LABİRENT|İSYAN [TAMAMLANDI]

DOSYA 8 (Sınırlı Erişim)

"Bayan Paige denek A5 sorun çıkartmaya başladı"

"Neler oluyor?"

"Hafızasını temizlememiz gerekiyor ancak güvenliklere saldırıyor. Ne yapalım?"

Masadan kalkıp karşısındaki gence doğru yürüdü.

"Ben hallederim. Sen de git ve bana Teresa'yı bul."

Çocuk kafasını eğip odadan çıktı. Beyaz koridorlarda sinirle yürüyen Ava Paige denek A5'in bulunduğu odaya yaklaştığı sırada gelen ses ile arkasını döndü.

"Bayan Paige neler oluyor?"

Gördüğü kişi onu mutlu etmemişti. Derin nefes alıp kıza doğru yaklaştı.

"Abigail burda ne işin var. Ben Teresa'yı çağırmıştım."

"Biliyorum Cris söylerken duydum. Sorun çıkaran biri mi var? Yardımcı olmak istiyorum."

"Abigail bana yardımcı olmak istiyorsan git ve Teresa'yı bul."

"Ama beni yanınıza alırken böyle olacağını söylememiştiniz. Öylece koridorlarda dolanıp duruyorum. Yaptığım tek şey birilerine mesaj iletmek."

Acilen deneğin yanına gitmesi gereken Ava Paige işini mahveden Abigail'e sinirle bakmıştı bu sözlerinden sonra.

"Abigail bu konuyu defalarca tartıştık. Daha fazla konuşmak istemiyorum dışarıda bekle işim var."

"Ama Bayan Paige!"

"Bana bağırma Abigail!"

"..."

Kapının çarpma sesi ile Ava Paige camdan mavi ışıklar çıkan odada kaybolmuştu. Genç kız ise koridorda kapının önünde sessizce duruyordu.

Birkaç dakika sonra ise sessizliği bozan yüksek bir bağırma sesi geldi.

"Hey denek kaçıyor!"

"Yakalayın! Hadi acele edin!"

"Çabuk olun! Kaçmasına izin vermeyin!"

Abigail bu sesler ile daha da yaklaştı kapıya. Küçük pencereden içeriye bakıyorduki tam o sırada kapı açıldı ve içeriden genç bir çocuk Abigail'in üstüne atladı.

A5

Kafasını sert bir şekilde yere çarpan Abigail çocuğu hemen tanımıştı. Ancak çocuk onu tanımıyordu. Hafızası çoktan silinmiş olmalıydı.

Çok kolay bir işlemdi bu. Yani yapanlar için...

"Yakalayın onu!"

Çocuk bir anda Abigail'in üstünden kaldırıldı. Etrafını saran silahlı adamlar deneğe ateş etmeye başladı. Yüksek sesli mavi ışıklar çocuğun etrafını sardı ve çaresiz bir şekilde yere yığıldı.

Çocuğun götürülmesinden sonra Ava Paige Abigail'in yanına eğildi.

"Sonunda bir işi becerebildin."

Bu bir tebrik veya teşekkür değildi. Abigail yaptığı güzel bir şey olsa da kendini suçlu hissediyordu.

Akşama doğru sokağa çıkma yasağı ilan edilmesine 1 saat kala Abigail koridorlarda dolaşıyordu. Herkes hazırlanıp eve giderken o beyaz duvarlar arasında kalıyordu her gece. Çünkü yaşadığı yeri ev olarak görmüyordu. Kafes veya bir hücre gibiydi.

O gece de diğerlerinden farklı değildi. Sessiz koridorlar... Odaların kapılarından çıkan ışıklar... Ve bazı deneklerin bağırma sesleri... Bu şekilde kurtulabileceklerini sanıyorlardı. Halbuki bu sadece ses tellerine zarar veriyordu. Yani acıdan başka bir şey değildi.

Denek A5...Bugün sorun çıkarmıştı. Bu yüzden hafızasını tekrar temizleyip onu bir kapsüle yerleştirmişlerdi. O mavi suyun içinde bile korkusu anlaşılıyordu.

Abigail düğmeleri incelerken makinenin altındaki rafı fark etti.Yavaşça uzanıp rafı kendine çektiğinde içinde bir dosya duruyordu.

Üstünde A5 yazan bir dosya...

Icınde Newt isimli gencin bir resmi ve hakkındaki bilgiler bulunuyordu.

Diğer kapsüllerdeki deneklerin dosyalarına da baktı. Hepsinin bir kodu vardı. Sanki kobay fareleri gibiydiler.

Yaklaşık 29 kapsülden sonra boş bir yer vardı. Buraya gelecek denek anlaşılan daha seçilmemişti. Buna rağmen Abigail bu kapsülün de rafını açtı.

Dosya?

Icınde bir dosya vardı. Ama bu bir denek dosyası değildi.

Dosya Numarası:181103
"Denekler için hazırlanan kapsüller işe yarar hale geldi. Labirent deneyleri sonrası denekler istenilen tedavi için Aleve getirilecektir. Ancak ISYAN'ın bu testlerden fazlasına ihtiyacı var. Daha fazla duygu ve korku gerekli. Bu da Labirent'ten fazlası demek oluyor."

Rapor Sahibi:Abigail Willet
          |ONAYLANDI|

"Aman tanrım... Bu dosya onaylanmış olamaz!"

/Ve bugün de şok etkisi yaratacak bit bölümle karşınızdayım.Kitabın konusunun ihanet olması şu an ortaya çıktı. Bu bölümü flashback gibi yaptım farklılık Olsun diye.Umarım beğenirsiniz oylamayi unutmayın teşekkürler 😍😍💗💗\