Proefkonijn

Proloog. "Ik ben een proefkonijn"

Hoi! Ik ben een proefkonijn. Ja, je hoort het goed. Proefkonijn. Nee, geen mens, maar echt een proefkonijn. In mijn leven zie ik niets anders dan professoren en wetenschappers, je weet wel; Zulke mannen met veiligheidsbrillen, witte jassen en een mond, waaruit het bijzonder is als je begrijpt wat ze zeggen. Ze rennen de hele dag in het laboratorium om me heen, gieten me vol met gekleurde drankjes, sluiten me aan aan computers, en legen glazen buisjes in mijn mond. Een mond, ja die heb ik wel. Net als ogen, huid, lange blonde haren, emoties. De ene keer wordt ik een robot genoemd, maar ook vaak een onderzoek of een fout. Ja, ik ben een foutje. Perrongeluk ontstaan: Een proefje met eicellen en zaadcellen en poef, daar was ik. Maar niet perfect, nee zeker niet. Ik was anders, er miste organen en bovendien heb ik paarse ogen. Ze hebben, zoals mensen het zeggen, met mijn DNA, spieren en alles in mij zitten klooien. En nu. Nu ben ik Skye. Een blond meisje, met paarse ogen, die overigens ideaal zijn. Ik kan namelijk via mijn gedachten informatie opzoeken en projecteren voor mijn ogen. Mijn ogen zijn eigenlijk een smartphone, ik kan er berichten op verzenden, googelen, films mee kijken en nog veel meer, er zijn nog genoeg functies die ik moet ontdekken. Een geslaagde proef, noemen de professoren deze gave van mijn. Net als mijn huid, die hebben ze gevoelloos gemaakt, een mislukte proef. Hoewel mijn gevoel langzaam aan het terugkomen is. Mijn organen zijn van plastic en ijzer, alles is vervangen, behalve mijn hersenen, ook al zit daar een harde schijf aan verbonden die veel van mijn gedachten op slaat. Gelukkig kan ik mijn gedachten zelf deleten, zodat de mannen die mijn USB aansluiten niet alles van mij te weten te komen, ook het feit dat ik mijn herinneringen kan deleten noemen ze een fout. Maar er zijn meer geslaagde proeven dan mislukte hoor. Het feit dat ik het doe is al een wonder, plus dat ik emoties heb. Dat maakt ook dat ik niet honderd procent een robot ben. Ik voel me ook geen robot, meer een proefkonijn of een half robot mens. Ja, een proefkonijn, omdat alles op mij uitgeprobeerd wordt. Scheikundige experimenten bijvoorbeeld, of ze testen chemicaliën op mij uit. Ze proberen van alles, niet altijd even handig, als het misgaat val ik uit, dan moeten ze me resetten en meestal is mijn geheugen dan leeg. Vreselijk irritant natuurlijk. Net als nu, ik kan me alleen de laatste drie maanden herinneren en dat terwijl ik al vijftig jaar besta. Ja, je hoort het goed, vijftig jaar. Toen ik halverwege de zestien was hadden ze me voltooid en kon ik niet meer verder groeien. Gelukkig dat ik geen ouders heb, dan hadden ze voor altijd een puber. Ik praat nu wel leuk over ouders en pubers, maar ik heb er totaal geen verstand van. Natuurlijk speur ik met mijn superogen heel google af, maar in levende lijve heb ik nog nooit iemand buiten het laboratorium om gezien. s' Nachts wordt ik uitgeschakeld, met een wachtwoord die alleen de professoren en ik weten: krabbevinnesoep. Puur omdat dat woord niet bestaat. Krabben hebben namelijk geen vinnen. Ook opgezocht..

"Tegen wie vertel je dit nu allemaal?" Shit. Ik blik schuintjes opzij naar professor Handsome. Geen idee hoe hij echt heet, maar ik vind hem knap. Hij leest mijn gedachten op een groot scherm mee; ik was weer eens vergeten dat ik aangesloten zat. "Professor Handsome? Thanks voor die naam." Vervolgt hij mompelend, zijn blik niet losmakend van het scherm. Ik blik weer voor me en doe geen poging de USB los te maken, hij ziet toch op het scherm als ik dat van plan ben. "Professor Privacyschender beter?" Antwoord ik geïrriteerd. Volgens mij ben ik hetzelfde als een mens. Mensen kunnen ook geïriteerd zijn, opgezocht in mijn inmense browser. "Klopt. Je bent ook een mens, alleen met heel wat meer functies." Ik blik boos opzij, en verweer me. "Ik kan niet eten." "Dat is het enige." Hij staat op en maakt me los van de stekkers, sluit de USB openingen en schroeft mijn rug dicht, waar wat stekkers aangesloten zaten en trekt mijn shirt weer recht. "De vliegfunctie wordt vanmiddag bijgewerkt." Hij fronst even, "Hoewel je die hier niet nodig zal hebben, veel vliegruimte is hier niet." "Zijn jullie vannacht ook met me bezig geweest? Ik merk storingen in mijn armsignalen." Ik strek mijn arm uit om het te laten zien, nu gaat het weer vloeiend, maar vanmorgen ging het schokkerig. "We hebben je spierkracht onder controle proberen te krijgen, je bent te sterk." Professor Handsome zegt het met een vreselijk zure blik. Jaloersheid, concludeer ik, iedereen wil beresterk zijn. Als ik google bekijk naar spieren maken, dan zijn er wel duizenden zoekresultaten. "Oh ja. Er komt iemand met je praten." Ik schrik. Een mens? Een persoon? Ik heb een mensenangst ontwikkeld, omdat ze zoveel slechte dingen doen. Allemaal opgezocht in mijn browser. Mensen doden elkaar en maken oorlog.. en.. "Je hoeft niet te schrikken." Handsome kijkt me gerustellend aan. Hoe weet hij nou dat ik schrok? Ik zit niet eens meer aangesloten. Mensenkennis, Geeft mijn browser aan. Daardoor weet hij het dus. "t' Is een vredelievend persoon. Tè vredelievend. Ze wil je emoties onderzoeken." Vervolgt Handsome en kijkt er niet heel blij bij. Hij loopt door het lab en zet zich neer op een hoge kruk. "Zeg niet teveel slechts over ons. Dat kan problemen veroorzaken." Ik knik, die jongen is weer eens vergeten dat liegen kortsluitingen veroorzaakt bij mij. "Ik ga me uitschakelen. Ik verveel me." Meld ik Handsome, die zenuwachtig op de kruk rondjes draait. Zijn kaken zijn gespannen. Een teken van stress. Vertellen mijn ogen me. Stress.. Tja, ik heb meer last van verveling, elke dag eigenlijk, ik kom namelijk niet verder dan dit met blauw UV verlichte hok, met duizenden bekertjes , vloeistoffen, rare opstellingen van proefjes, waar ik niet aan mag komen. En dus, na elk gesprek schakel ik me uit. Dan hoef ik me niet te vervelen en kunnen de professoren de proeven ongestoord op me uitvoeren. "Krabbevinnesoep." Zeg ik. Mijn ogen worden ontgrendeld, het laatste wat ik zie is Handsome verbaasd opkijken, voordat ik op de grond neerzak.