Stefan. "Jup." Zei Damon. "Ik ga er weer vandoor." Zei Damon terwijl hij langs me liep en me een knipoog gaf. Ik en Stefan keken elkaar voor een tijdje aan. "Hij heeft niks raars gedaan toch?" Vroeg Stefan. "Haha nee, hoezo?" "Oh dat eh.. kan die nog wel eens zijn. Maar ik ga er ook vandoor!" Zei Stefan. "Oké is goed, leuk om je te ontmoeten." "Jou ook y/n." En hij liep weg, ik ging nog wat spullen pakken voordat ik naar de kassa ging.

Hoe toevallig dacht ik bij mezelf. Ik was eindelijk weer thuis en ging alvast spullen klaar zetten voor morgen. Ik zette de tv aan en ging kijken wat er op kwam, terwijl ik alleen maar aan Damon en Stefan dacht. Voordat ik het wist werd ik opeens wakker, ik keek op de klok er stond '04:24' ik was vast en zeker in slaapgevallen. Ik deed de tv uit, en hoorde opeens mijn raam heen en weer klapperen. Ik liep erheen en deed het dicht. "Vast en zeker de wind" zei ik tegen mezelf. Ik ging weer in bed liggen en verder slapen.

POV: Damon

Hoe kan iemand er zo lekker uitzien? En dat ik haar nog niet gebeten heb? Dacht ik bij mezelf. "Hoe kan je er zo lekker uitzien y/n?" Maar ik kreeg geen antwoord wat wel logisch is omdat ik in haar kamer sta om '04:06' s'nachts. Ik deed mijn hand op haar wang en ik vond y/n er lief uitzien. Wat doe je met me? Normaal zou ik allang de wil hebben om van je te drinken, dacht ik bij mezelf. Jammer dat ze al snel wakker werd waardoor ik weer weg ging. "Goodnight y/n" en ik ging er super snel vandoor.