One Beautiful Mistake (Ellington Series #2) (Published Under PSICOM)

Kabanata 10

"Minor accident lang naman po." I lied. "Konting gasgas lang sa tuhod..."

I heard him sighed. "I told you to stop using that bike! Kaya naman kitang bigyan ng sarili mong sasakyan kung gugustuhin mo!" this is what I hate about papa. Masyado niya akong pinagbibigyan sa mga bagay at iyon ang isa sa dahilan kung bakit nagagalit si ate Anna sa akin kahit na pinapaboran din naman siya.

"Ayos lang po ako,"

"Fine! Just be careful next time." aniya at ako naman ay tumatango na akala mo ay makikita ni papa. "Check your account. We put some digits for your weekly allowance,"

Napakurap ako sandali. Marami pa ang laman ng trust funds ko. Nasa ilang milyon na yata 'yon at patuloy na nadadagdagan. Kaya naman nagpatulong ako kay Van para magkaroon ng isa pang bank account na hindi alam nila papa. Doon ko nilalagay ang mga ipon ko. Kalahati ng trust funds ko ay inililipat ko doon. Hindi naman ako pinagbabawalan nila Mama dahil bihira lang ako magwaldas ng pera.

"I love you, pa. Ingat po kayo diyan!" ani ko.

"I love you too. Pauwi na kami next, next week. Marami akong pasalubong para sa'yo at kay Van."

Naputol na ang tawag at doon ko lang binalingan si Van. Pumasok ang iilang body guards niya at binitbit ang mga gamit namin. Si Van naman ay inalalayan akong umupo sa wheelchair.

"Gaano ka-minor accident 'yang nangyari sa'yo at bakit mukhang malala na hindi ka makalakad ngayon?" nanunuyang sabi niya.

"White lies, Van."

Hindi na siya sumagot at tinulak na ang wheelchair papalabas ng silid. Tahimik lang ako habang siya ay patuloy sa pagkukuwento tungkol sa nangyari kahapon.

"He's so mad kasi wala ka kahapon sa room!" kwento niya, si Leader ang tinutukoy niya.

"Bakit naman siya magagalit?"

"Duh! He wants to see you kasi! Binabaan mo raw ng tawag e,"

Napakunot ang noo ko. Nalowbat kaya ang laptop ko kaya hindi na ako nag abala. Kahit ang phone ko ay patay kaya wala akong choice. Hindi ko naman inaasahan na magiging ganito pala. Sana sinabi niya hindi 'yung bigla siyang nagagalit.

Paano niya pala sasabihin? Hindi nga pala kami nakapagusap ng maayos.

Isinakay ako ni Van sa back seat ng BMW niya. Kasama namin ang driver niya at isang bodyguard sa unahan. Tumabi sa akin si Van.

"Mamaya ay magpahinga ka, huh? Don't stress yourself." paalala niya

Biglang nag vibratr ang phone ko. Nakatanggap ako ng text mula kay Legend kaya binuksan ko 'yon.

Legend:

I heard what happened. You okay?

Napangiti ako habang nagtitipa ng mensahe.

Ako:

Okay lang. Thank you.

Legend:

Kumpleto ang notes ko. I could let you borrow it if you want to...

Ako:

Sige. Salamat ulit!

Napailing ako. Ito ang nakakatuwa kay Legend. Hindi siya mukhang approachable na tao dahil madalas seryoso at madilim ang awra but he's really nice. He's ten times better than his brother, Leader who only wants to fuck every girl in our school.

Magkamukha naman silang dalawa but Legend is in between tanned and fair. He has this cold dangerous stares while Leader is more on a playful side. Maputi at makinis si Leader kaya mas lalong nakakasilaw ang kaniyang malalim na dimple.