Kingdom Hearts: Gevangen

5: Ontsnapt!

In de hoek van de ruimte, vlak naast de deur, zat Lita op de tiende verdieping van Castle Oblivion. Ze was aan het wachten op Sora, Goofy en Donald. Die had ze al lang niet meer gezien... Ze dacht na over die vreemde leden van de organisatie, en vroeg zich af wat hun doel nou eigenlijk was met Sora... Ze kon maar beter niet vertellen wat ze wist over Naminé, dat kon ze pas doen als het écht uit de hand liep. En trouwens, de leden van The Organization hadden overal ogen, dus ze kon beter doen alsof ze er niets vanaf wist.

Toen ging de deur open.

Sora, Donald en Goofy liepen de ruimte in en Lita glimlachte opgelucht.

"Sora," zei ze.

Sora keek verschrikt om zich heen en zag toen Lita in de hoek van de ruimte zitten.

"Lita?!" riepen de drie vrienden verbaasd uit.

Lita stond grijnzend op en liep op ze af.

"Waar was je?" vroeg Goofy. Sora stond nog steeds met open mond te kijken.

"Ik was gevangen," antwoordde Lita. "Maar dat maakt niet uit, ik ben ontsnapt."

"Weet je.. Weet je wat het doel is van de mensen in die pakken?" vroeg Sora toen hoopvol.

Lita schudde haar hoofd. "Ik zat in m'n eentje in een kamer. Ze hebben niets gezegd en me ook niets laten zien." Het was liegen om eigen bestwil.

Sora keek even omlaag en toen glimlachte hij.

"Ik ben blij dat je er weer bent, Lita."

"Anders ik wel!"

Sora, Donald en Goofy omhelsden Lita en Lita sloeg haar armen om hen heen. Ze was blij om weer terug te zijn.

"Laten we snel weer verder gaan!" zei Donald toen vrolijk. "We moeten ons geheugen kwijtraken!"

Ze lachten en wilden naar de volgende verdieping gaan, toen er opeens iemand voor hen verscheen.

Vexen, je kunt niet winnen van Sora. Laten we maar eens kijken hoe jij dat bewijst.

Lita wist al precies wie het ging zijn en ze zette alvast een stap achteruit.

Vexen verscheen.

Sora, Donald en Goofy gingen in hun vechthouding staan.

"Wie ben jij?" riep Sora met een kwade blik.

"Ik ben Vexen, en ik--"

Vexen stopte met praten en keek naar Lita. Zijn ogen werden groot.

"Lita?!"

"Heh.. Yo, Vexen.." reageerde Lita terwijl ze een beetje om haar heen keek en op haar hoofd krabde.

"Wat doe jij hier?! Jij hoort bij de anderen te zijn! Wie heeft je vrijgelaten?!"

"Vrijgelaten?" herhaalde Lita vragend. "Ik ben ontsnapt! Jullie waren zo dom om me alleen te laten."

"Maar--"

"Niets te maren!" onderbrak Lita hem en ze probeerde zijn stem overdreven na te doen. "Zonde om zo onwetend te zijn, maar omdat jij toch alleen maar de mogelijkheid hebt om de oppervlakte van dingen te zien, neem ik ook niet aan dat dit jou verteld is."

Nu keken Vexen, Sora, Donald en Goofy haar allemaal gestoord aan. Toen schraapte Vexen zijn keel.

"In ieder geval," mompelde hij. "Ik kan me niet laten lastigvallen door zo'n schepsel als jij. Waar was ik..."

Sora keek hem kwaad aan.

"Wat wil je van ons?!" riep hij.

"Ik," begon Vexen. "Ik ben gekomen om je schuld op te halen, Sora."