In Prince's Heart

Mission 25

"I miss you more, Reid.  Kamusta si mama pati yung misyon?"

"Everything's fine.  Nasa market si mama to buy some pasalubong."

"Ha? Sinabi mo kay mama tungkol sa pasalu--"

"Yah! Wala namang problema don. In fact, she voluntered to buy food for you!"

"Tss."

"Laura?"

"Hmm?" tanong ko.

"Kamusta sina JM? pati na rin yung grupo nila Prince?"

"Namiss mo sila noh? They're fine.  Hinanap ka nga sakin nung f4 eh sabi ko nag out of town kayo ng pamilya mo."

"Haha yah sige na aamin na ako! I miss them."

"Si Nia dito muna titira sa mansyon habang naghahanap ng bagong dorm."

"Si Nia? That's good pero si Sir Martin? Wala ba siyang sinabi tungkol dito?"

"Wala naman sinabi si Martin eh." pagsisinungaling ko.  "Maayos nga ang tanggap niya kay Nia eh."

"Hmm sige Laura.  I was just checking if your fine, good night sweet dreams!"

"I miss you.  Good night na rin." malambing kong sabi.  Narinig ko naman ang bahagya niyang pagtawa dahilan para mapangiti ako.  Pagkababa ko ng telepono ay saktong pumasok si Nia sa kwarto na ngayon ay nakabihis na ng pangtulog na damit kasama si Manang na may mga pagkaing dala sa tray.

"Eto na po ang pagkain Señorita."

Hinintay ni Nia na makaalis si Manang saka umupo sa tabi ko sa aking kama at bumuntong hininga.  Nagsimula narin akong kumain habang siya ay nakatingin lang sakin at hindi malaman ang kanyang gagawin.

"L-Laura." mahina nitong sabi.  "Hayaan mo muna akong magsalita bago ka ha? Pakinggan mo lang ako."  Tumingin ako sa kanya at inayos ang upo ng makitang mukhang seryoso ang aming paguusapan.

"Laura, ako na lang ang hihingi ng tawad sa ginawa ng ama mo.  Siguro nga ganto na siya noon pero ng dahil sakin ay nagalit siya sa iyo kanina.  Laura nagpapasalamat ako sa kabutihang ipinapakita mo sakin pero kung ikaw lang rin naman ang apektado pwede na akong umalis dahil hindi mo naman ako responsibilidad."  Mabilis pinahid ni Nia ang mga luha sa kanyang mga mata bago bingyan ako ng isang pilit na ngiti.  Hindi ko alam kung bakit pero tila ba hinaplos ang aking puso sa mga sinabi ni Nia.

"Walang problema Nia.  Okay lang ang lahat, masasanay ka rin tulad ko." Nagulat ako ng mabilis niya akong yakapin saka humagulgol sa pagiyak.  At dahil sa biglaang pagyakap niya sakin ay muntik na kami mahulog sa kama samantalang ang pagkain na nasa tray ay tumilapon na.

"L-Laura hindi man kita masyado pang k-kilala andito l-lang ako kung g-gusto mo ng m-makakasama." ngumiti siya sakin saka tumungo sa pintuan ngunit bago pa man siya makaalis ay tinawag ko na siya.  Inaya ko siya pumunta sa terrace at magpahangin muna doon na ikinatuwa naman niya.

"Galing niyo noh? Akala ko hindi kayo mayaman eh kabaliktaran naman pala." she chuckled.  Matapos ang ilang minutong katahimikan ay napagdesisyunan kong magkwento.

"Hindi ko siya tunay na ama."

"A-Ano?"

"Hindi ko tunay na ama si Martin."

"A-Ano?"

"Hindi si--"

"Adopted ka lang?! Grabe ang gwapo ng anak nung Manong yung nasa kwarto mo kanina!" sabi niya habang kumikislap ang kanyang mga mata.

"Hindi ako adopted, tunay ko yung kapatid!"

"Bakla ka di mo man lang sinabi samin na hot ka pa lang kapatid!"

Napailing na lamang ako sa mga sinasabi ni Nia tungkol kay Luke.

"Laura, ano mo yung si Tito Martin?"

"Nung bata ako, namatay ang dad ko. Si Martin yung nandon para suportahan si mommy.  Nagpakasal sila after a few months and then my mother died.  Si Martin ay stepfather ko lang."

"S-sorry, hindi ko alam."

"Ano ka ba! Okay lang ako." nakangiting sabi ko.  Nagpalipas kami ng oras habang nagkekwentuhan at hindi namalayan ang bilis ng oras. Madami rin akong nakwento kay Nia tungkol sa pamilya ko na ikinagulat niya.  Si Nia rin ay may mga problema pero hindi ito dahil sa kanyang pamilya lalo na't ang kwento niya ay meron siyang isang masayahin na pamilya.

...ang bagay na hinihiling kong magkaroon rin ako ngunit hindi maaaring matupad.

  _BeyondFabulous_