en op dat moment

131 3 0
                                    

Damon is dood. Elena kan hier niet mee leven dus helpt Alaric haar met haar beslissing om haar herinneringen met Damon te laten vergeten

Elena zit trillend op haar bed. Alaric zit voor haar. Dagen leeft ze al in een puinhoop. Ze blijft Damon zien en ze blijft tegen hem praten, maar het is niet echt. Het moet stoppen. Ze is zo vermoeid door de pijn.

Alaric: Vertel me het moment dat je

wist dat je van hem hield?

Om het trillen te verzachten pakt Elena de rand van haar bed stevig vast.

Elena: Het was mijn verjaardag

De tranen rollen nog heftiger over haar gezicht wanneer ze daar aan terug denkt.

Elena: Damon en ik zochten de hele zomer naar Stefan en ik probeerde een glimlach op te zetten omdat Caroline een feest voor me had georganiseerd, maar ik was zo verdrietig

Ik wou bijna niet gaan. ik wou mijn kamer niet verlaten totdat Damon kwam..

Elena staat ik een prachtig wit kanten jurkje voor de spiegel. Ze probeert zichzelf moed in te praten maar dat is op dit moment erg lastig. Ze hoort achter zich voetstappen en de houten vloer licht kraken.
Ze glimlach.

Elena: Maak je niet druk, ik stort niet in.

Niet voor de taart.

Damon trekt zijn wenkbrauwen op.

Damon: Het is jouw feest. Je mag huilen als je dat wilt.

Elena kan haar glimlach niet onderdrukken

Damon: Stefan wat een lastpost.

Mompelt Damon, hij loopt naar Elena's kast waar een foto van haar en Stefan staat. De foto is keurig ingelijst in een sierlijk lijstje.
Hij bekijkt foto aandachtig.
Na enkele seconden zet hij hem terug en loopt hij richting Elena, terwijl hij een klein zwart doosje uit zijn zak haalt.

Damon: Ik heb iets voor je. Ik weet dat ik je beloofd heb niks te kopen, dus maak je geen zorgen ik heb er niet voor betaald.

Elena: Je hebt het gestolen!?

Damon zijn gezicht vertrekt speels beschaamd.

Damon: nee!

Ik vond het.

Damon maakt het doosje voor haar open en steekt het naar haar uit.
Een zilveren hanger glinstert in het doosje.

Elena: Mijn ketting...

Ik dacht dat ik het nooit meer zou zien

Damon: Alaric vond het.
Ik dacht dat het je blij zou maken, als je het terug kreeg.

Elena: Ik ben blij.

Ze kijkt Damon met voor het eerst deze dag een grote glimlach aan.

Elena: Bedankt

Damon: Je bent welkom

Het is even stil... terwijl ze elkaar aan kijken maar dan vraagt Elena

Elena: kan je...

Damon: oh natuurlijk

Zonder dat Elena haar zin hoeft af te maken weet Damon al wat ze bedoelt. Een beetje stuntelig pakt hij de hanger vast. Elena draait zich om naar de spiegel en ziet zo Damon achter haar staan. Damon kijkt haar aan in de spiegel.

Elena pakt haar haar vast en tilt het op, zodat hij meer ruimt heeft.
Damon laat langzaam de ketting langs haar nek zakken. Hij doet het heel voorzichtig

Elena voelt zijn warme handen ook al raakt hij haar net niet aan. Ze draait zich naar hem om en staart hem aan. Even is het stil
Damon verbreekt de stilte door zijn arm uit te steken.

Damon: zullen we?

Elena's tranen rollen over haar wangen als ze hier aan terug denkt.

Ze kijkt Alaric aan
Elena: Doe het. Het is goed. Ik ben er klaar voor.
Alaric: je moet het zeker weten.
Weet je het zeker..?

Elena: ik weet het zeker. Haal het eeg asjeblieft!!

Trillend kijkt ze hem aan. Hij beseft dat ze niet zo verder kan. Hij kijkt haar vastbesloten aan. Hij weet wat hem te doen staat. Deze herinnering moet ze vergeten en de slechte aan hem houden.

Met pijn en moeite begint hij
Alaric: Damon kwam nooit de kamer binnen.
Hij heeft je nooit je ketting gegeven.
Het feest was vreselijk. De rest van de avond was je thuis films aan het kijken en popcorn eten met Jeremy.

Alsof er een knop in Elena's hoofd wordt omgezet bij het woord Jeremy. Plots ziet ze beelden hoe Damon Jeremy pijn deed in het verleden.

Elena: Damon vermoorde Jeremy hij deed dat recht voor me.

De tranen op Elena's gezicht drogen op langzaam op en van nieuwe is geen spoor te bekennen. De pijn die iedereen al weken bij haar zag in haar blik verdwijnt.

Alaric : Elena wie is Damon?

Elena: Hij is Stefans broer.....hij is een monster en toen ging hij dood.

Als een soort automatische piloot komen de woorden uit haar mond.
Alaric beseft dat je je grootst liefde zelfs kunt vergeten..

The Delena DiariesWhere stories live. Discover now