school of wings [Voltooid]

Hoofdstuk 3

P.O.V. Rafael

Er is nu al een week voorbij en school is nu echt begonnen. Ik hoop dat de rest van het jaar ook nog zo makkelijk wordt. Ik wist alles al door mijn persoonlijke training thuis. Het enige waar ik echt mee moet oppassen is het ontvouwen van mijn vleugels. Daarbij moet ik doen alsof ik het nog niet kan. Anders weten ze meteen wie ik ben. Natuurlijk heeft het niet mogen uitvouwen van mijn vleugels ook nadelen. Ik heb bijvoorbeeld maar een vriend (Hij heet Brant).

"Kan iemand mij vertellen waar Rafael is?!" Hoor ik opeens iemand roepen. Ik draai om en ik zie dat Luke daar staat. Ik zie ook dat mensen in mijn richting in wijzen. Shit. Mijn ouders proberen me over te halen om mee naar huis te komen. "Rafael, je moet weer naar huis komt en..." Begint Luke "Nee." Antwoord ik. "Oke en voor..." "Nee." "Oke." En hij loopt weg. Hij komt wel weer terug. Omdat m'n ouders bijna nooit opgeven. Ik zucht. "Wat wil hij nou weer van je? Hij is toch de rechterhand van meneer van de vleugels?" Vraagt Brant nieuwschierig. "Ja dat klopt." " wat wilde hij dan?" "Kom mee. In mijn kamer zal ik alles vertellen."

"Ik had nooit kunnen denken dat jij eerste rang was." Zegt Brant verbaasd nadat ik hem alles heb uitgelegd. "En nog bedankt dat je me jouw derde rang hebt gemaakt." Zegt hij er achteraan "Ach, ik had het op een bedaald moment toch wel gedaan waarschijnlijk. Nu moeten we wel snel terug. Anders missen we straks de les nog." Zeg ik en we rennen meteen naar het lokaal