47. Bölüm : Cinsiyet

29.4K 996 167
                                    

Multimedya:Araf 😍😍
Kelime sayısı:2600

Vote ve yorum atmayı unutmayın lütfen!
Keyifli okumalar.🖤
2 ay sonra
"Araf."
Utanarak uyuyan Araf'ın sırtından dürterken bundan vazgeçtim.
Aşermiş olabilirdim ama o zaten çok yorgundu.En iyisi bir şey istememekti.
Onun yerine bir bardak su içeyim,tokluk hissi versin.Ayaklarımı yataktan sarkıttım.Daha sonra ayaklandım.
Kapı kulpunu indireceğim sıra da Araf'ın sesi duyuldu.
"Nereye?"

"Su içeceğim."

"Canın bir şey mi istedi?"
Alt dudağımı ısırdım.Uyanmıştı sonuçta değil mi?
"Seni uyandıracaktım ama uyandırmak istemedim."

Araf hızla dikeldi."Ne istiyorsun güzelim? Sana beni uyandırmanı söylemiştim."

"Ama çok yoruluyorsun,zaten ne zamandan beri seni hep uykunda uyandırıyorum."

Yavaşça yakıma geldi.Dudaklarını alnıma bastırdı."Ne istiyorsun?"

"Çikolatalı pasta."
Bir çocuk gibi konuştuğumda güldü.
"Çikolatalı pastanız geliyor."diyerek kapıdan çıktı.
Korumalara söylese iyiydi ama ne yazık ki gece 01.00'dan sonra gidiyorlardı.
Aşağı indim."Başka bir isteğin var mı?"

Bunu sorarken ayakkabısını giyiyordu.
"Araf pasta kocaman olsun tamam mı?"diyerek masumca sorduğum soru karşısında yine gülmüştü.
"Tamam güzelim,kocaman olacak."

"Tamam o zaman."diyerek gülümsedim ve yanağından kocaman öptüm.
"Seni seviyoruz."diyerek onu kapıdan geçirdim.Bir haftadır bebeğimizin cinsiyetini öğrenmek için kontrole gitsek de,bizim ufaklık göstermemekte kararlıydı.Bu hafta yine gidecektik.
Umuyordum ki,artık cinsiyetini öğrenelim.Öğrendikten sonra alışverişe başlayacaktık.Tabii benim atladığım bir şey var.Buket bir aydır hamile.Su ve Gamze hala beklemede,ama bu bir ay içerisinde hamile kalmalarını umuyordum.
Çocuklarımız arasında yaş farkı olmasını istemiyordum,ki olmazdı zaten.
Okula birlikte giderler,aynı sınıfa düşerler.Bizim gibi ömürleri boyunca hep beraber olacakları.Kız veya erkek,buna emindim.Televizyon karşısında çikolatalı sütümü içerken sonunda kapı çaldı.
"Pasta!"diyerek kapıyı açtım.

"Pasta nerede?"

"Burada güzelim,sakin ol."

"Yaşasın pasta!"
Araf pastayı mutfağa bıraktığında elime çatalı aldığım gibi pastaya saldırdım.
Gerçekten büyük almıştı.
Kilo almaya başlamıştım,hatta iki kilo almıştım bile.51 kilodan 53 kiloya çıkmıştım.Eda'nın dediğine göre bebeği doğurduktan sonra kilo verirmişim ama yediklerimi abartmamalıymışım.
Sonrasında vermekte zorlanırmışım.
Ya kilo veremezsem?
Ağzımdaki lokmayı yuttuktan sonra Araf'a döndüm.
"Araf."

"Hı?"
Hafif uykulu gözleri ile yanımda duruyor,ben uyuyana kadar bekliyordu.
"Araf ben doğumdan sonra kilo veremezsem ne olacak?"diye sordum.
Dudağımı bükmüştüm.
Bana döndü."Altı ay sonrasını beden şimdiden düşünüyorsun? Bir şey olacağı yok."

"Ama ben çirkin olursam sen beni beğenir misin ki?"

Kaşlarını çattı."Ben seni güzel olduğun için mi seviyorum?"

"Ne için seviyorsun ki?"

"Alya,güzelim.Pastanı ye uyuyalım artık."

"Bak beni kilo alınca sakın boşama!"

"Alya saçma sapan konuşma."

"Neyse,yiyecek misin?"diyerek çatalı gösterdim."Evet."

Çatala uzanırken dudaklarıma yapıştı.
Sandalyede otururken adeta dudaklarımı sömürüyordu.
Geri çekildikten sonra "Pasta çok lezzetliymiş."diyerek göz kırptı.

MAFYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin