P.o.v. Helena
Maandag 7am
"Helena nu uit bed komen anders kom je te laat voor school" schreeuwt mijn moeder vanuit het trapgat. "Ja ja ik kom al rustig aan" reageer ik. Ik doe m'n My Chemical Romance shirt aan met een zwarte spijkerbroek en m'n Dr. Martens, ik doe snel mijn haar in een knot en een beetje mascara en loop naar beneden. "Vandaag ben ik tot 8pm aan het werk dus ik heb een pizza voor je in de vriezer voor vanavond" zegt mijn moeder. "Oké zie je vanavond mam" zeg ik tegen mijn moeder.
Sinds 2 maanden zijn mijn ouders gescheiden mijn vader woont in New York en mijn moeder woont in Los Angeles. Mijn vader is iemand die in de maffia zit hij handelt in drugs. Hij zit ook in de seksindustrie. Voor zijn werk moet hij vaak naar Amsterdam waar hij een aantal hoeren huizen beheert.
Maandag 7.45am
Ik pak mijn boeken, schooltas en lunch en stap op de fiets richting school. Ik zie al snel mijn beste vriendin Amber en parkeer mijn fiets naast die van haar. We lopen door de gangen van Los Angeles High opzoek naar het punt waar we onze roosters kunnen ophalen en ook onze schoolpas. Na 20 minuten zoeken hebben we het eindelijk gevonden en lopen we samen naar onze eerste les die we toevallig samen hebben. Drama is het vak dat we nu hebben. "Daar zullen we haar hebben" zeg ik tegen Amber. De vrouw komt chagrijnig het lokaal binnenlopen en zegt "goedemorgen mijn naam is mevrouw Way maar jullie mogen mij Donna noemen ik ben 60 jaar en het lijkt mij handig om eerst even een voorstelrondje te doen laten we beginnen bij Helena". "Ik ben Helena Ballato mijn roepnaam is Helena ik ben 16 jaar en ik kom oorspronkelijk uit New Jersey maar sinds 2 maanden woon ik hier in LA" vertel ik. "Oké Helena heb je nog hobby's of huisdieren?" Vraagt Donna. "Ik speel in een band genaamd Mindless Self Indulgence" voeg ik toe. "Gaaf! Hebben jullie al nummers uitgebracht?" vraagt ze. " Ja ons eerste album is gister online gekomen en heeft al 1 miljoen streams" vertel ik kalm. ''Mindless Self Indulgence zei je hé?'' vraagt Donna op een verbaasde toon. ''Ja, hoezo? kent u het dan?'' vraag ik. '' Jaaa natuurlijk! mijn kleindochter is er groot fan van jullie muziek, ze vind het nummer Shut Me Up helemaal geweldig! , als dat nummer opkomt, tja.. je weet waarschijnlijk dan wel wat er gebeurt hé? Want je bent natuurlijk zelf ook een tiener '' zegt ze met een dikke knipoog. De radio stond op de achtergrond aan, ''Eey, Helena! is dit niet een van jullie nummers, Stupid MF toch?'' schreeuwt Danae vanuit de andere kant van het lokaal, Danae is normaal een best wel apart gothic meisje dat je altijd kan vinden ergens in een hoekje terwijl ze naar Slipknot luistert, echt een metalhead is zij. ''Jaa... wat vind je ervan dan? '' antwoorde ik verlegen, terwijl ik doodsbang was voor hun mening, dat ze het niks vonden ofzo. Waarom ben ik toch altijd zo fucking angstig voor de mening van anderen, vroeg ik me bij mijzelf af. ''Ik vind het wel gaaf Helena'' preekt mijn ex Thomas, waar ik maar een week ofzo verkering mee heb gehad kalm. ''Jullie geven beter maar even snel 100.000 albums uit ofzo, Mindless Self Indulgence is sowieso de beste band die ik ooit gehoord heb! Ik denk dat jullie het nog wel heel ver kunnen gaan schoppen in die muziekwereld'' voegt Danae toe aan Thomas zijn antwoord.
''Thanks guys, dat meent echt heel veel voor mij en de band, ik denk dat ze heel blij zullen zijn als ze dit horen.'' antwoord ik blozend op hun complimenten. De bel ging, en iedereen stond op. Ik stond net op het punt om het lokaal uit te lopen totdat Donna mij tegen hield. ''Hey Helena, hoe gaat het zeg maar met de rest van de klas, want ik bedoel je bent hier net op school gekomen hé?'' vraagt ze op een iet wat vreemde toon. ''Wel goed, ik heb natuurlijk Amber ook nog, daar kan ik heel goed mee opschieten.'' antwoord ik. ''Oh ja, dat is waar. Zou je misschien hier een handtekening willen zitten voor mijn kleindochter, alleen als je dat wil hoor, het hoeft natuurlijk niet!'' vraagt Donna. ''No problem! wat is haar naam?'' antwoord ik Donna, terwijl ik helemaal confused was door al dat gedoe nu ik beroemd ben. ''Aah, ik kan je niet genoeg bedanken, ze is Engels trouwens en ze heet Ally!'' schreeuwt Donna bijna uit, wat je nog schreeuwen kan noemen voor een 60-jarige dan. ''Much love to you and thanks for your of your support xx Helena from Mindless Self Indulgence.'' schrijf ik op het schriftje wat Donna mij in m'n handen had gedrukt. Ik reik haar het schriftje toe en loop het lokaal uit. ''Dankjewel Helena!'' schreeuwt Donna mij nog na, maar ik hoorde haar al amper meer.
Ik ging tegen de kluisjes aan staan naast Amber, en pakte mijn oortjes uit mijn tas. ''Wat had Mr Way nou dan?'' vroeg Amber. ''Niks belangrijks ofzo hoor, gewoon dom gezeik, net zoals alle docenten doen, y'know.'' antwoorde ik d'r terwijl inmiddels Gerard Way in mijn oren schreeuwt tijdens het nummer Bury Me In Black. Ik vind dat zo'n gaaf nummer, ik kan het wel de hele dag luisteren! Amber, mijn beste vriendin sinds mijn geboorte, is gewoon geweldig, ik weet niet wat ik zonder haar moet.
heeey dit is dus ''onze'' mcr fanfictie ik heb deze gemaakt met Clinicallyfine ik hoop dat jullie het leuk vinden enjoyyy ittt :D
