Recenzje Okiem Autorów

26. Patrzę w okno/sztambuch

Autor: MaiyaRaev
Tytuł: Patrzę w okno
Gatunek: Poezja
Ilość rozdziałów/wierszy: 84
Stan: Trwające

Szczerze mówiąc, nigdy nie recenzowałam poezji, więc twoja idzie na pierwszy ogień. Mam nadzieję, że nie będzie aż tak zła.

Nigdy nie lubiłam czytać wierszy rymowanych, zawsze ciągnęło mnie do białych i to one skradły całe moje serce. Przyznam, że byłam mile zaskoczona, kiedy zaczęłam czytać twoje. Owszem, mimo iż są rymowane, bardzo szybko się wczułam, a też znalazłam cząstkę zrozumienia. Piszesz o wielu rzeczach i wielu emocjach, dlatego czytając, można zastanawiać się: dlaczego tak, a nie inaczej? Dlaczego w tym momencie piszesz o tym, a innym razem o tym?
Cieszy mnie także fakt, że w poezji nie piszesz jakieś „badziewia", tylko przekazujesz pewne wartości i pokazujesz świat, takim, jakim go widzisz. To bardzo fajne, kiedy w jakiś sposób możemy zobaczyć wnętrze człowieka i spojrzeć na życie jego oczami. Tym samym wiele bardziej utożsamiam się z wersami, które nie ukrywam, zapadają w pamięci.

Pomimo że strasznie sceptycznie brałam pod uwagę twoją twórczość, dopiero po przeczytaniu wielu fragmentów zrozumiałam, że masz naprawdę ogromny potencjał. I nie tylko dlatego, że rymujesz i po prostu coś piszesz. Pozwalasz, aby czytelnik wczuł się w twój tekst i znalazł w nim, choć cząstkę siebie. Przy okazji, przekazując wiele życiowych wartości.

Sama piszę i wiem, jak trudno zamienia się w słowa to, co się czuje. Tutaj jednak mogę szczerze napisać, że tobie się to udało. A każda nowa tematyka, powiązana z wcześniejszą, czy też nie, wprowadza nas w twój własny świat i to, jak go interpretujesz. Bardzo miło czasem po prostu przeczytać jakiś utwór, by poczuć się lepiej. Dla mnie każde twoje słowo po prostu pokazywało ciebie. Cieszę się, że mogłam w jakiś sposób cię zrozumieć.

Dzięki wersom mogę szczerze przyznać, że bardzo łatwo dajesz nam też kolejne zagadki o tobie samej i życiu. Szybko zaczęłam zastanawiać się, w jaki sposób pozwalasz, by ktoś tak wczuł się w to, co piszesz. W pewien sposób pokazujesz fragmenty swojej duszy oraz to, co leży ci na sercu. A przynajmniej takie mam wrażenie. I... Zrobiło się tutaj trochę poetycko.

Recenzja nie jest długa, ale myślę, że zawiera wszystko, co powinnam napisać o twoich wierszach. Przy okazji, każdy powinien czasem przeczytać jakiś urywek twórczości, by to zrozumieć. A także znaleźć jakieś powiązanie ze sobą, jeśli akurat ta tematyka jest do niego podobna.

Tym chcę zakończyć, bo raczej każdy powinien sam przeczytać twoje wiersze, by wiedzieć, o czym mówię. Ja sama życzę ci dalszych sukcesów. Masz ogromny potencjał, nie zmarnuj go. Pozdrawiam!

sztambuch