Πώς να γίνετε ηρωίδα κλισέ ιστορίας

Κεφάλαιο 3

Οκτώβριος 2016
Βήμα 2ο: η ουσιαστική γνωριμία

Πρώτη του μηνός σήμερα και αισθάνομαι λες και έχουν περάσει τρεις μήνες και όχι τρεις βδομάδες από την αρχή της φετινής σχολικής χρονιάς. Και μία βδομάδα από την αλλαγή θέσης...
Μέσα σε αυτή τη βδομάδα, τολμώ να πω ότι η γνώμη μου για τον Φίλιππο είχε αλλάξει, έστω και λίγο. Κάθε πρωί με καλημέριζε και μου χαμογελούσε, με ρωτούσε τι κάνω.
Στις ώρες της γενικής παιδείας που αλλάζαμε θέσεις και καθόμασταν όπου θέλαμε, η Νεφέλη με ρωτούσε τι λέγαμε με τον Κομψό τις ώρες της κατεύθυνσης, ενώ η Νίκη το είχε κάνει χόμπι της να πετάει υπονοούμενα που έπιανα μόνο εγώ, ακόμα και παρουσία του!
Η Χριστίνα, από την άλλη, απλώς τον ενέκρινε για γαμπρό.
Και όλα αυτά μόνο και μόνο επειδή άλλαξα θέση...

"Για πες" έκανε η Νεφέλη και γύρισε προς το μέρος μου. "Τι γίνεται με τον Φίλιππο;"

Δε χρειαζόταν να σηκώσω το βλέμμα μου από την άσκηση της χημείας που έλυνα για να καταλάβω ότι στο πρόσωπό της ήταν χαραγμένο ένα πονηρό χαμόγελο.
Βασικά, όλος αυτός ο ντόρος με τα κορίτσια είχε γίνει, διότι έκανα το λάθος να τους πω ότι ο Φίλιππος μου άρεσε τους δύο πρώτους μήνες στην πρώτη λυκείου. Και τώρα το λούζομαι... Μπράβο Δήμητρα! Είσαι πολύ έξυπνη!

"Τίποτα δε γίνεται, Νεφέλη!" απάντησα βαριεστημένα.

"Αφού σου αρέσει!"

Αφού έριξα μία γρήγορη ματιά προς τον Χατζηκώστα, τον καθηγητή της ιστορίας ο οποίος ήταν ξεκάθαρα στον κόσμο του, στράφηκα προς τη Νεφέλη που καθόταν στο μπροστινό θρανίο.
"Νομίζω ότι έχω ξεκαθαρίσει ότι δε μου αρέσει!"

"Ναι, το έχεις πει τουλάχιστον είκοσι φορές την τελευταία βδομάδα" συμφώνησε η Χριστίνα.

"Μήπως αρέσεις σε εκείνον;" αναρωτήθηκε η Νεφέλη.

"Τώρα αυτό πώς στο καλό σου ήρθε;"

"Να, επειδή-"

"Μην το πεις!" την έκοψα κάπως άγρια και το βλέμμα μου στυλώθηκε στο δικό της. Το μολύβι μου είχε μείνει μετέωρο μερικά εκατοστά από το πρόσωπό της.

"Επειδή σε κοιτάει συνέχεια, θα έλεγα!" τα μπάλωσε εκείνη κι εγώ σάστισα.

"Ορίστε;"

"Αυτό το έχω παρατηρήσει κι εγώ" σχολίασε η Χριστίνα. "Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή σε κοιτάει"

Γύρισα απότομα προς το μέρος του και, όντως, διαπίστωσα ότι κοιτούσε προς το μέρος μας. Αμέσως, εκείνος απέστρεψε το βλέμμα του.
Σαν πολύ γρήγορα δεν προχωράει η ιστορία;