~•Η ΠΟΡΝΗ•~

Κεφαλαιο 21

«Σου ξέφυγε λίγο το κραγιόν» λέει με την βαριά του φωνή και εξακολουθεί να μην γυρίζει προς την μεριά μου.

Κοιτιεμαι στο κινητό και όντως ήμουν λίγο λερωμένη.

Δίνει χρήματα στον μπάρμαν και λέει ένα ξερό «φεύγουμε.»

Στο αμάξι υπήρχε ησυχία και κανείς από τους δυο μας δεν μιλούσε.

Αλλά διάολε θέλω πολύ να τον ρωτήσω αν έκανε κάτι με την ξανθιά.

Φτάσαμε στο σπίτι και μόλις άνοιξε την πόρτα δεν άντεξα.
«Πέρασες καλά τουλάχιστον με την ξανθιά;» Του λεω ειρωνικά κλείνοντας την πόρτα.

Με κολλάει πάνω τις και τα πρόσωπα μας απέχουν λίγα εκατοστά. Τα χέρια του είναι δεξιά και αριστερά από το κεφάλι μου.

«Εγώ πήγα για δουλειά σε αντίθεση με εσένα που σε άφησα για μισή ώρα μόνη σου και πηγές να πηδιχτεις με ένα τυχαίο που σου γυάλισε. Αλλά να μου πεις οι συνήθειες δεν κόβονται.» Μου λέει εκνευρισμένος και με αυτά τα λόγια του, του δίνω μια σφαλιάρα και αυτός επιτίθεται στα χείλη μου.
«Αυτά εδώ είναι μόνο δικά μου» λέει και δαγκώνει το κάτω χείλος μου για να βάλει την γλώσσα του.

Πιάνει τα πόδια μου και εγώ τα τυλίγω γύρο του.

Ανεβαίνει τις σκάλες χωρίς να διακόψει το φιλί μας.

Με ξαπλώνει στο κρεβάτι κάνει στην άκρη το εσώρουχο μου και μπαίνει μέσα μου απότομα και με δύναμη.

Βγάζω ένα επιφώνημα πόνου και ευχαριστήσεις μαζί .
«Έσυ ολόκληρη μου ανήκεις» λέει με αισθησιακή φωνή στο αυτί μου καθώς συνεχίζει τις απότομες ωθησεις μέσα μου.

~•Jake's  POV ~•

Φτάσαμε στο μπαρ και μετά από λίγο ήρθε μια ξανθιά σε εμένα και με ενοιμερωσε ότι με περιμένει «ο λύκος».
Ειπα ένα αδιάφορο
«Θα γυρίσω σε λίγο» στην Στεφανη χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις και ακολούθησα την ξανθιά.

Περάσαμε προς τις τουαλέτες και λίγο πιο εκεί είχε μια μαύρη πόρτα την οποία ίσα που μπορούσες να ξεχωρίσεις από τον μαύρο τοίχο του μαγαζιού.

Μπήκαμε μέσα και «ο λύκος» ήταν καθισμένος σε έναν μεγάλο κόκκινο καναπέ και δυο ημίγυμνες στα πόδια του. Κλασικά...
Οι άντρες του με τα συνηθισμένα μαύρα κοστούμια και τα όπλα προς τα εμένα .