Tom&Lieke

Vier

*Hé Tom.*

*Hoi Lieke. Hé, je bent niets kwijt!*

*Was ik zo erg dan?*

*Nee hoor.. Nou ja, misschien... Laat ik het zo zeggen: de afgelopen drie keer dat ik je zag, was je telkens iets kwijt.*

*Dat klinkt best erg.*

*Nou... Valt op zich wel mee. Mijn moeder is áltijd als ze deur uitgaat haar autosleutels kwijt. Standaard.*

*Ja, maar dat hebben alle volwassen last van volgens mij. Mijn vader is minstens één keer per dag zijn telefoon wel kwijt. Gelukkig heeft hij zijn beltoon dan altijd aanstaan, dus kunnen we hem bellen. Maar erg ideaal is het niet, zeker niet als we van plan zijn om de deur uit te gaan.*

*Nee, dat begrijp ik. Ik hoop maar dat ik er nooit last van krijg.*

*Hé Tom, heeft iemand jou ooit wel eens verteld dat je mooie ogen hebt?*

*Huh? Euh... Dankjewel*

*Alsjeblieft. Maar ik zou met Jesse naar de film gaan, dus doei.*

*Lieke?*

*Ja?*

*Nee, laat maar.*

*Zeker weten?*

*Ja. Veel plezier bij de film. Dag.*

*Ja, jij ook nog veel plezier met wat je gaat doen. Doei.*

-

A/N: Het is maar goed dat ik dit verhaal al een heel stuk vooruit geschreven heb, want ik ben de laatste twee weken helemaal verslaafd aan een Netflixserie, waar al m'n tijd aan opgaat. Wat wil zeggen dat ik dus al een hele tijd geen letter - ik overdrijf niet! - meer geschreven heb. :(