Κεφάλαιο 4

24 3 3
                                    

Οκτώβριος 2016
Βήμα 2ο: η ουσιαστική γνωριμία

"Ένα λεπτό!" έκανε η Νίκη, προσπαθώντας να χωνέψει την πληροφορία που της είχα μόλις πει. "Η αδερφή σου ακολουθεί στο instagram το Φίλιππο;"

Έγνεψα θετικά.

"Και βρίσκει και το προφίλ του ωραίο;"

Βρισκόμασταν σε ένα παγκάκι της αυλής και την ενημέρωνα για τις εξελίξεις επί του θέματος. Και προς το παρόν δεν είχαμε γίνει ρεζίλι, πράγμα απίστευτα θετικό.

"Μα, το προφίλ του έχει μόνο τη μούρη του σε καλλιτεχνικά backround!" συνέχισε απτόητη η φίλη μου.

"Μάλλον βρίσκει τον ίδιο ωραίο, όπως και το ενενήντα τοις εκατό του γυναικείου πληθυσμού στο σχολείο..."

"Η αδερφή σου;"

"Ναιπ" απάντησα, τονίζοντας το "π" στη λέξη. "Όταν έλεγα εγώ ότι η μικρή είναι χαζή, εσύ δε με πίστευες!"

"Όλα τα μικρά αδέρφια είναι χαζά!" ανέτεινε η φίλη μου, μιλώντας από προσωπική εμπειρία.

Έπεσε ησυχία για μερικά δευτερόλεπτα, την οποία έσπασε η Νίκη.
"Άραγε, έχει κοπέλα αυτός;"

Αλήθεια, είχε;

"Δεν έχω ιδέα!"

"Κάθεστε πού κάθεστε μαζί στην τάξη, μπορείς να τον ρωτήσεις"

Τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα, ακούγοντας τη δήλωσή της. "Είσαι τρελή;" έκανα σχεδόν τσιρίζοντας. "Δεν υπάρχει περίπτωση να τον ρωτήσω κάτι τέτοιο! Εξάλλου, τι με κόφτει εμένα αν ο Κομψός έχει ή όχι κοπέλα!"

Οκ, για ποιο λόγο η Νίκη με κοιτούσε με αυτό το πονηρό βλέμμα; Με φρικάρει!

"Νίκη, όχι!"

"Δεν είπα κάτι!"

"Το σκέφτηκες και αυτό έχει σημασία!"

Το κουδούνι με έσωσε από περαιτέρω σχόλια και πονηρές εκφράσεις. Ξεφύσηξα ανακουφισμένη και ανέβηκα όσο πιο γρήγορα μπορούσα στον τρίτο όροφο.

Στη διαδρομή συνάντησα την αδερφή μου, της οποίας η αίθουσα ήταν στον πρώτο όροφο.
"Ναταλία!"

Εκείνη έκανε πως δε με είδε κι έτσι φώναξα ξανά το όνομά της.

"Τι;" έκανε βαριεστημένα το μικρό.

"Τίποτα" απάντησα, γνωρίζοντας ότι την είχα εκνευρίσει με μία μόνο λέξη και συνέχισα την ανάβαση προς το δικό μου Γ'1.

Τρίτη ώρα και είχαμε πληροφορική κατεύθυνσης, ένα μάθημα που δεν ξέρω απολύτως τίποτα, δεν με ενδιαφέρει καθόλου και δεν θα το δώσω πανελλαδικά. Μόνο τα παιδιά από την κατεύθυνση των οικονομικών πρόσεχαν και ένας-δύο, άντε τρεις, από τη θετική με μαθηματικά.
Εκείνη τη μέρα, ο καθηγητής είχε προγραμματισμένο να μας πει κάποια από τη θεωρία του μαθήματος κι έτσι το μάθημα δε θα γινόταν στην αίθουσα των υπολογιστών. Αλλά στη δική μας αίθουσα, πράγμα το οποίο σήμαινε ότι θα έπρεπε να κάτσω στο ίδιο θρανίο με τον Φίλιππο.
Γιούπι.
Ο Κομψός καθόταν ήδη στη θέση του, πράγμα το οποίο σήμαινε ότι έπρεπε να τον ξεβολέψω για να καθίσω στη δική μου. Χωρίς να πω τίποτα, είχε σηκωθεί και μου έκανε χώρο να περάσω, πράγμα το οποίο ασυνείδητα το εκτίμησα. 

Πώς να γίνετε ηρωίδα κλισέ ιστορίαςWhere stories live. Discover now