Kod: 18 Deney Başarısız

İyi geceler Magnus

Gece Alec'e yan odamı ayarlamıştım.

"Burası benim misafir odam Alec, sen bu yatakta yatacaksın. Bir şeyler istersen bana seslenmen yeterli."

Yatağa oturup etrafı inceledi bir süre.

"Odanın kapısını kilitleme, bir şey olursa yanına gelebileyim. Tuvaletin gelirse aşağıdaki ya da benim odamdaki tuvaleti kullanabilirsin. Üşürsen dolapta yedek örtüler var."

O yatağa uzanıp örtüyü üstüne çekerken ben de kapıya yönelmiştim.

"Gece kontrole gelirim seni, hadi sen uyumama bak."

Kapıdan çıkarken zihnimde İyi geceler Magnus cümlesini duymuştum.

"Sana da iyi geceler Alec."

...

Gece yatmadan önce telefonuma mesaj gelmişti.

Camille fotoğrafını atıp "Ne kaçırdığını gör istedim." Yazmış. Deli bu kız.

"Kaçırdığım bir şey yok, sadece geciktirdim biraz." Yazıp yolladım. Kısa zamanda mesaj gelmişti.

Camille: Sen geciktirdikçe benim hevesim kaçıyor ama :(

Tam cevap verecektim ki yan odadan sesler gelmeye başlamıştı.

"Alec?"

Sanki inleme ya da acı çekme sesi gibiydi. Korkuyla yataktan çıkıp hemen odanın kapısına yöneldim.

Yan odaya geçtiğimde Alec'in uyuduğunu fark etmiştim. Büyük ihtimalle kabus görüyordu çünkü örtüleri sıkıyordu ve acı çeker gibi bir hali vardı.

"Alec hey! Bir sorun yok uyan hadi."

Yanına yaklaşıp dizimi yatağa yasladım.

"Alec!" Elimle onu dürtmeye başladığım zaman aniden gözlerini açtı ve sertçe bileğimi kavrayıp sıktı.

"Al...ah Alec... Alec benim Magnus. Canım... canımı yakıyorsun."

Bileğimi korkuyla bırakıp birden yatakta oturur pozisyona geçerek sırtını yatağın başına yasladı.

"Sid, odanın ışıklarını aç."

"Işıklar açılıyor efendim."

Oda aydınlandığı zaman Alec'in üstümde gezinen bakışlarını daha net görebilmiştim.

Bileğimi tutup kızaran bileğimi yavaşça ovuşturdum. Alec bunu fark edince hızlıca bileğimi tutup kendine doğru çekti.

"Tamam sorun değil, yarına geçer."

Resmen bileğimde tüm parmaklarının izi çıkmıştı.

Bileğimi ondan kurtarmaya çalıştım ama bileğimi bırakmadı.

Bilerek yapmadım.

Zihnimde dolaşan kelimeler ile hafifçe gülümsedim.

"Biliyorum Alec, sorun değil. Uyumaya devam etmek istiyorum, sen de uyu. İstersen, ışık açık kalsın ne dersin?"

Başını hızlıca olumlu anlamda sallamıştı. O gerçekten çok mu fazla sevimliydi yoksa bana mı öyle geliyordu?

"Sen de uyumaya çalış ve kendini suçlama."

Yatağa tekrar uzanmasını bekleyip sonrasında hızlıca odadan çıktım.

Onun gücü normal bir güç değildi bu çok net bir biçimde belli oluyordu.

Bileğimi biraz daha sıksa eminim bileğim kırılırdı. Bu düşünce nedensizce canımı sıkmıştı.

Bana sinirlenirse kim bilir neler yapardı?

Odama döndükten sonra yatağın üstüne bıraktığım telefonumu elime aldım.

Camille'den bir sürü mesaj gelmişti.

Camille: Beni sürekli bekletiyorsun Magnus.

Camille: Sürekli işlerin oluyor.

Camille: Bir yıldan fazla süredir beraberiz ve gelecek hakkında bir kere bile konuşma yapmadık. Cidden sonumuz ne olacak merak ediyorum.

Camille: Beni istemediğini düşünmeye başlıyorum

"Saçmalama Camille, hayatımda olmasını istediğim tek insan sensin. Bunu biliyorsun zaten." Yazıp yolladım hızlıca. Bu konular beni cidden fazla geriyordu

Camille: Kanıtla o zaman bunu!

"Tamam bebeğim, yarın gece yanına geleceğim oldu mu?"

Camille: Oldu ☺☺ En sevdiğin geceliğimi giyeceğim haberin olsun.

"Şimdi daha da sabırsızlandım işte."

...

"Bu mısır gevreği, süt ile yeniliyor. Senelerdir değişmeyen nadir şeylerden birisi bu mükemmelik."

Onun kasesine mısır gevreği koyup sonra da sütü ona uzattım.

"Ben evde yokken televizyon izleyebilirsin, odamda bir kütüphane var orada kitap okuyabilirsin. Akşam eve gelip sana yemek bırakacağım, sonra da bir arkadaşıma gideceğim. Bu geceyi yalnız geçirmek zorunda kalacaksın. Senin için bir sorun oluşturur mu bu?"

Kafasını hayır dercesine sallarken önündeki mısır gevreğine bakıyordu.

"Neden gelmeyeceksin? Bana kızdığın için mi?"

"Sana kızmak mı? Neden  sana kızayım?"

Göz ucuyla bileğime bakmıştı. Dünden beri daha da kötü olmuştu hatta yer yer morarmalar vardı.

"Ben sadece... bir arkadaşımla vakit geçireceğim. Senle alakası yok olayın tamam mı? Eve birisi gelirse kapıyı açma, Sid zaten kapıları kilitleyecek. Ve eğer bir şey olursa Sid'e evden beni aramasını söyle. O bana ulaşır anlaştık mı? Bir yerleri kurcalama, acıkırsan bir şeyler ye. Dolaplarda abur cuburlar var. Anlaşıldı değil mi?"

"Anlaşıldı."

"Akşam gelirken sana giyecek bir şeyler de getiririm, şu üstündeki küçük kıyafetlerden kurtulsan iyi olur çünkü."

Sonunda onu evde bırakıp Sid'e de kapıyı kilitlemesini söyledikten sonra arabama yönelmiştim

Zorlu bir gün beni bekliyor anlaşılan.

...