He's In love With A Tomboy

Chapter 10

"G-good afternoon Young Mistress. Hindi ko po kayo nakilala dahil sa ayos nyo." Pahinging paumanhin nito.

"No its okay. Let's just talk about the problem." Sabi ko at naunang pumunta sa office nya. Dinaanan ko yung babae at tiningnan lang sya. Binuksan ko ang pinto at umupo ako sa swivel chair ng manager. Parang ako tuloy yung manager. Umupo naman yung manager sa sofa malapit sakin.

"Go on, I'm listening." Pinatong ko ang sombrero at salamin sa desk. Nangalumbaba ako at nagsimula na syang magsalita. "Nagsimula po ang problema nung isang linggo pa. Araw-araw silang pumupunta dito para sirain ang mga damit.  Hindi sila mahabol-habol ng mga security dahil mabibilis ang mga ito." Tumango tango ako sa sinabi nya.

"Kung nung isang linggo pa ito nangyayari, bakit ngayon lang kayo nag report?"

"Young Mistress, noong una pa kasi hindi ganon kalaki. Pero habang tumatagal ay palaki ng palaki ang damage na ginagawa nila." Kinuha ko ang sombrero at sinuot ito.

"Don't worry. If this happen again tomorrow, report to me immediately. I will hire someone to installed the Face scanner. Kapag nangyari yun, turn them over to the police." Nagsimula na akong umalis. Naramdaman ko syang lumabas kasama ako.

Nakatingin sakin yung babae na parang hindi makapaniwala. Ang tapang mo ah.

Tumingin ako ng deretso sa mata nya.

"You're fired."  I simply said.

"What!? you can't do that!"

"Oh~ sorry. I just did. By tomorrow or any following days I don't want to see her face again." And with that I left the boutique. I put on my eyeglasses and stuff my hands on my pockets.

I rather lock myself to my room than to go this kind of place. Naglakad-lakad muna ako sa loob ng mall. Ayaw ko munang umuwi, walang tao sa bahay eh. (-_-)

"Aray!"

"S-Sorry po."

Nabigla ako dahil biglang may bumangga sakin. Pagagalitan ko sana pero nang makita ko kung sino ang bumangga sakin my eyes soften. Natakot ata yung bata sakin. I crouch down to level him.

Ang cute nya.

I think nasa five years old sya. Medyo chubby ang cheeks kaya ang sarap kurotin. Singkit din ang mga mata nya. Maputi ang balat at bagsak ang buhok. Sigurado akong gwapo ang batang ito kapag lumaki.

"Hey. Are you lost?" I ask. He wiped his tears using the back of his hand. Kinuha ko ang panyo ko sa bulsa at pinunasan ang luha nya. "I've got separated *sniff* to my kuyas *sniff*." Binuhat ko sya dahil nagsimula uli syang umiyak. Nakasubsob ang mukha nya sa panyo ko habang nakalagay sa balikat ko. Iniikot ko sa paligid ang aking paningin. Masyadong madaming tao, kaya siguro napahiwalay ang batang 'to.

Umupo kami sa bench na nasa fountain sa gitna ng ground floor ng mall. Umiiyak pa rin ito.

"Hey. Its okay. We will find them okay?" Tumunghay naman sya at tumango.

"By the way, what's your name?"

"My name is Clane. What about yours?"

"Just call me Lex, okay?"

"Okay Ate Lex!" Waaah! First time kong marinig sa isang bata ang pangalan ko. Ate pa. T^T Ako kasi yung bunso kaya walang natawag saking ate. May mga pinsan naman ako kaso kuya tawag sakin. -_-

"I'm just going to call someone para mahanap nila ang mga kuya mo, okay ba!"

"Alright!"

I fish out my phone from my pockets and start typing.

"Hello?.... I want you to help me..... Alright, thanks...."