Kingdom Hearts: Gevangen

3: Vexen faalt

Er verscheen iemand die blijkbaar ook lid was van The Organization. Hij had bruin haar en was erg groot gebouwd.

"Yooo," zei Lita tegen hem en ze stak haar hand op. "Wie ben jij?"

Axel keek hem even aan.

"Goedemorgen Lexaeus. Wat brengt jou hier op deze schitterende dag?"

Lexaeus keek even naar Axel en toen naar Lita met een meest vreemde blik in zijn ogen. Toen keek hij naar Zexion.

"Wat gebeurt er met Sora, Zexion?"

Zexion krabde aan zijn kin en keek toen naar Lita.

"Wil je dat ik dat hier zeg terwijl zíj erbij staat?"

Lita reageerde met een verontwaardigde blik.

"Ja, sorry hoor, maar mag ik ook even weten wat er met mijn vrienden gebeurt of zo?"

Lexaeus reageerde niet en keek toen naar Axel.

"Haal haar weg hier, Axel," zei hij kortaf.

Axel zuchtte diep.

"Natuurlijk, Lexaeus."

Lita keek kwaad en ze werd weer geteleporteerd.

Lita en Axel verschenen. Naminé zat zoals gewoonlijk weer op haar stoel te tekenen. Lita liep naar haar toe en keek even naar de tekening. Ze zag een paar figuren die Sora, Donald en Goofy moesten voorstellen.

"Wat gebeurt er met Sora, Naminé?" vroeg Lita zo vriendelijk mogelijk.

Naminé staarde even naar de tekening.

"Hij komt steeds hoger. Zijn herinneringen verdwijnen langzaam..." reageerde ze.

"Ja, dat wist ik," onderbrak Lita haar. "Ik bedoel, wat gebéurt er met hem? Wie ben jij? Waarom kent hij jou opeens?"

Naminé keek voorzichtig op naar Axel wie zijn armen over elkaar deed en zijn hoofd schudde.

"Het spijt me, Lita," zei ze toen. "Dat mag ik niet zeggen."

Lita was niet blij met dit antwoord en begon geschift rond te lopen door de kamer.

"Wat is er toch met jullie.." mopperde ze.

Terwijl ze aan het rondlopen was op geschifte manier terwijl ze boos naar de grond keek, verscheen Vexen weer voor haar neus en ze knalde voor de zoveelste keer tegen hem aan.

"AAAAHHHH NIET WEER!!!" schreeuwde ze toen ze zag dat het Vexen was. Gillend rende ze naar Axel en verstopte zich achter hem.

Vexen lachte weer psychopatisch en liep ook naar Axel.

"Wat nou weer?" zuchtte Axel.

"Ik denk dat het eens tijd wordt om onze Riku nog eens op Sora af te sturen, denk je niet?" antwoordde Vexen met een vreemde blik op zijn gezicht. "En deze keer zal het vast veel beter gaan.. Zijn herinneringen aan Naminé zijn sterker geworden."

Axel zuchtte diep.

"Denk je nu werkelijk dat jouw Riku Sora kan verslaan?"

"Natuurlijk. Dat staat zo vast als--"

"Maar Sora's herinneringen aan Naminé zijn veel echter dat die van Riku."

"Hoe bedoel je dat nou weer, Axel?"

"Ik bedoel dat Sora echte herinneringen heeft aan Naminé."

"Dat is niet waar! Zijn herinneringen aan Naminé zijn net zo nep als die van mijn Riku! Ze zijn er ingeplant, dat weet je toch?!"