Akraba Evliliği

29. Bölüm

*1 Hafta Sonra*

Sabah erken kalkmıştım. Geri yatamazdım da şimdi kendimi biliyorum. Sol tarafıma doğru bakınca Yaman hala uyuyordu. Elimi çeneme koyup, onu izlemeye başladım.

Aklıma evcilik oynadığımız zamanlar geldi tabi. O zaman evcilikte uyuma vaktinde hep Yaman beni izlerdi. Bende kızardım uyumamız gerek diye. Gözümün önündeki elmasım, nasıl farkedemedim seni?

Yaklaşık 1 saattir izliyordum Yaman'ı, beni izlediğinde kızardım sıkılmadın mı hiç diye ama insan sevdiği kişiyi izlemeye gerçekten doyamıyormuş. Aşkıyla aşık eden adam.

Uyandığını belli eden hareketler yapınca, gülümsedim. Uykulu gözlerle bana baktı ve gülümsedi.

"Rüyadaysam, kalmak istemiyorum hiç." Dedi hala uykulu sesle.

Güldüm ve dudağına buse kondurdum. " Rüya değil, gerçek hayatım. "

"Seninle uyandığım 7. gün. Bu cümle bile mutlu ediyor beni."

"Beni de ediyor, seninle olduğum için." Yaklaştım ve dudağına tekrar öpücük bıraktım. "Senin olduğum için." Tekrar öptüğümde güldü. Daha sonra hızla üstüme geçti.

"Benim olman beni de mutlu ediyor merak etme güzelim." Ensesinden tuttum ve kendime yaklaştırdım.

"Yaman sana ne diyeceğim biliyor musun?" Dedim etkileyici bulduğum tonla.

"Ne.. ne diyeceksin?" Sesi titrediğinde o istediğim etkileyici yönü becermiş olduğumu anladım.

"Bugün sana karşı bir ateş var sanki. Yaramazlığın ateşi olabilir. Ne dersin?" Cevabını dudağıma yapışarak verdi.

"Sana doyamadığımı demiştim zaten ama senden böyle şeyler duymak." Kendini iyice bastırmıştı bana, "Beni daha da delirtiyor."

Bluzunu çıkardım hemen ve yere attırdım. Dudağıma yapıştı ve o da üstümdeki geceliği çıkardı. Kendi pantolonunu da attırdı. İkimizde iç çamaşırlarıylaydık. Vücudumun her açık yerini öptü. Yukardan tekrar aşağı inecekken saçından tuttum ve tekrar dudağını öpmeye başladım. Öpüşürken de üstümüzdeki her şeyi çıkardık. Bacaklarımı kendine doğru çekti, bacak arama yerleşti...

****

İşimiz bitince duş aldık. Ben duştan daha erken çıktım ve makyaj masası önünde oturdum. Saçlarımı taradıktan sonra kurutmaya başladım. Biraz nemli kalmıştı ama ıslaklığı gitmişti. Gardolaptan iç çamaşır, eşofman ve bluz çıkardım. Bornozumu çıkardım, onları giyindim.

"Hayatım ben aşağıdayım, kahve yapıyorum. Gelirsin." Diye seslendim.

"Tamam canım, bende birazdan çıkarım.". Odadan çıktım ve merdivenlerden aşağı inmeye koyuldum. Salondan telefonumu aldım, mutfağa doğru ilerledim. Mehir'in cevapsız aramalarını gördüm. Geri arayacakken kapı çaldı ve kapıya yöneldim.

"Müsait misin diye aradım ama açmadın. Artık müsait olmak zorundasın." Güldüm.

"Tam da sana geri dönüyordum. Ayşenur ve Efe nerde?". İçeri girdi ve arkamdan mutfağa girdi.

"Düğün hazırlıkları yapıyorlar. Beni boşladılar. " dedi ve yüzünü buruşturdu.

"Ay boşver ben sana bakarım canım benim." Dedim ve elini tuttum.

"Gel sen boşan Yaman'dan, benimle evlen. Yoksa evde kalacam.".

Güldüm. "Bakarız."

"Abinin arkadaşı vardı, ona noldu?"