Babasının Kızı "Hayal gücü geniş olanlara..."

Ayas

Rüyamın etkisinden kurtulamıyordum bir türlü.

Bütün gün güneş altında hırsızı yakalamak için koşturmuştum. Değdi mi? Evet. Yakaladım. Eve gider gitmez uykuya daldım.

Rüyamda Asel'i gördüm. Evlendik. Onu sevdiğimi ve sonsuza dek seveceğimi söylüyordum. (Ben!.. ) Asel hamile kalıyordu. İkizlerimiz oluyordu. (Bizim!..) İki yıl sonra yine bir kızımız oluyordu. Yine... (Bizim!...) Biz mi?

Sen imkansıza vuruldun haberin yok? Aşktan nefret eden kız... Aşktan nefret eden ben... Korkak ben...

Ne demişti? 'Aşk sadece kitaplarda gerçektir. Ben kitaplardaki aşklara inanırım. Gerçek aşk onlardır. Gerçek hayatta böyle bir aşk daha görmedim ben.'

Ben de görmemiş olabilirdim. Ama onu ikna edebilirdim. Kısa bir aşk kitabı yazıp sonuna aşk itirafı yazardım. Ve bana sonsuza dek aşkıma inanırdı. Ya da o yazacağım kitabın kısa filmini çekerdim.

Bu rüya beni kendime getirmişti aslında. Ben kendimi tanımıştım. Aşk bana göreymiş. O kız benim olmalıydı. Ben hayatımı o kıza adayacaktım bundan sonra.

İki ay kadar kitapla uğraştım. Bu arada Asel ile okula birlikte gidiyordum. Onunla sessizlikle sohbet ediyordum. Sonra o kitabın filmini çektim. Kitabın kapağına CD'yi yerleştirdim. Kitabın sonuna aşk itirafımı yazdım. Ona süslü özel bir kalem aldım. Bu kalemle yazmıştım aşk itirafını.

Hediye kutusuna özenle yerleştirdim. Postaladım. İsmimi de yazmamıştım o kitapta yazıyor diye. Kime olduğunu da yazmamıştım. Asel anlar diye... Sonuçta sadece kitap okumayı seven oydu. Tabii... Başıma geleceklerden de habersizdim.