a story behind

chapter 10

foundationday na at tulad ng plano

nasa jailbooth ako nagbabantay  nagulat nalang ako ng may narinig akong jologs na music sa speaker .
mhine by: rebaplikan at kasama pa noon ang dedication na ito
"para kang max na pula , saunang tingin maanghang pero pag nalasahan mo na ang matamis pala

ang ganda mo ,
kaya nga para camera ang mata ko sayo eh ang linaw  kahit malayo and I capture every moment  specially when you smile 
at kahit palaging malayo ang distansya natin ang lapit mo naman sa puso ko kase nakadikit ka na sa utak ko
at eto pa last nato
parang kang bola ng basket ball HINDI AKO PAPAYAG NA MAY IBANG UMAGAW SAYO   MONAMI" hindi ako mahilig sa rap music lalo na yung hindi naririnig sa radio katulad nyan pero parang gusto ko nang baguhin ang pamantayan KO sa music dahil  rinig na rinig ko ang grupo ng mga salitang ito kasama ang panglan ko  kasabay ang  lyrics ng kanta
"mahal kita simula pa nung una , sanay mahal mo rin ako "

sa dedication booth  .at na rinig ito sa buong campus. kahit hindi sinabi kung sino ang nag padala ng sulat sa dedication booth . sa ilalim ng aking muka lihim ang aking happiness  namay kasamang kilig dahil iisang tao lang ang maaring gumawa noon . nag bukas ang aking kaisipan nang narinig ko ang tilian ng mga haliparot dito sa jailbooth .
"ayieee ! , an swet ! " akala ko kaya sila naging wild dahil sa narinig sa dedication booth tulad ko .  pero medjo Mali ako .

nandito sya

as in sya ,sya talaga , sya nga ! and hes holding a 1pc. white rose

bakit nya ba to ginawa ?

mashado ba akong special ?

Alam nya kayang malapit nang mabago ang idol/crush feeling ko sakanya ?

pwede bang matunaw nalang ako  na parang yelo at parang tubig na pwede mag evaporate ?

pero hindi ganoon ang buhay . kailangan ko  talaga syang harapin weather I like it or I like it !
"ooh, para magmuka ka namang babae" sabay lagay ng living thing na tinutukoy ko kanina .

Hindi ko alam kung saan ako kukuha na energy dahil sa d pang karaniwang pakiramdam na ito . ganito pala yung feel ng mga nasa ganitong sitwasyon . sa movie, pelikula , books etc . 

first time kong makareceive ng flower mula sa crush ko.

pero kelangan ko nang bumalik sa katinuan .
"anjologs mo pala? hahahaahahahha!!"
"binabagay KO lang naman sayo''
"gusto mo sapak ?"
"Hindi mo ba na appreciate?  , or Hindi ka manlang kinilig?"
"bakit naman ako kikiligin?
"Hindi mo ba narinig yung sa dedication ko ?"
"uhmp , hindi naka tulog kasi ako "

ang dalagang pilipina Hindi hard to get

kundi

very very hard to get!!!

kung nakakayaman lang ang pag sisinungaling ang yaman ko na siguro . wala eh na taranta ko tska anong gusto nya? magtititili ako sa harap nya para makita nyang naapreciate ko ang efforts nya . nakakalowquality  yun ng aking  pagkababae at pagkatao .

I heard a deep breath from rite . biglang bumaliktad and feeling ko "okey , see you later na lang mag paganda ka hah  " Hindi nya pipahalatang disappointed sya . and that thing about him send me to guilt . nakakita nanaman ako ng another side nya .

and this time, its different  from others . Hindi sya marunong magpakita ng lungkot , or kahit anong negatives .

but he always expecting for a return , natakot tuloy ako bigla .

umalis sya at nag iniwan  sya ng isang paperbag .

ngayon ko lang napansin marami na palang taong nakatingin . to the point na nakasilip na sola sa bintana , Basta ang dami .

akala ko badfeedbacks ang matatanggap ko sa kanila pero

nagkamali ako

"nakakakilig naman sila "
"si rite natututo ng mang ligaw ?"
"Hindi matagal na yan , magkaibigan lang sila "
"bagay naman sila kaya ayos yan"
"oo ,  para naman may aabangan nanaman tayo . "

mga ganyan any naririnig ko sa labas ng jail booth .

good or bad man yan  ayokong pinagchichismisan ako kaya

umalis nalang ako .