11. Bölüm - gerçekler

2.5K 143 98
                                    

Sabah alarm çaldığında zıpladım. Okul çoktan başlamıştı. Üstümü 10 saniyede değiştirdim, çantamı aldım ve koşmaya başladım. Yaklaşık 5 dakika sonra sınıfa daldım. İçeride biyoloji hocası vardı.
Bana,
BAYAN DUPAİN-CHENG  ! NERDESİNİZ!? . Dedi.

Eğeğeğeğeğeğeğh şey eeehehh köpeğim! Köpeğim kazağımı yedi! Şey onu veterinere götürdük kazağı çıkardık!!dedim.

Umursamaz bir tavırla,tamam bayan dupain Cheng , bay Agreste 'in yanına geçin!
O an dona kalmıştım ve hızlıca yanına oturdum.
Ona bakamıyordum, nasıl desem utanıyordum.
Ben gelmeden biyolojici grup oluşturmuş ve beni Adrien ile birleştirmişti.
Onun gözlerinin Benim üstünde olduğunu hisedebiliyordum. Ona bakamıyordum , utanıyordum.
Birden bana seslendi,
M-marinette? Şey birlikte çalışmamız gerekiyor... Ama benim durumumu biliyorsun babam... şey eh nerde buluşacağız? Dedi.
Dediği an parmak kaldırdım ve,
Bayan Smith. Beni başkasıyla eşleştirebilir misiniz?  Dedim.
Bana ,
HEM GEÇ GELİYORSUN HEMDE DEĞİŞTİRMEK İSTİYORSUN! OLDU BAYAN D-C ! MÜDÜRÜN ODASINA ! diye bağrındı.
Çantamı bırakıp müdürün odasına doğru yöneldim.
_ADRİEN_
Marinette bana çok sinirliydi. Bunu hissedebiliyordum. Hepsi O babam olacak insan yüzündendi. Annem onun yüzünden öldü. O-o çok çok kötü biri!.. ve şuan Marinette ile aynı sınıfta olduğumuzu öğrense kim bilir ne yapar?
Babam , babam gerçekten Dünya'nın en kötü insanı. Ondan nefret ediyorum. Sırf Marinette'i korudum diye, dayak yedim diye taşındık o evden...
Marinette'i gerçekten çok seviyorum, o benim çok yakın arkadaşım , arkadaşımdı ...
Zil çaldı marinette çantasını unutmuştu. Çantasını aldım ve müdürün odasına doğru yürüdüm ve kapısında dikildim . Marinette müdürün odasında azar yediğini biliyordum çünkü gses dışarı kadar geliyordu.
Kapıyı tıklattım ve içeri girdim,
Bay Grand. Küçücük bir olay yüzünden bu kadar azar yeter değil mi? Hem öğrencinizi azarlayarak elinize ne geçicek acaba ? Ben bu durumu babam ile konuşacağım bir öğrenciyi küçücük birşey yüzünden bu kadar azarlamak hakkınız değil. Dedim
Bay Grand ,
Marinette çıkabilirsin , Bay Agreste bu durum için özür dilerim lütfen babanıza söylemeyeyin!
Dedi.
Kafa sallayarak çıktım odadan. Marinette hızlı hızlı yürüyordu ama çantası hala bendeydi
Marinette dur! Dedim. Dediğim anda kafasını çevirdi ve cevap vermedi.
Ç çantan çantan bende! Dedim. Çantasını verdim ve hızlı adımlarla yürümeye devam etti.
Kapının önündeydim saat 15:42 ydi.
Bir ihtiyar kapının önünde sopasını düşürmüştü. Hemen yanına gittim ve sopasını verip ayağı kaldırdım. Bana teşekkür etti bende eve doğru yolumu aldım...
_______________
Bir kafede oturuyordum, Adrien bugün beni kurtarmıştı. Ama umrumda değil... Adrien artık benim için hiçbirşey! Ayağı kalktım , kahvenin parasını ödedim ve çıktım. Karşıdan karşıya geçerken bir ihtiyara nerdeyse araba çarpıcaktı onu kaldırıma doğru çektim . Bana teşekkür etti ve gitti...

Çocukluk Arkadaşım (bir miraculous hikayesi)Where stories live. Discover now