Krachten op komst

18 1 0
                                    

We zaten in de auto. Bas, Kelly, Suzie en ik in één en de rest in de andere. Ik wreef met mijn hand over mijn voorhoofd. Nog steeds afvragend hoe Bas deze truc voor mekaar had gekregen. Hij had in een keer, zonder waarschuwing, klauwen uit zijn handen laten komen. Niemand van ons wist ervan. Hij had het gehad over "The Lost Ones." Of zoiets. Niemand van ons wist waar het over ging. Ik had de auto aan de zijkant van de weg gestopt en had me omgedraaid om het spektakel beter te bekijken. Hij liet ze opnieuw zien. Ik was net zo verbaasd als de rest.

"Jullie kunnen allemaal zoiets Cools." Had hij er kalm op geantwoord. Volgens hem kon ik mezelf in een Dead Head veranderen wanneer ik wilde. Kelly had een lijstje gemaakt van iedereen die uit het ziekenhuis was gekomen. Volgens Bas had iedereen, die een injectie had gehad of bloot was komen te staan aan de straling, een speciale gave.

Jake Dead Head

Kelly

Bas Klauwen

Suzie

Andree

Lieke

Clam

Vader Jake

Anika

Van de rest van de groep wisten we dus nog helemaal niks.

Ik keek de lijst eens goed door.

"We weten toch dat één van de bewakers steeds wist waar we waren?" Vroeg Kelly, terwijl ze achterom hing in haar stoel. Ik schudde neergebogen mijn hoofd.

"We weten het niet zeker." Zei ik.

"Ze kunnen inderdaad ook gewoon camera's hebben gebruikt." Zei Suzie erachteraan.

"Ja maar stel je eens voor. We hebben allemaal een bepaalde kracht, maar hoe weten we wie wat heeft?" Vroeg ik.

"We weten er in ieder geval al twee." Zei Bas en hij tikte op het blaadje dat ik nog steeds in mijn hand had.

Clam had zijn wagen voor die van ons gestopt en kwam nu naar ons toelopen. Hij had natuurlijk nog geen idee wat er aan de hand was. "Jongens, wat doen jullie nou? Ik weet dat we langs de Dead Heads zijn maar..." Zei hij. Ik onderbrak hem meteen.

"Luister we hebben een serieuzere taak voor onze kiezen." Zei ik.

"Ja we moeten Andree naar zijn vrienden brengen." Zei hij er rustig op. Hij hing met één arm nonchalant in de raam. Ik liet hem de lijst zien. Hij keek er naar en lachte tegelijkertijd een beetje ongemakkelijk.

"Dit is onze groep." Zei ik.

"Nee goh dat zie ik ook." Zei Clam.

"Luister, we hebben veel te bespreken." Zei Bas en hij ging met zijn arm over mijn stoel hangen.

"Kunnen we dit niet in het kamp bespreken?" Vroeg Clam. Ik keek de rest vragend aan. Iedereen knikte, maar er school voor mij wel een addertje onder het gras. Wat als iemand zijn kracht niet onder controle had? Wat als iemand per ongeluk zijn kracht de macht liet overnemen.

"We moeten eerst weten wie, welke kracht bezit." Zei ik tegen de rest toen Clam naar zijn auto terug liep.

"Waarom?" Vroeg Bas.

"We moeten niet hebben dat iemand zijn krachten de baas laat worden als we in dat kamp zijn." Zei ik.

"Dat kan inderdaad voor gevaar zorgen." Zei Kelly.

Onze auto vloog achter die van Clam aan. Ik probeerde mijn gedachten over de weg te laten glijden. Er was niemand anders op de weg en onze auto's konden snel over de autobaan rijden. Clam koos er wel voor om rond de 120 kilometer per uur te gaan rijden. Ik wilde zelf wat harder, maar hield me netjes in. Ik keek soms naast me en zag Kelly dan bedenkelijk uit het raam kijken. Als ik vroeg of er iets aan de hand was zuchtte ze en draaide ze haar ogen rond. Bas en Suzie lagen te slapen op de achterbank.

Afraid of the Dead IV A New WorldWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu