Phase 6
"Love is all that matters faithful and forever..." sinasabayan ko lamang ang kanta sa aking earphones.
Hindi naman kasi makausap si Daksi, masyado siyang abala sa pagmamaneho na hindi ko naman dapat talagang guluhin.
Marahan kong tinanggal ang kaliwang earpiece ko at nilingon siya.
"Daksi..." I called sweetly.
Nakita ko lang ang pagtaas ng kilay niya pero hindi ako sinulyapan.
"Daksi..." I called again, this time flirtatiously.
"Hmm?"
I frowned.
"Daksi kasi..." muli kong agaw pansin.
He gasped a bit and finally glanced at me, lumapad ang ngiti ko at nagpabebe wave sa kanya.
"Kasi kinontact ako ng universe just now, they said to ask you where are you taking their Queen Bistre... saan mo ba ako dadalhin?" malambing boses kong tanong.
"Who contact you? Are they from planet Nemic?" he chuckled while raising his brow.
Kinagat ko ang aking labi at kinindatan siya. Hindi ko alam kung bakit gustong-gusto ko kapag sinasakyan niya ang mga ganitong salita ko, nakakatuwa lang.
"Tamang tama ka! Nakuha mo! Nadali mo! Pero hindi ang virginity ko!" umiling ako at tumawa. "Anyway nemicway, saan nga kasi? Baka pagalitan na ako ni Wako-wako na tatay ni Wiki-wiki at asawa ni Waka-waka."
Kaya madalas kaming magsalita ng wkwkwk dahil naniniwala kaming pantawag iyon ng Nemician. Ganoon din iyong tunog kapag magdi-DJ.
His eyes narrowed while looking at me, nahinto ang aming pag-andar dahil sa red light na.
"How can I talk to them? Maybe I should ask permission, first. Anak ka ba nila?" tanong niya, halata ang panunuya at nagtatagong tuwa.
I giggled cutely and hit his arm slightly, kinurot ko pa siya. Wala siyang reklamo sa bawat gawain kong ganoon. Instead, mas lalo pang umaaliwalas ang pagkatuwa niya.
"Anak nila ako sa labas ng Nemic kaya nasa Earth ako ngayon." humagikgik ako at pumikit. "Wkwkwk."
He nodded and chuckled.
"So how can I talk to them?"
Natatawa na talaga ako pero pinigilan ko para magmukhang seryoso kahit papaano.
"Kung paano mo sila makausap, dapat sabihin mo "wikiwakawako, daksiwawawi..." ganyan, tapos magpakilala ka. Name, age, address, company, pangalan ng crush mo, ng first love mo at kung ilang inches kang dakila." napapatikhim kong sinabi at sineryoso ang mukha.
His forehead wrinkled while looking at me, I bit my lips and avoided his eyes. Tumango-tango ako at kumaway sa kanya na gawin na niya iyon.
"Is that a fucking ritual? Wikiwaki-"
"Ooops! Mali! It's Wiki-waka-wako! Okay, game. Again! Huwag mo munang paganahin pag i-ingles mo dahil may ibang language sila."
"What language?"
I grinned evilly.
"Nemic language, don't worry I'll teach you."
Muli kaming umandar, isang kamay niya lamang ang nakahawak sa manibela habang ang isang kamay ay napapakamot sa kanyang kilay. Napahagikgik ako pero pinigilan ko agad.
"Okay, where's the phone? Wala ba kayong Nemic phone? And who I will talk to? Is it Piccolo? Goku? Gohan?" natatawa niyang sinabi.
I laughed loudly and shook my head. Oh my gosh! For the first time in my universe, someone just accepted Nemician!
