"Umarım evleneceğimiz gün yanlışlıkla sakalını değil de, kaşlarını keserler, Yavuz. "
"Umarım evleneceğimiz gün gelinliğin kirlenir de, kot pantalon giymek zorunda kalırsın, Bahar"
Romantik Komedi✏
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-1-
Bahar elindeki raporları hocasına verdikten sonra birkaç dakikalık rahatlık için hemen sırtını duvara verdi ve derin derin nefes almaya başladı. Ailesinin maddi durumu her ne kadar iyi olsa da, kendi ayaklarının üzerinde durmaya çalışıyordu. Bu yüzden gereğinden fazla çalışarak, mesleğinde başarı elde etmeye çalışıyordu.
"Bahar?" diye adını duyması ile hemen çevrildi.
Merve elinde çiçeklerle ukala ukala sırıtarak ona doğru ilerlerken, Bahar kendi kendine "bir sen eksiktin" diye mırıldandı. Ardından yüzüne sahte bir tebessüm yerleştirerek,
"Merve?" diye seslendi.
"Nasılsın canım?"
"Yorgun ya sen?" diye Bahar omuz silkti.
"Ben de. O yüzden eve gidiyorum"
"Peki ya nöbet?" dedi Bahar kaşlarını şaşkınlıkla kaldırarak.
"Ya ne nöbeti? Babalarımızın milyonları var. Bir şekilde hall ederler işte. Bence sen de kendini harcama buralarda. Sonra göz altı torbaların oluşur. Ay, hatta oluşmuş bile" diye parmakları ile Bahar'ın göz altlarını gösterdi.
Ardından,
"Zaten Mete ile buluşacağım.. Şey, bir işin var mı?" dedi.
Bahar kızı tiksinerek süzüp,
"Şimdi bir ameliyata gireceğim. Mahmut hoca'ya yardımcı lazım da.. Bir şey mi olmuştu?" dedi.
"Haaa, ya gitmeden önce şu buketi çöpe atar mısın? Şu bana takıntılı olan geri zekâlı göndermiş! Bana ulaşamayınca, kızlar alıp yardımcı odasına koymuş. Şimdi haberim oldu benim de.. Yaaah, Mete'yi bekletmek istemiyorum. Bir zahmet sen atabilir misin?"
Bahar önce hayır demek istese de, sonra bir şey kaybetmeyeceğini anlayarak kafasını salladı. Ardından kızın ellerindeki kırmızı gül buketini aldı ve onunla vedalaştı. Merve Bahar'a havada öpücük gönerip çıkışa doğru yönelirken, bir diğer arkadaşları olan Asya, Bahar'a yaklaştı.
"Yine mi çöpe gidecek bu çiçekler?" dedi Asya.
Bahar düşüncelerinden ayrılıp, hemen Asya'ya çevrildi.
"Hıhı.. Ya ben buna takıntılı olan herifi anlamıyorum ki.. Sevmiyor işte kız seni! Düşmüş mal gibi bunun peşine, aptal herif! O değil de, bu güselim çiçeklere yazık be.."
"Ah, ah! Doğru diyorsun sen de Bahar'ım. Aslında varya, adamı bir görsen.. Bir içim su be! Sapsarı saçlar, masmavi gözler.. Bu geri zekâlı onu hangi özgüvenle reddediyor anlamıyorum! Güzel desen, değil. Fizik desen, yok. Burnu bir karış hava, beceriksiz kızılın teki"
