SI ORANGE (The Pinay Cinderella)

SI ORANGE: Chapter 2

NANG magmulat ng mga mata ay natagpuan ni Orange ang sarili na nakikipagtitigan sa magagandang mga mata ng lalaking kaharap. Kung hindi pa niya narinig ang komosyon sa kanyang likuran ay hindi siya matatauhan. Agad niyang nilingon ang pinanggalingan. Natanaw niya ang humahangos na sina Darlene, Divina at Racy. Galit na galit ang mga ito at tila mga asong lobo na handang lumapa ng tao. Gayunman ay malayo pa ang mga ito kaya nagawa pa niyang humingi ng saklolo sa lalaking kaharap.

"Itago mo 'ko!" aniya sabay hablot sa kuwelyo ng suot nitong polo.

"Huh? Sino ang mga iyan?" tanong nitong tila biglang nalito. Ang mga mata nitong nakatunghay sa kanya ay agad na sumunod sa direksiyong kanyang tinitingnan.

"Huwag ka nang magtanong! Basta itago mo 'ko!"

"Bakit ka ba nila hinahabol?

"Basta itago mo 'ko!"

"Wait!"

Hindi na niya nagawang makipagtalo sa lalaki dahil narinig na niya ang papalapit na yabag ng mga paa ng mga humahabol sa kanya. Wala siyang aasahan sa lalaking ito. Kailangan niyang makalayo, kung hindi ay manghihiram siya ng mukha sa askal maya-maya lang. May report pa naman siya sa Math bukas. Ano na lang ang mukhang ihaharap niya kung magpapahuli siya sa kulto ni Divina? Dahil doon ay mabilis siyang nagpasyang tumalilis pero hindi pa man siya nakalalayo ay may humaklit na sa kanyang braso. Nang lumingon siya ay napasubsob siya sa dibdib ng estrangherong lalaki. Ang mga sumunod na pangyayari ay gumulat sa kanya.

"WHAT do you want?" malakas na tanong ng lalaki sa mga humahangos na bagong dating.

"Huwag kang makialam dito. Ibigay mo sa amin ang babaeng iyan!" ani Divina pero ni hindi natinag ang lalaki. Sa halip ay kinabig pa siya nito palapit. Nanlaki ang kanyang mga mata sa ginawa nito.

"Bakit ko iyon gagawin? Alam kong sasaktan niyo siya."

"Wala ka nang pakialam kung saktan man namin siya, Carlo! Huwag mo na siyang ipagtanggol dahil hindi mo alam ang pinaggagagawa ng babaeng iyan!" That was Darlene. Nakapagtatakang nagtu-twinkle ang mga mata nito sa kabila ng paghahabol ng hininga.

"I told you, I'm not gonna let her deal with you. Look at yourselves, mukhang handa kayong pumatay ng tao. What do you want?"

Napamaang siya sa pag-alsa ng boses ng lalaking ang pangalan pala ay Carlo. Hindi niya maintindihan kung ano ang kakaibang uri ng damdaming bumabangon sa dibdib niya sa mga sandaling iyon.

"Siya ang kailangan namin dahil may atraso pa siya sa amin so please, huwag ka nang makialam dito!"

"Hindi ko siya ibibigay sa inyo kahit ano pa ang sabihin ninyo so leave us now, please."

Nagkatinginan ang tatlong babae. Bakas sa anyo ng mga ito ang pagtataka.

"Kilala mo ba siya at ganyan na lang ang pagtatanggol mo sa kanya?"

Carlo glanced at her but the moment he did, she felt something squeezed her heart. 'Huh? Ano iyon?'

"Of course."

Napatanga siya sa naging tugon nito. Siya, kilala ni Carlo? Ngayon nga lang niya nakita ang lalaking ito. Paano siya nitong nakilala?

"She's Anastacia del Mar," he said and looked at her again then continued, "ang babaeng nililigawan ko.

Tila iisang tinig na nag-echo sa kabuuan ng pasilyo ang bulalas ng tatlong dalagang hindi makapaniwala sa narinig.

"Nililigawan? Paanong nangyari iyon? Hindi ba at transferee ka dito sa St. Anne?"

Sinikap niyang pigilan ang pagtawa sa nakitang pagkagimbal sa anyo ni Darlene. Daig pa nito ang binagsakan ng langit at lupa sa pagkatigagal. Ang ningning ng mga mata nito kanina lang ay agad na naglaho at napalitan ng matinding gulat at iritasyon.