[Special]
"ေမာလာၿပီBaekhyun ah...
ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကြာ...."
ေစာင္ႀကီးအုပ္ကာ....ေနေနေသာ.....Baekhyunကိုၾကည့္ရင္းChanyeol ေခါင္းေတြပါကုတ္လာၿပီျဖစ္သည္။
"Baekhyun..."
Chanyeol တိုးတိုးေလးေခၚလိုက္ေတာ့....
Baekhyun ေစာင္ေလးမ်က္စိေပၚ႐ုံေလးဖယ္လာသည္။
Chanyeol အမိအရအျဖစ္....ေစာင္ေပၚကလက္ေလးကိုခ်ဳပ္လိုက္ရင္း....ဆံပင္ညိဳေလးေတြအုပ္ေနေသာ....ႏွဖူးေလးကိုမ်က္လံုးစံုပိတ္ကာ....နမ္းခ်ပစ္လိုက္သည္။
"Chanyeol....ငါသိခ်င္တာ႐ွိတယ္..."
"အြန္း..."
"ငါက မင္းအတြက္ပထမဆံုးမဟုတ္ဖူးမလား...."
"ဟမ္..."
"ဒါမယ့္....ငါ့အတြက္ မင္းကပထမဆံုးပဲ...."
"Baekhyun ah...ငါ့ကိုၾကည့္..."
မထင္မွတ္စြာ....နီရဲစြတ္စိုေနတဲ့မ်က္ဝန္းအိမ္ေလးေတြ...
သူတကယ္ငိုေနခဲ့တာပဲ။
"ဘယ္သူမွမင္းကမတူဖူး....Baekhyun...
ငါ မရမကအတင္းေတာင့္တေနမိတာ...မင္းတေယာက္တည္းကိုပဲ ေနာက္လည္းမင္းတေယာက္တည္းပဲျဖစ္ေနဦးမွာပဲ...ငါ့အတြက္ Baekhyun ဆိုတာျဖစ္တည္လာတည္းက...သူ႔တေယာက္တည္းကိုပဲ....ၾကည့္ေတာ့မွာ....ဘယ္သူနဲ႔မွမႏႈိင္းယွဥ္မိေစနဲ႔Baekhyun....အားလံုး႐ႈံးသြားလိမ့္မယ္။"
Baekhyun ၾကည္ႏူးစြာေလးျပံဳးလိုက္မိသည္ထင္သည္။
ထိုေနာက္စတင္ယစ္မူးလာတဲ့...သူ႔အနမ္းၾကမ္းၾကမ္းေတြ....ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို....သြားေလးနဲ႔ကိုက္ဆဲြရင္း.....လိုအပ္သည္ထက္လိုအပ္လာတဲ့အေျခအေနတခုအတြက္ျဖည့္ဆည္းေနမိသည္။
အက်ႌေက်ာေနာက္ထဲကို....ဝင္လာတဲ့သူ႔လက္ေတြေၾကာင့္Baekhyun ေက်ာေလးေကာ့တက္သြားရသည္။
Baekhyunရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးထက္က....စြာစိလန္ေစတဲ့မွဲ႔အနက္ေလးကို.....Chanyeol လ်ွာေလးနဲ႔တို႔ထိကာ....ဖြဖြေလးစုပ္ယူလိုက္ေတာ့....Baekhyunဆီက...အားမလိုအားမရအသံေလးေတြျဖစ္တည္လာေတာ့.....သူ႔ရဲ႕ခဲေရာင္စပို႔႐ွပ္ေလးကို....လွန္ခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္။
