UNPREDICTABLE LOVE

Chapter 12:

UNPREDICTABLE LOVE
Written By:Lorgee Rhy



Tinutoo nga ni Jhazmine na sya ang pupunta at gagawa ng trabaho ng mga staf nya.

"Goodmorning ma'am," bati ng isa sa mga empleyado sa kanya, kilalang kilala ng mga ito si Jhazmine dahil palakaibigan sya, katunayan halos lahat ng may fb na empleyado ng kumpanyang iyon ay frnd nya sa fb.

"Morning," sagot ni Jhazmine.

"Ah , maam kayo po ba ang mag tatake ng photo sa mga model?,," tanung ng isa.

"Yup, ng masampulan anh mapang mata mong bagong amo, aba ilang araw pa lang sya dito, nilalait na nya mga tao ko, " nag hihimutok na sabi ni Jhazmine.

"Mukha nga pong, strikto si sir ma'am, saka di yata marunong ngumiti, ka gwapo pa naman," pag chi chika ng empleyada.

"Andyan na ba ang boss mo,, gusto ko ng kuhanan ang mga madelo natin, " aya ni Jhazmine.

"Wala pa po si sir ma'am, pero kuhanan na natin sila ng pic ng mai pasa kay sir kung ok," ika ni Ana ang empleyado duon.

"Ok, at sabihin mo sa akin kung may magiging problema sa hambog na iyon at susugod ako dito, hindi ako natatakot mawalan ng isang costumer kung ganun lang din sa ugali ng boss mo na mayabang.


Umabot ng 3oras ang ginawa nyang pag kuha ng larawan,. Natapos na rin ang lamination ng mga iyon, pinapatuyo na lang nya sa mini studio ng kwartong iyon na nerequest nya sa may ari nuon upang pag kailangan nilang mag rush madali na lang,, kulang kulang apat na oras din ang nsubos ni Jhazmine na oras. Ngunit wala pa ang kanyang hinihintay.


"Ana;, I think , I need to go, hindi na siguro darating ang boss mo, nangako ako sa little boy ko na ipapasyal ko sya," ani Jhazmine. "Sige po ma'am ibibigay ko na lang po iyan kay sir pag dumating.", sagot naman ni Ana.


Papasakay si Jhazmine sa kotse nya ng mga sandaling iyon ng dumaan naman ang lalaki papasok sa gusaling pinang galingan nya. Nakarating na ang lalaki sa opisina nya ng pumasok si Ana. "Sir, ito po yung mga litrato na kuha ni Miss Jhazmine sa mga modelo," ani Ana.


Napapangiti naman ang lalaki dahil sa magagandang kuha niyon. "Magaling ka talaga Jhazmine, malapit na tayong magkita, at gagawin ko lahat bumalik lang ang tiwala mo sa akin.." ani Finn. Limang araw ng nakauwi si Finn buhat sa America, kaibigan nya ang may ari ng kumpanyang ngayon ay pinamamahalaan n nya, pinilit nyang bilhin ito sa kaibigan mula ng malaman nyang isa si Jhazmine sa mahuhusay na photograper nito. Umuwi agad sya ng pilipinas matapos kumunsulta sa doktor nyang ok na sya, maaari na syang umuwi ng Pilipinas. "Kumusta na kaya sya, sana wala pa syang asawa, nasa hindi sila nag katuluyan ni James, sana maibalik ko ang tiwala nyang nawala para sa akin, sana matanggap pa nya ako sa buhay nya kahit kaibigan lang.," ani Finn sa sarili.

"Mama, may fishbol po duon oh," turo ni Jhon ng nasa park sila ng anak. "Anak saan mo natutunan yang pag kain ng fishbol na iyan?,, tanung ni Jhazmine sa anak. "Kay Yaya po mama, nung minsan kaming pumunta dito sa park, try it ma masarap po, baka makalimutan mo ang name mo pag natikman mo na, kasi sabi ni yaya sa akin nung binibigyan nya ako nyan, makakalimutan ko name ko," madaldal na sumbong ng anak. "Nakalimutan mo naman ba ang name mo anak,?" tanung ni Jhazmine sa anak.


"Actually ma, hindi naman po, pero masarap po sya, kaya sige na bili ka na mama," pangungulit ni Jhon. "No anak, saka hindi malinis yan, iba na lang, hindi kumakain si mama ng ganyan anak," ani Jhazmine. "Ma please sige na po,i really want it, please mama,, please," ani Jhon at hinalik halikan ang kamay ng ina. Dahil sa ginawa ng anak lumambot nanaman si Jhazmine.


"Ok sige, minsan lang ha," pag payag nito. "Yeheyyyyyy,, i love you love you love you mama ko," ani Jhon na tumatalon sa tuwa.. Habang bumubili sila ng fishbol hindi nila namamalayan na merong isang taong lumuluha sa di kalayuan. Nakikita nya ang saya ng dalawa at hindi sya maaaring mag kamali na anak nya ang kasamang bata ni Jhazmine dah kamukhang kamukha nya ito.

"Anak dito ka lang muna maupo ha, dito mo kainin yung binili natin, maupo ka at pupunta lang si mama sa cr ha, sandali lang ako," bilin ni Jhazmine sa anak. "Opo mama dito lang po ako." sagot ng anak. Pag alis ni Jhazmine lumapit naman si Finn sa bata.



"Hi, anu ang pangalan mo?, tanung ni Finn na hindi na pala nya namamalayan na mapaluha dahil sa sobrang saya. "Jhon po, bakit po kayo umiiyak?, tanung ng bata. "Hindi ako umiiyak napuwing lang ako," kaila ni Finn.



"Pwdi ba kitang mayakap Jhon,? tanung ni Finn sa bata, Hindi pa nakakasagot ang bata kay Finn ng biglannya itong yakapin...Iyon naman ang nasaksihan ni Jhazmine ng pag labas nya ng cr, ganun na lang ang kabog ng dibdib nya ng makitang may kayakap ang anak di man nya makita ang mukha, ngunit parang kilala na nya ito, kaya nag mamadali syang lumapit sa anak upang ilayo sa lalaki.