Wally gemisinin kaptanı namı diğer Z'nin tayfası kendilerini fantezinin oğulları olarak tanımlıyorlardı. Z'nin yaptığı korsanlıkların sayısı 100'ü aşmıştı. Bir gün malları satmak ve fırtına hasarlarından kurtulmak için yanaştıkları Massachusets lima...
Fırçayı masaya koydum ve babamın dürbünüyle tüm denizi inceledim, hala gelen giden yoktu. Erkek kardeşim William hasta olduğu için babam bugün benim burada olup gelen herhangi bir gemi olup olmadığını kontrol etmemi istemişti. Kendisi meyhanede arkadaşlarıyla birlikte içerken bu işi bana yaptırıyordu aslında burada olmak çokta kötü değildi, evde annem yüzünden istediğim gibi resim yapamayacağımı bildiğim için malzemelerimi almış ve kabine girmiştim. 10 dakikada bir denizi kontrol ediyordum ve bu bence yeterliydi.
Fırçayı tekrar aldım ve birkaç fırça darbesiyle tabloma çiçekler ekledim. Saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdım ve masmavi gökyüzünü resmime ekledikten sonra boyanın elbiseme bulaştığını görünce kabinden çıkıp boyayı deniz suyuyla temizlemeye çalıştım, çok işe yaradığı söylenemezdi.
Ayaklarımı denize soktuktan sonra ileride küçük bir nokta gördüm, bu bir gemi olabilirdi. Kabine tekrar gittim, dürbünle baktığımda bunun cidden bir gemi olduğunu gördüm. Babama bağırdım. "Baba! Bir gemi geliyor!" beni duymadığında daha yüksek sesle bağırdım. "Baba!" elindeki şişeyi bıraktı ve yavaş hareketlerle benim yanıma yaklaştı.
-
Gemi sonunda yaklaşmıştı. Kayanın üzerine oturup deniz suyunun elbisemi ıslatmaması için hafifçe topladım. Adam ani bir hareketle gemiden toprağa atladı ve geminin sert halatını demire bağladıktan sonra bize yaklaştı, o sırada biri daha gemiden indi.
"Biz iki hafta kadar buradayız." dedi esmer adam saçlarını karıştırıp. "Malları bırakacağız ve fırtınanın hasarlarını gidereceğiz yakın zamanda çok büyük kayıplar yaşadık." kumral adam ekledi. Esmer olan bakışlarını bana çevirip beni baştan aşağı incelediğinde onun fazlasıyla yakışıklı olduğunu fark ettim ama yakışıklı olduğu kadar da korkunç görünüyordu. Bana artık rahatsız edici şekilde bakmaya devam ederken bende aynı şekilde ona bakıyordum, fazlasıyla korkunçlardı. "Pekala, otelde mi kalacaksınız?"
"Evet." dediğinde babam adamın hala bana bakmasından rahatsız olmuş gibi konuştu. "Eve git Savannah."
Kabine gittim ve fırçalarımı aldıktan sonra hızlı adımlarla oradan uzaklaştım. Gemiden farklı tipteki insanlar inerken kasabaya böyle insanların geleceğini tahmin edemezdim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-
Hikaye 1800'lerin ortalarında geçiyor, bu bölümde daha bir şey anlamadınız onun için devam edin ugyfyufugkuf
