|| Hunyo, taong 1885 ||
I just turned 24 that day I came here. Sobrang linaw pa sa isipan ko ang mga nangyari sa araw na iyon. Ang malaking pagbabago sa buhay ko. Never knew I'll taste my dose of medicine. Akala ko nahihibang na ako, like what the, uso pala ang time travelling? I was never informed.
Pwede pala makapag time travel ang isang jerk na tulad ko? Can I bring my friends too? Ung dun sa parte na nagpupunitan na ng cedula at maglalabanan na? So they can realize we all have to treassure the life we are all having right now? Pwede ba? I mentally cursed at myself. Bakit nga ba ganon? Sa hinaharap napakadaling makuha ang mga bagay gamit lamang ang pera, ngunit sa panahong ito maraming pagbabago sa aking pananaw sa buhay, at ngayon naiintindihan ko na ang lahat lahat ng payo ni mommy....
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Present time Hunyo 2
|| Hacienda La Presa, Familia Lagriada ||
"Hermano, hindi ka pa ba bababa? Naghihintay na si Ama at Ina sa'iyo upang makapag gabihan na" salaysay ng aking kapatid kuno. I nod telling him, I'll just collect myself then i'll go downstairs.
I was looking outside my window. Simula ng mapadpad ako sa panahong ito, hindi ko lubusang maisip kung bakit? Ano bang naging kasalanan ko, at humantong ako sa parusang ito? Im a jerk, yes I am, I played girls heart, but damn nasaktan ako e, magpopropose na ako pero anong nangyari? She told me she's inlove with someone else. Nagalit ako but after that day, that I'll finally accept kahit hindi nya ako mahal, kahit na she was cheating behind my back, kakalimutan ko lahat that Im willing to start a new life with her, pakasalan nya lang ako. Pathetic right? Pero nung araw rin na yun, na handa na ako,her cold body greeted me, lifeless. Sinong hindi mababaliw don, nagpakamatay sya because of me. Minsan iniisip ko, ganun ba kasuklam ang pagpakamuhi nya sakin para hindi magpakasal at magpakamatay? Damn. Its so gay but iniiyakan ko pa rin ang lahat lahat. I just loved her, I didn't force her out of her shell, because I still respect her despite of everything. Ako na nga ang biktima ako pa ang masama. I sometimes get angry with the fact na hindi sakin sinabi ni Addy na hindi na sya masaya sa relasyon naming dalawa. Pero heto pa rin ako, simula ng mamatay si Addy, pinangako ko sa sarili ko I will never love again if its not her. Nakakaawa pero, mahal ko e, nasakabilang buhay na sya pero Im still so into her. Hindi lang naman babae ang marunong magpaka martyr. Guys are also too. So I played girls heart everyday. But yea, maybe me being here will bring me peace, so why not enjoy while it last, or will i stuck here? The thought kills me big time.
Halos isang linggo na rin ako naririto, and to hell! I even sound and speak and dress like old filipino peeps. I remember the first time I came here I saw Addy, but then it wasnt her, i admit Im still not over with her kung kaya't hindi ko mapigilan ang sarili ko noong araw na yon. Nunkang, hindi pala si Addy yun, just some girl who happened to be look like Addeline.
But lemme tell something crazy about this time travelling
Akalain mo ba namang dala-dala ko pa ang cellphone at earphones ko sa pagtravel na ito? What a lucky piece of shit. Nakapa ko sya sa bulsa ko nung ako'y napadpad na rito sa mansyong ito. At to hell! Hindi ko alam ang mahikang bumabalot sa cellphone ko dahil kahit walang charger e gumagana. Great! Dahil baka mamatay ako sa pagkabagot dito. I fisted my phone in my pockets and begun heading downstairs,......
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sweet Jesus, may prolongue na! *le cries*
August 25, 2018
أنت تقرأ
Tu Promesa
قصص عامة"Ang kahilingan mo ang magdadala sainyo sa nakaraan, ikaw ay iibig sa iisang babaeng, hinulma ng panahon, inipon ng alaala at bunga ng pagmamahal"
