Ivanna

KABANATA 3

"Carol."

"So, how did it go?" tanong nito mula sa kabilang linya.

"Umayon sa plano," sagot ko habang dinadampi ang basang panyo sa maliit na sugat sa aking labi. "Sa tingin ko, hihiwalayan na siya ni George. Kaya, bukas, tulungan niyo ko."

Pagkatapos ng nangyari kanina, dumiretso ako sa restroom ng gym para mag-ayos. Mabuti nalang at nagpapractice pa ang basketball varsity team at cheerleading team ng UEP. Pagharap ko sa salamin, bumungad sakin ang smudged kong lipstick at maliit na hiwa sa gilid ng ibabang labi ko. Para sa isang babaeng mukhang demure, ang lakas sumampal ni Emily. Talagang tinago niya ang pagiging amazona niya para magustuhan siya ng lahat.

"Tulungan saan?"

Inipit ko ang phone sa pagitan ng balikat at tenga saka kinuha ang face powder sa bag ko. "I kissed George-"

"You what?!" Halos mabingi ako sa sigaw nito kahit na hindi nakaloud speaker ang phone.

"Ano ba? Kailangang sumigaw? Oo! I kissed him and he kissed back. That was so intense, muntik na akong bumigay. Kaya, I need you to help me avoid him."

"Avoid George? Why?"

Napairap ako, "Nag-enjoy siya sa halik ko kanina. I felt his boner, gosh! Siguradong hahabulin ako nun, kaya kailangan ko siyang iwasan."

"Wow naman. Ang lakas. Pero, wait. Hindi ba't ginawa mo 'yun para makuha si George?"

Hinawakan ko ang phone ko at namewang, "No, I didn't."

"What?"

"Hindi ako interesado kay George."

She sighed, "So, ginawa mo talaga 'yun para pahirapan si Emily." I nodded at tinitigan ang sarili ko sa salamin. "Lahat ng babaeng kinaiinisan mo pinahihirapan mo ng sobra. What's your reason? Sigurado namang meron kang rason para gawin ang lahat ng 'to."

My reason?

"Ate!"

-

"Amalia," gulat kong sambit nang makita ko siyang nakaupo sa maliit na hapagkainan ng inuupahan kong apartment. May mga nakahandang pagkain sa mesa at dahil nakaapron pa siya, alam kong siya ang nagluto. Ang isa sa nakakuha ng atensiyon ko ay ang cake sa gitna ng mesa.

Nanatili akong nakatayo malapit sa pinto kaya tumayo siya at nakangiting lumapit sakin, "Adeline." Umiwas ako nung tinangka niya akong yakapin.

"Anong ginagawa mo dito?" malamig kong tanong.

I saw a glint of sadness in her eyes but still, she continued smiling, "Nagluto ako ng pagkain. Halika. I'm sure nagugutom ka."

Ibinaba ko ang suot na bag sa sofa, "Sagutin mo ako, Amalia. Anong ginagawa mo dito?"

She sighed, "Adeline, pasensya na hindi tayo nakapagcelebrate ng birthday mo last month. May event kasing inasikaso si Samuel kaya kailangan kong manatili sa tabi niya. Pero nandito ako para bumawi." Kinuha niya ang bag niya at may inilahad saking pera. "Nalaman kong hindi mo winiwithdraw ang pinapadala kong pera. Kaya, eto, idagdag mo sa daily expenses mo. Kung may kailangan ka, tawagan mo lang ako."

Tinitigan ko sandali ang pera bago ko ito malakas na tinabig. Nagulat siya sa ginawa ko at nawala ang ngiti sa mga labi. "Hindi ko kailangan niyan."

"A-anong ibig mong sabihin?"

"Hindi ko kailangan ng pera mo, Amalia. I can provide for my own. Keep it."

Tinalikuran ko siya at bubuksan na sana ang pinto nang mula siyang nagsalita. "Pero, Adeline, pambawi ko na ito sa birthday mo. Just let me make it up to you."