CHAPTER TWENTY NINE

1.9K 33 0
                                    

December 4,2015 ( friday )

JARRED'S POV

Nagising ako sa tunog na nagmumula sa alarm clock ko at bahagyang umupo muna. Naisip ko bigla si Amethyst apat na araw na mula ngayon ng huli kaming magkita. The next day nagpunta ako sa work nya pero ang sabi ng mga kasamahan nya sa trabaho naka leave daw siya at para makasigurado nagpunta ako sa bahay nila kahit pa nakakahiya. Lakas loob akong pinindot ang door bell ng bahay nila at bumungad sa pinto ang mama nya.

FLASHBACK

"Good afternoon po tita" bati ko sa kanya at nakita ko naman ang pagngiti nya

" J-jarred ano ginagawa mo dito?" Tanong nya na may halong pagtataka nakita ko namang palapit sa amin ang lola ni amethyst.

" Anong ginagawa mo dito?!" Inis na tanong ng lola nya

" Gusto ko lang po sana makausap si amethyst?" Pakiusap ko sa kanila.kitang-kita ko sa mga mata nila ang galit at lamig ng kanilang pakikitungo sa akin.ibang-iba nung dati..

" Wala dito ang anak ko Jarred kaya makakaalis ka na" sagot ng mama ny na wala pa ring emosyon na nakatitig sa akin

" bakit gusto mo syang makita?para saktan ulit ang apo ko? Naku!bata ka subukan mong saktan ang apo ko at makalimutan kong kilala kita!" Pagalit na saad ng lola nya.

" magkasama sila ng bf nya ngayon.kaya lumayo ka na sa kanya at baka di kita matantsa!" Galit pa rin nyang sabi nakayuko na lamang ako at nagpaalam hindi ko naman sila masisisi na magalit sa akin dahil sa kasalanan ko kay amethyst.

End of Flashback

bumalik ako sa reyalidad ng matanaw kp yung phone ko at inabot ito para ichat si amethyst.walang siyang facebook kaya hindi ko alam kung ano ang nangyayari sa kanya ngayon.

Ganito pala kasakit ang pakiramdam na hindi na ikaw ang taong mahal mo.nagmumukha na akong despirado para bumalik siya pero kahit ano gawin ko galit pa rin siya at di ko siya masisisi dun. Naramdaman ko nangilid ang luha ko at pinunasan ko naman agad.

Hindi ako susuko..gagawin ko pa din lahat ang magagawa ko para bumalik siya.alam kong mahirap sa simula pero kakayanin ko.kong kinakailangan lapitan ko siya bilang kaibiga gagawin ko.

Nag ayos muna ako ng sarili ko saka lumabas ng kwarto pero nagulat ako na may nakahndang pagkain sa mesa at lumabas mula sa kitchen si Jasmine

" what are you doing here?" Gulat kong tanong sa kanya

" andito ako para gawin ito." Sagot nya sabay lapag ng fried rice na niluto nya

" kaya kong gawin yan ng mag-isa,hindi na ako kakain " saad sabay talikod sa kanya ngunit niyakap nya sa likod

" please hon,don't do this to me," umiiyak nyang sabi saka hinigpitan ang pagyakap nya pero tinanggal ko din ito para harapin siya

" wala na akong pananagutan sayo Jasmine,kaya tigilan mo na ito" saad ko sa kanya

" Meron ang anak natin Jarred." Umiiyak pa rin nyang sabi

"Hindi ko anak yan!"galit kong sabi sa kanya saka binitawan siya

" please Jarred,maniwala ka anak mo ito,anak natin" humihikbi nyang sabi

" ano yung mga narinig at nalaman ko ha?kasinungalingan na naman?" Gigil ko

" sinabi ko yun dahil galit ako sayo!dahil wala ka ng bukang bibig kundi si Amethyst!amethyst!nakakarindi na!" Sigaw ny

Natahimik ako sa mga sinabi nya.aaminin kong mula ng maging kami ay hindi naman nawala sa isip ko si amethyst siguro dahil sa nagiguilty ako..pero totoo ba talaga na ako ang nga pinagbubuntis nya?Napasapo nalang ako sa mukha ko at naupo.

" then i'll give you a second chance,kapag mapatunayan kong hindi ako ang ama nyan,hindi ako magdadalawang isip na hiwalayan ka." Saad ko at lumapit naman siya para yakapin ako

" thank you babe..at kung ikaw ama pakakasalan mo ba ako?" Tanong nya na ikinagulat ko.pero kung ako nga ama walang dahilan para di ko siya pakasalan ayokong maging bastardo ang anak ko..pero paano si amethyst?

"Babe?are you going to marry me kung ikaw ang ama?" Ulit nya tiningnan ko muna siya

" y-yes" maikli kong sagot at naramdaman ko ang pagdampi ng labi nya sa akin

"I love you babe"saad nya

"Breakfast na tayo" pag-iwas ko saka tumayo para kumain nakita ko naman sa peripheral view ko na nagliba ang mood nya at dahan-dahang lumapit sa mesa para kumain.


A/n: keep reading guys!lablab ko kayo.salamuch din sa mga nagvote at comments.*hugs and kisses*

DAHIL SAYO ( Complete )Where stories live. Discover now