【 Killer Kiss 】

【 33 】

Yazar notu: Birkaç bölüm romantizm yüzünü pek göstermeyecektir. Onun yerine action olacaktır. Bilginize

İyi okumalar

* * *

Kana'dan

İçimde biriktirdiğim acıyı Karma'ya tamamıyla dökecektim ki önce Itona'yı fark edişi arkasından da telefonun çalışı buna engel oldu

''Arayan kim?'' dedim Karma'nın telefonunun ekranına bakarak

''Nagisa''

''Bu saatte neden arıyor ki?''

''Bilmiyorum''

Aslında Karma da bilirdi Nagisa'nın önemli bir şey olmadıkça aramayacağını.

Aramayı cevaplama tuşuna basarak telefonu kulağına götürdü

''Efendim?''

Telefonu açtığı dakikadan itibaren Karma'nın yüzü şekilden şekile girmeye başladı

''T-Tamam tamam hemen geliyoruz''

''Ne olmuş?''

''Bir sıkıntı mı var?'' dedi benim ardımsıra Itona da

''Koro-sensei'nin Kayano ile dertte.''

''Kayano mu? O sevimli kız ne kadar tehlikeli olabilir ki?''

''İşte o sevimli kız dediğin kişinin melek yüzünün arkasında sinsi bir suikastçi gizleniyormuş ve asıl ismi Kayano değilmiş''

''Neymiş peki?''

''Akari Yukimura. Bizim eski sınıf öğretmenimizin kardeşiymiş''

''Eyvah! Kız bizi bunca zaman ayakta uyutmuş demekki!''

''Korkarım öyle olmuş''

''Ne yapmayı düşünüyorsunuz?'' diye sordu Itona aramıza girerek

''Tabi ki de Koro-sensei'nin yanına gideceğiz Itona. Burada pinekleyecek halimiz yok ya! Seninde sorduğun soruya bak!''

''Afedersin. Acelemiz olduğunun farkındayım ama yıpranan dokunaçlarımı kafamdan ayırmama yardım eder misiniz? Çok zamanınızı almaz.''

''Off her şey bitti bir de senin derdinde uğraşacağız'' diye öfkeyle söylendi Karma

Onu yatıştırmak için kolundan yavaşça tuttum

''Karma. Hayatım sakin ol. Onun da yardıma ihtiyacı var. Artık bize zarar vermeyeceğinden emin olabilirsin''

''Off peki! Bekle burada''

Karma içeri gitti bende Itona'nın yanına döndüm

''Abine üzüldüm. Başın sağolsun''

''Sağ ol. Aslında kurtulduğuma da bir yandan seviniyorum''

''Nasıl yani?''

''Boşver. Kendi dertlerimle seni sıkmak istemiyorum.''

''Sen bilirsin''

Karma birkaç dakika içinde elinde tıbbi makas ve bandajla geldi. Itona'nın arkasına geçip yavaşça yıpranan dokunaçlarını kesti ve başına renki bir bandaj sardı

''Bu seni uzun süre idare eder.''

''Sağol Karma-kun''

Karma yavaşça dizlerini yerden kaldırdı

''Hadi gidelim artık. Geç bile kalmış olabiliriz''

Aklıma yine o kaza anı geldi ve gözlerim hafifçe sulandı