Beyazın Karanlık Gölgesi

(Bu bir bölüm değildir, geçebilirsiniz)

Merhabalar!

Ben hayal dünyasına hapsolmuş küçük bir çocuk.

Ben, dünyada yaşadığı çekilmez anlara oflayıp arkasını döndükten sonra güneş gözlüklerini alnından aşağı kaydırarak kalemine sarılan gizli bir yazar.

Şşşh! Duymasınlar...

Ben yazdığı karaktere, aklında çizdiği karizmaya ve kurguladığı olayların tatlı kahramanlarına, tuhaf kişiliklerine aşık olan bir çocuk.

Ben, hayatta karşılaştığı olayları ciddiyete alamayan bir hayal hastası. Bu, ciddi bir hastalık: Durdurulamayan Hayal Gücü.

Ben, çoğu insanın "seni çözemedim," "sen tuhafsın," "senin analizini yapamıyorum," "senin gibi biriyle daha önce karşılaşmamıştım..." ve benzeri cümlelerine mâruz kalan bir çözümlenemez kişiliğim.

Aklımda kurduğum yüzlerce kurgu büyük ihtimalle okulda rahatsız edici sıramda dakikaları sayarken beynimi işgal ediyor. Başka bir büyük ihtimalle ise yolculukta... veya bir arkadaş sohbetinin tam ortasında. Belki bir insanı izlerken, belki empati yaptığım bir sokak çocuğunu seyre dalmışken. İnsanların yüz ifadelerini, duygularını çözümlemeye çalışırken ya da en basitinden; müzik dinlerken... Aslına bakarsanız, büyük ihtimallerimin sonu yok.

Perdeleri kapalı, küçük ve karanlık odam benim hayal atölyem. Aynı zamanda minik bir labaratuvar. Biraz fantastik tozu, biraz güzellik suyu kullanıyorum hikayelere. Sonra biraz karanlık katıp, sessizce fısıldıyorum üzerine: "Yut onu."

Kurgumu yazdığım sararmış parşömen, üzerine ne katarsam yutuyor. Bazen de etki tepki yapıp gerisin geri her şeyi yok ediyor, güzellik suyu hiçbir işe yaramıyor... her neyse.

Ben kim miyim?

Ben hem çalışkan bir öğrenciyim, hem haylaz bir çocuk, hem sorumluluk sahibi bir yetişkin. Hem genç bir şarkıcı, hem kamp ateşinin başında heyecanla korku hikayesini anlatan bir ihtiyar. Ben zarif bir dansçı, aynı zamanda zeki bir dedektif. İyi polis rolünde ilerleyen uyanık bir kötü polis, leb- demeden leblebiyi anlayan bir zihin okuyucu. Uslu bir kız, çıkarcı bir oğlan, sinsi bir arkadaş. Kurnaz bir cadı, iflah olmaz bir serseri...

Ya da en azından rahat yatağımda yatarken öyle olduğumu düşünüyorum.

(Abartma huyumun canı çıksın)

Ben... okuduğunuz her şeyim. Bu satırların hepsi, benim.

Ben mrs_cadaloz'um .

Öyleyse, kurguma hoş geldin!