Sa Kanya Pa Rin (confusion Kada-Mode JM-Liam)

time flies so fast

A/N:

hi...musta kayo? pavote naman..hehehe.

namimis niyo na rin ba sina jm at  liam. hehe. hindi pa sa chapter na to. konting tiis pa liam..^_^v. things will be just fine...

dedicated to sa lahat ng readers especially sa mga nag-fan sa akin^_^v.isa lang kasi ang pwede sa dedication icon ng wattpad ei. kaya dito na lang.hehehe.loveya all. love love love.

=============================

JM's POV

so here i am...graduation na oh...im here at my condo unit. still looking at myself in the mirror.

"babe...ready ka na?"

humarap ako kay katherine.."lam mo ikaw? kahit kailan hindi ka nagsasawang tawagin akong babe noh? nagbago naman na ang lahat diba?"

she smiled....at inayos niya yung buhok ko."ganun talaga...so what are your plans? sabi ni tito sa cebu branch ng JMR hotel ako mapupunta e."

"dont know yet...pwede bang sa iisang branch na lang tayo?"

"yan..ok na..ganda mo babe...uhm..ewan lang...productive ba tayo pag-iisang branch lang? baka mag-aaway lang tayo..."

she smirked at me...

nauna na siyang lumabas ng unit ko.ganda ni katherine ngayon..parang wala talaga siyang kapaguran sa pag-alalay sa akin. she keeps on remiding me to be strong. tssss...

kotse ko ang ginamit namin. angdami na rin naming pinagdaan. bawat away. bawat inuman. at bawat luha ko.sila ang naging saksi,

"so kumusta ka na ba?"--her

"halos araw-araw tayong magkasama ganyan ang tanong mo?"

"stupid...hindi maitatago ng mga ngiti mo ang nararamdaman ng puso mo.kaya mo silang lokohin,ako hindi...."

"yeah.kainis nga e.you know me too well...."

================flash back==============

december namimiss ko si liam. kung kasama ko lang siya we might be at bacolod with her family. i drove around the city instead. went to the places na lagi naming pinupuntahan.

"nagpapaka-orloks ka na naman?" a text from kath

i called her..."paki mo naman?"

"babe? kaya mo naman yan e. ikinukulong mo na naman ang sarili mo sa alaala ni liam. marami pang bagay ang nangangailangan ng atensyon mo."

"hindi mo alam..dahil hindi ikaw ang nasasaktan....."--me

"huwag mong sabihin sa akin yan..dahil hindi mo alam kung anong mga pinagdaan ko noong nawala ako sa buhay mo..huwag mong isipin na ikaw lang ang nasasaktan ngayon jm.napakaself-centered mo....hindi mo rin alam kung anong pinagdadaanan ni liam!"

then she ended tha call. bakit ba lahat ng babae sa buhay ko lagi akong sinisigawan? pinagsasabihan? tssssss....

-------------------------------------------

january

unang araw ng enero. andito ako sa rooftop ng department namin. the same palce where i took liam. may isang part dito na sinusulatan ko lagi. tinitigan ko yung pader. dinagdagan ko na naman ng isang guhit yung pader. 8. 8 months ko na siyang hindi nakikita. tanaw ang pinakamalayong lugar na kayang abutin ng aking mga mata..i sighed..."happy monthsary mq...miss na kita...kelan ka ba babalikT_T"